خلاصه‎ای از آخرین وضعیت جهانی محصولات تراریخته در انتهای سال 2017 میلادی

فهرست

• مقدمه
• مهمترین عناوین مربوط به پذیرش محصولات تراریخته در سال 2017 میلادی
  • سطح زیر کشت محصولات تراریخته در سال 2017 میلادی به رکورد جدیدی رسید و 189.8 میلیون هکتار را در سطح جهان به خود اختصاص داد.
  • پذیرش محصولات تراریخته در پنج کشور برتر تولید کننده این محصولات تقریبا به اشباع رسید.
  • تنوع محصولات تراریخته در سال 2017 افزایش یافت.
  • سویای تراریخته 50 درصد از کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داد.
  • سطح زیر کشت محصولات تراریخته ای که چند ژن به آن‎ها منتقل شده است نسبت به سال گذشته 3 درصد افزایش یافت و به 41 درصد کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته رسید.
  • 3 درصد از کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته در پنج کشور برتر تولید کننده این محصولات (ایالات متحده آمریکا، برزیل، آرژانتین، کانادا و هند) قرار داشت.
  • ده کشور در آمریکای لاتین، 79.4 میلیون هکتار را زیر کشت محصولات تراریخته بردند.
  • هشت کشور در آسیا و اقیانوسیه، 19.1 میلیون هکتار را زیر کشت محصولات تراریخته بردند.
  • سطح زیر کشت محصولات تراریخته در سودان و آفریقای جنوبی، نسبت به سال گذشته 4 درصد افزایش پیدا کرد و به 2.9 میلیون هکتار رسید.
  • دو کشور عضو اتحادیه اروپایی به کشت ذرت تراریخته در سطحی بیش از 131 هزار هکتار ادامه دادند.
• وضعیت رخدادهای تراریخته دارای مجوز برای کشت، مصرف مستقیم در خوراک انسان و دام و فراوری در صنایع غذایی
• زیست فناوری برای تامین امنیت غذایی حال و آینده در جهان مبارزه می‎کند.
• نقش محصولات تراریخته در تامین امنیت غذایی، توسعه پایدار و مدیریت تغییرات اقلیمی
• سود حاصل از محصولات تراریخته از سال 1996 تا سال 2016 در مجموع به 186.1 میلیارد دلار رسید.
• هزینه های احتمالی بدون محصولات تراریخته
• نتیجه

مقدمه

با گذشت 22 سال از تجاری‎سازی محصولات تراریخته، این محصولات از جنبه‎های اقتصادی، اجتماعی و سلامت دستاوردهای بسیاری را برای بشر به ارمغان آورده‎اند. ارائه اطلاعات دقیق راجع به سودمندی‎ها و پتانسیل‎های محصولات تراریخته به کشاورزان و مصرف کننده‎ها اجازه می‎دهد آگاهانه محصولات کشاورزی را برای کشت و مصرف انتخاب کنند. دسترسی به اطلاعات درست و دقیق، همچنین این امکان را برای سیاستگذاران فراهم می‎کند تا دستورالعمل‎های ایمنی زیستی را برای تولید تجاری و پذیرش محصولات تراریخته تهیه کنند. با استفاده از اطلاعات دقیق، انتشار مطالبی در رابطه با مزایا و توانایی‎های زیست فناوری برای رسانه‎ها هم تسهیل می‎شود.

مهمترین عناوین مربوط به پذیرش محصولات تراریخته در انتهای سال 2017 میلادی

 

سطح زیر کشت جهانی محصولات تراریخته در انتهای سال 2017 میلادی با ثبت رکوردی جدید به 189.8 میلیون هکتار رسید

در بیست و دومین سال تجاری‎سازی محصولات تراریخته (سال 2017) 24 کشور، مجموعا 189.8 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی را زیر کشت محصولات تراریخته بردند. این مقدار نسبت به سال 2016، 4.7 میلیون هکتار (3 درصد) افزایش داشت. در سال 2016 سطح زیر کشت محصولات تراریخته 185.1 میلیون هکتار بود.

 

سطح زیر کشت پنج کشور برتر تولید کننده محصولات تراریخته در سال 2017 تقریبا به حد اشباع رسید.

 

تصویر 1- سطح زیر کشت و نرخ پذیرش محصولات تراریخته در پنج کشور برتر تولید کننده این محصولات در سال 2017 میلادی

سطح زیر کشت محصولات تراریخته در سال 2017 نسبت به سال 1996 بیش از 112 برابر شد و از 1.7 میلیون هکتار در سال 1996 به 189.8 میلیون هکتار در سال 2017 رسید. این پدیده محصولات تراریخته را به سریعترین فناوری پذیرفته شده در حوزه کشاورزی تبدیل کرده است. در طی 22 سال مجموعا 2.3 میلیارد هکتار زیر کشت این محصولات رفته است.

