کاشت گیاهان تراریخته، شاید راهی برای مقابله با سرطان باشد

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به نقل از ایانا عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات برنج کشور و عضو انجمن ایمنی زیستی ایران، با بیان این پرسش که چرا قطعیت وقوع آمار سوءاستفاده از سموم شیمیایی با ماندگاری بلندمدت در محیط زیست و باقیمانده آن در محصولات کشاورزی، مخالفان محصولات تراریخته را نگران نمی‌کند، گفت: مصرف بیش از اندازه سموم برای مبارزه با کرم ساقه‌خوار برنج، باعث راه‌اندازی سونامی سرطان در مازندران شده است و باید بتوان راه‌حلی برای این معضل پیدا کرد.

مجید ستاری با عنوان اینکه بی‌شک با رعایت قانون ایمنی زیستی و تعامل محققان وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بهداشت و درمان و سازمان محیط زیست خواهیم توانست به شبهات پاسخ دهیم و به نتایج مثبتی برسیم، افزود: به‌نظر می‌رسد که مسئولان دولتی اعم از وزارت جهاد کشاورزی و محیط زیست، با ارائه مستندات علمی و مستدل زمینه تولید انبوه این محصولات را فراهم کنند تا ایران از استفاده محصولات حاصل از این دستاورد محروم نشود.

وی خاطرنشان کرد: برای رفع نگرانی‌ها و آزادسازی تولید محصولات تراریخته، قانون ایمنی زیستی در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی تصویب و به تأیید شورای نگهبان رسید و برای اجرا به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ شد.

عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات برنج کشور ادامه داد: این قانون همه امور مربوط به تولید، رهاسازی، نقل و انتقال داخلی و صادرات و واردات و مصرف را با رعایت مفاد این قانون مجاز می‌داند.

ستاری با اشاره به اینکه یکی از نگرانی‌های مخالفان مشخص نبودن قوانین برچسب‌گذاری محصولات تراریخته از محصولات معمولی است، تصریح کرد: ژن تراریخته Bt در خاک به سرعت تجزیه می‌شود و از بین می‌رود و در واقع ژن Bt که برای مقاوم‌سازی گیاهان زراعی در مقابل آفات مورد استفاده قرار گرفته، در اصل پروتئینی بوده از یک باکتری خاک‌زی که به‌صورت طبیعی در خاک وجود دارد و تأثیر سوء این باکتری خاک‌زی روی هیچ موجودی گزارش نشده است.

وی با رد این گفته که “در زمانی که یک گیاه تراریخته کاشته می‌شود، بعد از برداشت محصول، ساقه گیاهان تراریخته در خاک باقی می‌ماند یا به‌عنوان علوفه دام استفاده می‌شود و می تواند بر میکروارگانیسم‌های خاکی تأثیرگذار باشد و ژن مذکور می تواند به اکوسیستم خاک و موجودات و حشرات به‌عنوان چرخه دوم و پرندگان که این حشرات را می‌خورند، تأثیر بگذارد”، یادآور شد: در جواب رفع این نگرانی، باید گفت پروتئین مذکور که آفت را از بین می‌برد، فقط در بافت سبز گیاه تداوم پیدا می‌کند و تا زمانی که برگ‌ها سبز هستند، این پروتئین وجود دارد، اما در پایان سیکل حیاتی گیاه تراریخته مانند برنج، این پروتئین قبل از برداشت به سرعت از بین می‌رود و حتی هنگام برداشت برنج، کشاورزان آفات را روی محصول مشاهده می‌کنند.

عضو انجمن ایمنی زیستی ایران در پایان تأکید کرد: امروزه با افزایش روزافزون جمعیت جهان و کاهش محصولات کشاورزی بر اثر خسارت ناشی از آفات و بیماری‌ها، آلودگی باقیمانده در محصولات زراعی و باغی بر اثر کاربرد سموم کشاورزی و اثرات زیست‌محیطی مصرف بی‌رویه سموم و همچنین کاهش هزینه نهاده‌های کشاورزی، رویکرد استفاده از محصولات کشاورزی تراریخته به‌عنوان راه‌حلی برای تأمین مواد غذایی مطرح شده است که با توجه به فواید اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی و زیست‌محیطی و همچنین تولید محصول سالم‌تر، می تواند موجبات کاهش مصرف سموم، حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از نابودی جانوران مفید مانند کفشدوزک‌ها، قورباغه‌ها و مارها در مزارع را فراهم کند.