مهندسی ژنتیک؛ ضرورتی اجتناب ناپذیر

مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به نقل از سینا پرس- شاید گمان می‌کنید مهندسی ژنتیک علمیست نوظهور که در سال‌های اخیر به جهان معرفی شده است، در حالی که این دانش قدمتی بس دیرینه دارد.
کشاورزان اولیه به منظور تولید گیاهانی با ویژگی‎های مطلوب‎تر، اصولی را به کار بستند که پایه و اساس مهندسی ژنتیک مدرن را بنا نهاد. امروزه با رشد فزاینده جمعیت و نیاز مبرم به تامین غذا، نیاز به تولید گیاهان پرمحصول و مقاوم بیش از پیش احساس می‎شود. بنابراین در عصر حاضر مهندسی ژنتیک به بخش جدایی ناپذیری از صنعت تولید غذا و دارو تبدیل شده …


شاید گمان می‌کنید مهندسی ژنتیک علمیست نوظهور که در سال‌های اخیر به جهان معرفی شده است، در حالی که این دانش قدمتی بس دیرینه دارد.

کشاورزان اولیه به منظور تولید گیاهانی با ویژگی‎های مطلوب‎تر، اصولی را به کار بستند که پایه و اساس مهندسی ژنتیک مدرن را بنا نهاد. امروزه با رشد فزاینده جمعیت و نیاز مبرم به تامین غذا، نیاز به تولید گیاهان پرمحصول و مقاوم بیش از پیش احساس می‎شود. بنابراین در عصر حاضر مهندسی ژنتیک به بخش جدایی ناپذیری از صنعت تولید غذا و دارو تبدیل شده است. هم اکنون بخش عظیمی از زمین‎های زراعی در سراسر جهان زیر کشت محصولات تراریخته هستند. این محصولات به منظور حل مشکلات مبتلابه کشاورزان در زمین‎های زراعی، از جمله آفات و بیماری‎ها، و همچنین بالا بردن بازده تولید در واحد سطح، مهندسی، تولید و عرضه می‎شوند.

همه ساله آلودگی به آفات در مزارع غلات باعث از بین رفتن بخش قابل توجهی از محصولات می‎شود و به ناچار کشاورزان به استفاده از سموم و سمپاشی دائمی مزارع روی می‎آورند، که این سموم نه تنها بر خود گیاهان تحت کشت اثرات مخربی بر جای می‎گذارد، بلکه به سایر جانوران و حشرات مفید که رابطه همزیستی با این گیاهان داشته و نقش بسیار موثری در پایداری و پویایی اکوسیستم‎های طبیعی دارند نیز آسیب زده و آن‎ها را در معرض نابودی و شکنندگی قرار می‎دهد.

تولید گیاهان تراریخته‎ای که مقاوم به آفات و حشرات باشند با حذف نیاز به سموم، باعث حفظ محیط زیست و حفظ گونه‎های جانوری شده و همچنین هزینه‎های سنگین و هنگفت مستقیم و غیرمستقیمی را که تولید این سموم بر اقتصاد و سلامت جامعه می‎گذارد به طور قابل توجهی کاهش می‎دهد. علاوه بر این، با استفاده از این علم رو به پیشرفت می‎توان گیاهان مقاوم به خشکی، شوری و گیاهان پرمحصول تولید کرد و به این ترتیب بازده تولید مزارع و مراتع و باغات کشور را افزایش داد.

تولید گیاهان تراریخته‎ای که مقاوم به آفات و حشرات باشند با حذف نیاز به سموم، باعث حفظ محیط زیست و حفظ گونه‎های جانوری شده و همچنین هزینه‎های سنگین و هنگفت مستقیم و غیرمستقیمی را که تولید این سموم بر اقتصاد و سلامت جامعه می‎گذارد به طور قابل توجهی کاهش می‎دهد

لازم به ذکر است که تولید این گیاهان تراریخته طی مراحل کاملا مشخص و دقیق و با انجام تحقیقات وسیع و عمیق صورت می‌گیرد. گیاهان تراریخته تولید شده در موسسات تحقیقاتی، پس از گذر از آزمون‎های مختلف ایمنی زیستی و رعایت پروتکل‎های بین‎المللی در بازار عرضه می‎شوند. سازمان‎های جهانی مختلف از جمله انجمن رژیم غذایی آمریکا، انجمن پزشکی آمریکا وسازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد(FAO)  و سازمان بهداشت جهانی (WHO) همگی متفقند که محصولات تراریخته (GMO) سالم هستند و هیچ‎گونه زیانی برای سلامت بشر و محیط زیست ندارند؛ چنان که پس از دو دهه کشت محصولات تراریخته در سراسر جهان، تا کنون هیچ گزارشی مبنی بر مضر بودن این محصولات ثبت نشده است و این خود دلیل محکمیست بر نظارت دقیق و جدی بر صحت و سلامت و استاندارد بودن پروسه تحقیقات و تولید این محصولات، و بی اساس بودن ادعاهای غیراصولی و غیرمنطقی عده‎ای که از مخالفت با کشت محصولات تراریخته در داخل و خارج کشور نفع می‎برند و موجب تشویش خاطر اذهان عمومی می‎شوند.

بر اساس تازه‎ترین گزارش سرویس بین‎المللی دستیابی و استفاده از بیوتکنولوژی کشاورزی (ISAAA)، سطح زیر کشت جهانی محصولات تراریخته در سال 2014 از مرز 186 میلیون هکتار عبور کرده است. با این وجود، به دلیل سنگ‎اندازی برخی از سازمان‎های داخلی، با کمال تاسف، ایران در لیست 28 کشور تولید کننده این محصولات قرار ندارد. این در حالی است که ایران جز معدود کشورهای دارای فناوری کشت این محصولات است و پژوهشگران داخلی با صرف وقت و علم خود حدود بیست سال است که موفق به تولید انواع محصولات تراریخته کشاورزی، از جمله برنج تراریخته مقاوم به کرم ساقه‎خوار شده‎اند، ولی در ده سال گذشته به بهانه‎های مختلف از کشت انبوه این محصول در کشور جلوگیری شده است. جای بسی تاسف است که در حال حاضر هم که دولت تدبیر بر اساس رهنمودهای مقام معظم رهبری عزم خود را برای تولید داخلی این نوع محصولات جزم کرده است، مخالفین دلواپس، هجمه‌ها، هیاهو و جنجال رسانه‌ای خود را به حدی افزایش داده‌اند تا واردات سالانه میلیاردها دلار محصولات تراریخته گیاهی همچنان استمرار داشته باشد، در حالی که ایران، خود می‎تواند و باید جزء صادر کنندگان این نوع محصولات باشد.

امید است با آگاه‎سازی مردم و نهاد‎های تصمیم گیرنده به منافع بسیار قابل توجه کشت گیاهان تراریخته، اعم از منافع اقتصادی و زیست محیطی این محصولات، سیاست گذاران مربوطه هوشمندانه در جهت ترویج و به کارگیری این دانش نوین بکوشند و موانع پیش روی این امر را در ایران، که در ردیف اولین کشورهای دارای این فناوری است، از میان بردارند

موهبت پورمجیدیان/ دانشجوی دکتری ژنتیک دانشگاه تهران

منبع: سینا پرس


ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.