 

سویای تراریخته 50 درصد کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داد.

چهار محصول سویا، ذرت، پنبه و کلزا نسبت به سایر محصولات تراریخته سطح زیر کشت بیشتری را در 24 کشور تولید کننده این محصولات داشتند.سویا با 94.1 میلیون هکتار پنجاه درصد کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داد و نسبت به سال قبل 3 درصد افزایش داشت. ذرت 59.7، پنبه 24.1 و کلزا 10.2 میلیون هکتار از سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص دادند.

77 درصد از کل سطح زیر کشت سویا در سال 2017 میلادی به سویای تراریخته اختصاص داشت. این رقم برای پنبه 80 درصد، ذرت 32 درصد و کلزا 30 درصد بود.

 

تصویر 2- نرخ پذیرش و سطح زیر کشت محصولات تراریخته در سال 2017 میلادی

سطح زیر کشت محصولات تراریخته‎ای که چند صفت به آن‎ها منتقل شده است 3 درصد افزایش یافت و 41 درصد کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داد.

این امر نشانه تمایل کشاورزان به بهره مندی از کشاورزی هوشمند است که شامل کشت بدون شخم و استفاده کمتر از حشره کش ها است.

سویا، کلزا، ذرت، یونجه و پنبه متحمل به علف‎کش بیشترین صفات را در بین ارقام تراریخته در سال 2017 به خود اختصاص دادند که شامل 47 درصد کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته بود و نسبت به سال گذشته 2 درصد افزایش داشت.

پنج کشور آمریکا، آرژانتین، برزیل، آمریکا و هند مجموعا 91.3 درصد از سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص دادند.

آمریکا با 75 میلیون هکتار رتبه اول، برزیل با 50.2 میلیون هکتار رتبه دوم، آرژانتین با 23.6 میلیون هکتار رتبه سوم، کانادا با 13.1 میلیون هکتار رتبه چهارم و هند با 11.4 میلیون هکتار رتبه پنجم در سطح زیر کشت محصولات تراریخته را داشتند.مجموعا 173.3 میلیون هکتار در این پنج کشور زیر کشت محصولات تراریخته رفت. 1.95 میلیارد نفر (26 درصد از جمعیت 7.6 میلیارد نفری کره زمین) در این پنج کشور از مزایای این فناوری بهره مند شدند.

 

جدول 1- سطح زیر کشت محصولات تراریخته در سال 2017

پذیرش ذرت، سویا و پنبه در آمریکا، 94.5 درصد بود.

در سال 2017 ایالات متحده آمریکا با 75.04 میلیون هکتار رتبه اول را در کشت محصولات تراریخته به خود اختصاص داد. سطح زیر کشت سویای تراریخته 34.05 میلیون هکتار، ذرت تراریخته 33.84 میلیون هکتار و پنبه تراریخته 4.58 میلیون هکتار در سال 2017 بود.

سطح زیر کشت محصولات تراریخته در برزیل به 50.2 میلیون هکتار افزایش پیدا کرد.

برزیل رتبه دوم را در کشت محصولات ترراریخته به خود اختصاص داد و با 2 درصد افزایش نسبت به سال 2016، سطح زیر کشت محصولات تراریخته را در سال 2017 به 50.2 میلیون هکتار رساند. این مقدار معادل 26 درصد از کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته درجهان است. درسال 2017، 33.7 میلیون هکتار سویا، 15.6 میلیون هکتار ذرت و 940 هزار هکتار پنبه تراریخته در برزیل کشت شد. نرخ پذیرش محصولات تراریخته در این کشور 94 درصد در سال 2017 بود. سطح زیر کشت سویا و پنبه تراریخته در این کشور در سال 2017 رشد بسیار زیادی داشت. افزایش تقاضای بازار یکی از دلایل افزایش سطح زیر کشت این دو محصول تراریخته در برزیل بود.

تصویر 3- توزیع سطح زیر کشت محصولات تراریخته در برزیل در سال 2017

محصولات تراریخته در آرژانتین پذیرش صد در صدی داشتند.

آرژانتین یکی از بزرگترین صادرکننده های سویا، پنبه و ذرت تراریخته است. 23.11 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی آرژانتین زیر کشت این سه محصول رفته است. این مقدار معادل 12 درصد از کل سطح زیر کشت جهانی محصولات تراریخته است. نرخ پذیرش میانگین سه محصول تراریخته سویا، پنبه و ذرت در آرژانتین تقریبا صد در صد بود که نشانه اعتماد این کشور به فناوری برای رشد اقتصادی است.

