چهل روز از نبودنت می‌گذرد و ما چهل سال نبودنت را درک کردیم!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران به نقل از دیده بان علم، مهندس فاطمه لونی، دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی کشاورزی در یادداشتی به مناسبت اربعین درگذشت تاسف‌بار استاد بهزاد قره‌یاضی، پدر بیوتکنولوژی کشاورزی ایران در یادداشتی می‌نویسد:

((چهل روز از نبودن مردی می‌گذرد که در راه ترویج علم جنگید، جوانی ش در مبارزه با رژیم ستم‌شاهی و جبهه‌های جنگ حق علیه باطل گذشت. با واردات جنگید، مویش بخاطر حمایت از تولید ملی محصولات تراریخته سفید شد و با قامتی ایستاده و سربلند از میان خیل دوستدارانش پرکشید. پروفسور بهزاد قره یاضی متولد اسفند ۱۳۳۸ در تهران، فوق دکتری خود را در رشته ژنتیک گیاهی (مهندسی ژنتیک) در موسسه بین‌المللی تحقیقات برنج فیلیپین (IRRI) طی سال‌های ۱۳۷۷-۱۳۷۵ به انجام رساند، ایشان دکتری خود را در رشته ژنتیک از دانشگاه فیلیپین در شهر لوس بانیوس در سال ۱۳۷۵ با درجه عالی دریافت کرد.

نکته‌ی تحصیلی و میزان وطن پرستی دکتر قره یاضی که از چشم نکته بینان جا افتاده، اینجاست.

دکتر سال‌های جنگ کجا بود؟ سال ۱۳۷۱تا ۱۳۷۵ مشغول دریافت مدرک دکتری خود بود. در حالیکه در سال‌های جنگ میان جبهه‌ها با دوستان شهیدش مشغول دفاع از آرمان‌های امام و انقلاب بود. اوج وطن پرستیش برایتان ثابت شد؟ شاهد این ماجرا وصیت‌نامه دسته جمعی رزمندگان سرپل ذهاب گیلان (اینجا) است. زمانیکه از جبهه‌های جنگ فارغ شد به جبهه‌ مبارزه با فناوری‌هراسان و دانایی ستیزان وارد شد. سردار تنهای این میدان مورد هجمه‌ی واردات‌چیان، دلالان سم، تاجران بازی با سلامت مردم واقع شد. امیرکبیر ایران، پنجاه سال جلوتر از زمانش بدنیا آمده بود و اندیشه‌ی والایش برای ما قابل درک نبود.

تنها حرفش همین بود:”چه مغایرتی دارد در نقطه ای از کشور که خاک حاصلخیزی دارد و مشکل آب و آفات و بیماری نداریم و امکان کشت ارگانیک وجود دارد، از آن حمایت کنیم و از راه صادرات این محصولات به شرط نظارت بر سلامتی آنها  ارزآوری بیشتری برای کشور فراهم کنیم و مصرف کنندگان داخلی هم در صورت تمایل و توان از آن استفاده کنند ولی در گوشه ای دیگر از کشور پهناورمان برای تولید محصول بیشتر و بهتر، با رعایت اصول و ضوابط فنی و علمی از سموم دفع آفات نباتی با کیفیت استفاده کنیم؟ چه مغایرتی دارد که در جای دیگری از کشور از محصولات تراریخته بهره مند شویم تا از سموم کمتری استفاده و محیط زیست سالم تری را به ارمغان بیاوریم؟” به هرطریقی ضربه‌ای به پیکر این مجاهد در راه وطن وارد شد، از پا نایستاد و شجاعانه فریاد زد.

اندوه و حسرت این روزهای برخی که او را می‌شناختند، برای این است که آنگونه که باید از این دانشمند بزرگ حمایت نکرده و کدورت چشمانشان را گرفته بود. عده‌ای از دوستداران امام حسین(ع) از قافله شهدای کربلا جا ماندند نه به این خاطر که خدا خواسته بود در آن جبهه نباشند. نه!!! به‌این دلیل که خودشان را به ناشنوایی و نابینایی زدند. حکایت بعضی هم در این دوره همین است. برخی همیشه بهانه‌ای دارند، زمانی هوا گرم است و به جنگ با دشمنان حضرت علی(ع) نمی‌روند، زمانی خانواده را بهانه می‌کنند و از قافله‌ی کربلا جا می‌مانند، عده ای تحصیل در خارج از کشور به بهانه خدمت، در سال‌های جنگ را بهانه می‌کنند. وجه مشترک همه‌ی این افراد بعد از اتمام ماجرا و تقسیم غنائم است. پروفسورها یکی یکی پیدا می‌شوند و شروع می‌کنند به فریادهای وطن‌پرستانه، کوباندن و تخریب دکتر قره یاضی‌هایی که در جنگ برادر و دوست‌ها از دست دادند. تاریخ قضاوت خواهد کرد و خداوند جزای خیر به مجاهدانش خواهد داد.

آنان که حتی ظرفیت داشتن جایگاه کرسی هیئت علمی دانشگاهی را ندارند به سرمایه‌های کشور بیرحمانه حمله میکنند و تهمت‌هایی را روا میدارند که زمان ثابت خواهد کرد از جانب چه کسانی است، در پیشگاه خدا و این ملت چه پاسخی خواهند داد؟

کسانی که با داشتن اندک بهره‌ای از دانش به خود اجازه می‌دهند در جایگاه اتهام‌زنی به افرادی قرار بگیرند که عمر خود را صرف ساختن دانشگاههایی کرده‌اند که همین افراد به ظاهر متفکر در آن مدرک عالیه گرفته‌اند!

آیا باید خانه‌نشینان را بر مجاهدان برتری دهیم؟ آیا کسانی که پیش از انقلاب اسلامی به آمریکا رفتند و پس از ۳۳ سال عیش و نوش به کشور بازگشتند، باید به مجاهدان و ولایتمداران واقعی ترجیح داده‌ شوند؟

خداوند در آیه ۹۵ سوره مبارکه نساء “آیه مجاهدان” می‌‌فرماید: «لا یستوی القاعدون من المؤمنین غیر اولی الضرر والمجاهدون فی سبیل الله باموالهم وانفسهم فضل الله المجاهدین باموالهم وانفسهم علی القاعدین درجة وکلا وعد الله الحسنی وفضل الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما» «مؤمنان خانه نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانی که با مال و جان خود در راه خدا جهاد می‌کنند یکسان نیستند. خداوند کسانی را که با مال و جان خود جهاد می‌کنند را به درجه‌ای بر خانه نشینان مزیت بخشیده و همه را خدا وعده (پاداش) نیکو داده ولی مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشی بزرگ برتری بخشیده است.»

 پروفسور بهزاد قره‌یاضی، معنای واقعی انسان کامل است. فعل گذشته برایش کاربردی ندارد، زیرا هنوز زنده ‌است راهش و اندیشه‌ اش ادامه دارد.

گر درختی از خزان بی برگ شد/ یا کرخت از سورت سرمای سخت

هست امیدی که ابر فرودین/ برگ ها رویاندش از فر بخت

بر درخت زنده بی برگی چه غم/ وای بر احوال برگ بی درخت…

“محمد رضا شفیعی کدکنی”

ممکن است شما دوست داشته باشید
2 نظرات
  1. علیرضا حیدری می گوید

    روحش شاد، یادش گرامی.
    مجاهد و دانشمند متعهد به معنای واقعی کلمه بود .
    تسلیت به هموطنان عزیز بابت از دست دادن این مرد بزرگوار

  2. کسری اصفهانی می گوید

    یادش گرامی
    چقدر جایشان خالی است.

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.