سطح زیر کشت پنبه تراریخته در هند نسبت به سال گذشته 600 هزار هکتار (6 درصد) افزایش یافت.

سطح زیر کشت پنبه تراریخته در هند در سال 2017 به 11.4 میلیون هکتار رسید. کل سطح زیر کشت پنبه در هند  در سال 2017، 12.24 میلیون هکتار بود. هند توانست یک چهارم از بازار پنبه جهان را در اختیار بگیرد. عملکرد پنبه تراریخته مقاوم به آفت در هند 500 کیلوگرم در هکتار بود.

هشت کشور در آسیا و اقیانوسیه 19.1 میلیون هکتار را زیر کشت محصولات تراریخته بردند.

هند با 11.4 میلیون هکتار پنبه تراریخته، پاکستان با 3 میلیون هکتار پنبه تراریخته، چین با 2.8 میلیون هکتار پنبه تراریخته، استرالیا با 924 هزار هکتار پنبه و کلزا تراریخته، فیلیپین با 642 هزار هکتار ذرت تراریخته، میانمار با 320 هزار هکتار پنبه تراریخته، ویتنام با 45 هزار هکتار ذرت تراریخته و بنگلادش با 2.400 هزار هکتار بادمجان تراریخته، تولید کننده های محصولات تراریخته در آسیا و اقیانوسیه در سال 2017 بودند. مجموعا 19.11 میلیون هکتا ردر این ناحیه زیر کشت محصولات تراریخته رفت که معادل 10 درصد از کل سطح زیر کشت محصولات تراریخته در جهان بود.

مزایای اقتصادی برآورد شده برای کشت محصولات تراریخته از ابتدای کشت تا سال 2016، 3.2 میلیارد دلار بوده است. عدم پذیرش فناوری تولید محصولات تراریخته برای این کشورها مساوی با افزایش بسیار زیاد هزینه‎ها خواهد بود که به فقر، گرسنگی، سوء تغذیه و ناپایداری های سیاسی می‎انجامد.

 

در کانادا سطح زیر کشت محصولات تراریخته 18 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافت.

شش محصول تراریخته در سطح 13.12 میلیون هکتار در سال 2017 در کانادا کشت شدند که نسبت به سال گذشته 18 درصد افزایش داشت. کشت کل محصولات تراریخته در سال 2017 نسبت به سال 2016، 17 درصد افزایش داشت و از 12.38 میلیون هکتار به 14.49میلیون هکتار رسید. سطح زیر کشت سویای تراریخته 2.5 میلیون هکتار، ذرت تراریخته 1.78 میلیون هکتار، کلزای تراریخته 8.83 میلیون هکتار، چغندرقند 15 هزار هکتار، یونجه 3 هزار هکتار و سیب زمینی تراریخته 40 هکتار در سال 2017 در کانادا بود. میانگین نرخ پذیرش محصولات اصلی تراریخته شامل سویا، ذرت، کلزا و چغنذرقند 95 درصد و مشابه سال گذشته بود. انتظار می‎رود با افزایش تقاضای جهانی برای خوراک انسان و دام و مواد اولیه تولید اتانول و سوخت زیستی تحقیقات و توسعه قوی در کانادا، پذیرش فناوری توسط مردم و حمایت مثال زدنی دولت از محصولات تراریخته  تولید این محصولات در کانادا افزایش یابد.

 

وضعیت رخدادهای تراریخته دارای مجوز برای کشت، مصرف مستقیم در خوراک انسان و دام و فراوری در صنایع غذایی

67 کشور شامل 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی از سال 1992 در مجموع 4.133 مجوز قانونی برای کشت تجاری و مصرف محصولات تراریخته به عنوان خوراک انسان و دام صادر کرده‌اند. 1995 رخداد برای مصرف به عنوان خوراک انسان، 1338 رخداد برای مصرف به عنوان خوراک دام و 800 رخداد برای کشت تجاری محصولات تراریخته مجوز قانونی دریافت کرده‎اند.

ژاپن، ایالات متحده آمریکا، کانادا، مکزیک، کره جنوبی، تایوان، استرالیا، اتحادیه اروپایی، نیوزیلند، کلمبیا، فیلیپین، آفریقای جنوبی و برزیل بیشترین مجوزها را برای محصولات تراریخته صادر کرده‎اند. 230 مجوز در سی کشور برای ذرت تراریخته صادر شده است که بیشترین تعداد مجوزها است. پنبه با 59 مجوز در 24 کشور، سیب‎زمینی با 48 مجوز در 10 کشور، کلزا با 41 مجوز در 15 کشور و سویا با 37 مجوز در 29 کشور، پس از ذرت بیشترین مجوزها را دریافت کرده‎اند.

جدول 2- ده کشور برتر صادر کننده مجوز محصولات تراریخته

رخداد ذرت تراریخته متحمل به علف‎کش به نام NK603 با 55 مجوز در 54 کشور شامل 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی بیشترین تعداد مجوز را دریافت کرده است. سویای تراریخته متحمل به علف کش به نام رخداد GTS 40-3-2، 54 مجوز در 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 27 کشور غیراروپایی دریافت کرده است. برای ذرت تراریخته مقاوم به آفت به نام MON810، 53 مجوز در 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 26 کشور غیراروپایی صادر شده است. ذرت تراریخته مقاوم به آفت به نام TC1507، 51 مجوز در 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی 24 کشور غیر اروپایی دارد. ذرت تراریخته متحمل به علف‎کش به نام GA21 مجموعا 50 مجوز در 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 24 کشور غیر اروپایی دریافت کرده است. ذرت تراریخته مقاوم به آفت به نام MON89034، 49 مجوز از 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 24 کشور غیر اروپایی دریافت کرده است. سویای تراریخته متحمل به علف‎کش به نام A2704-12، 43 مجوز از 28 کشور اروپایی و 23 کشور غیر اروپایی دریافت کرده است. ذرت تراریخته مقام به آفت به نام MON88017 از 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 22 کشور غیراروپایی، 42 مجوز دریافت کرده است. پنبه مقاوم به آفت به نام MON531 43 مجوز از 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 21 کشور غیر اروپایی دریافت کرده است. ذرت تراریخته متحمل به علف کش به نام T25، 41 مجوز از 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 20 کشور غیر اروپایی دریافت کرده است. ذرت تراریخته مقاوم به آفت به نام MIR162، 41 مجوز از 28 کشور عضو اتحادیه اروپایی و 22 کشور غیراروپایی دریافت کرده است.

 

زیست فناوری برای تامین امنیت غذایی حال و آینده در جهان مبارزه می‎کند.

عدم امنیت غذایی یک مشکل مهم در سطح جهان است. طبق گزارش جهانی بحران غذا که در سال 2017 منتشر شد، در سال 2016، 108 میلیون نفر در 48 کشور از عدم امنیت غذایی شدید رنج می‎برند یا در معرض این خطر قرار دارند. تقریبا 60 درصد جمعیت گرسنه جهان در 19 کشوری زندگی می‎کنند که با بحران‎های تغییرات اقلیمی مواجه هستند. 20 میلیون نفر در سومالی، جنوب سودان ، یمن و شمال شرق نیجریه از گرسنگی شدید رنج می‎برند و خطر شدید قحطی این مردم را تهدید می‎کند. دبیر کل سازمان غذا و کشاورزی در این باره گفته است: برای ریشه‎کنی گرسنگی، تعهد سیاسی اساسی ضروری است ولی به تنهایی کافی نیست. تنها در صورتی قادر خواهیم بود گرسنگی را شکست دهیم که کشورها به تعهدات خود به ویژه در سطوح ملی و محلی عمل کنند. قطعا کلید پایان دادن به این بحران‎ها صلح است اما نمی‎توانیم برای تحقق صلح فقط صبر کنیم. بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنیم مردم گرسنه شرایط لازم برای تولید غذای خود را دارند.

جمعیت جهان در سال 2017 به 7.6 میلیارد نفر رسید. طبق گزارش سازمان ملل متحد در سال 2017 پیش‎بینی می‎شود این تعداد در سال 2030 به 8.6 میلیارد نفر، در سال 2050 به 9.8 میلیارد نفر و در سال 2100 به 11 میلیارد نفر برسد. سالانه تقریبا 83 میلیون نفر به به جمعیت جهان اضافه می‎شود. تولید غذا برای تامین نیاز جمعیت جهان باید به مقدار 70 درصد افزایش یابد.

تغییرات اقلیمی می‎توانند تا سال 2050 باعث کاهش 23 درصدی در تولید محصولات اصلی کشاورزی از جمله ذرت، گندم، برنج و سویا شوند. مقدار پروتئین محصولات کشاورزی اصلی در اثر تغییرات اقلیمی به مقدار قابل توجهی کاهش خواهد یافت. مطالعات نشان می‎دهد مقدار روی و آهن موجود در این محصولات هم کاهش می‎یابد. مثلا مقدار آهن موجود در ذرت کاهش ده درصدی خواهد داشت. این کمبود آهن در محصول ذرت 1.4 میلیارد کودک را در معرض خطر فقر آهن شدید قرار خواهد داد.

بنابراین ضروری است فناوری‎های روز در تولید محصولات کشاورزی به طور کامل مورد بهره‎برداری قرار بگیرند. این فناوری‎ها می‎توانند اثر عوامل نامطلوب در مقدار تولید غذا و ارزش تغذیه‎ای محصولات کشاورزی را کاهش دهند. تولید محصولات تراریخته یکی از این فناوری‎ها است که به کمک آن می‎توان تغییرات اقلیمی فائق شد.

 

نقش محصولات تراریخته در تامین امنیت غذایی، توسعه پایدار و مدیریت تغییرات اقلیمی

محصولات تراریخته به دلیل مزایای اقتصادی-اجتماعی و فواید بسیاری که برای محیط زیست و سلامت انسان‎ها و حیوانات دارند مورد پذیرش واقع شده‎اند. این محصولات طی 21 سال (1996 تا 2016) سودی بیش از 186.1 میلیارد دلار را نصیب بیش از 16 میلیون کشاورز کرده اند. 95 درصد این کشاورزان در کشورهای درحال توسعه زندگی می‎کنند.

محصولاتتراریخته طی بیست سال (2016-1996)  از راه‎های زیر به تامین امنیت غذایی، توسعه پایدار و مدیریت تغییرات اقلیمی کمک کرده‎اند.

• افزایش تولید محصول به مقدار 657.6 میلیون تن، به ارزش 186.1 میلیارد دلار. 82.2 میلیون تن از این مقدار، معادل 18.2 میلیارد دلار، به تنهایی در سال 2016 به دست آمده است.
• حفاظت از تنوع زیستی با ذخیره 183 میلیون هکتار زمین و جلوگیری از تغییر کاربری آن‎ها به زمین‎های کشاورزی. فقط در سال 2016 از تغییر کاربری، 22.5 میلیون هکتار زمین به مزرعه جلوگیری شد.
• فراهم کردن محیط زیست بهتر با:
  • کاهش مصرف ماده موثره حشره‎کش به مقدار 671 میلیون کیلوگرم (از سال 1996 تا 2016). در سال 2016، به کمک فناوری تولید محصولات تراریخته از مصرف 48.5 میلیون کیلوگرم ماده موثره حشره‎کش جلوگیری شد.
  • کاهش مصرف حشره‎کش‎ها به مقدار 8.2 درصد. در سال 2016، مصرف حشره‎کش‎ها به مقدار 8.1 درصد کاهش یافت.
  • کاهش خارج قسمت اثرات زیست محیطی تا 18.4 درصد. در سال 2016 این مقدار 18.3 درصد بود.
• کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن در سال 2016 تا 27.1 میلیارد کیلوگرم، معادل خروج 16.7 میلیون ماشین از جاده ها به مدت یک سال
• کمک به کاهش فقر از طریق کمک به 17-16 میلیون خرده کشاورز و خانواده های آن ها که در مجموع معادل بیش از 65 میلیون نفر بوده است. این کشاورزان جز فقیرترین افراد در جهان محسوب می شوند (بروکز و بارفوت، 2018 (

بنابراین استراتژی استفاده از محصولات تراریخته می‎تواند از طریق تمرکز بر افزایش تولید بدون افزایش سطح زمین های کشاورزی و با استفاده از 1.5 میلیارد هکتار زمین کشاورزی موجود، در تحقق توسعه پایدار موثر باشد. به این ترتیب با حفظ جنگل ها تنوع زیستی نیز حفظ خواهد شد. محصولات تراریخته ضروری هستند اما معجزه نمی کنند. عملیات کشاورزی مناسب ازجمله تناوب زراعی و مدیریت مقاومت به اندازه محصولات سنتی برای محصولات تراریخته هم ضروری هستند.

 

سود حاصل از محصولات تراریخته از سال 1996 تا سال 2016 در مجموع به 186.1 میلیارد دلار رسید.

کل سود حاصل از محصولات تراریخته از سال 1996 تا سال 2016 در مجموع به 186.1 میلیارد دلار رسید. ایالات متحده آمریکا با 80.3 میلیارد دلار، آرژانتین با 23.7 میلیارد دلار، هند با 21.1 میلیارد دلار، برزیل با 19.8 میلیارد دلار، چین با 19.6 میلیارد دلار و کانادا با 8 میلیارد دلار رتبه‎های اول تا ششم را در کسب سود حاصل از این محصولات داشته‎اند. سایر کشورهای تولید کننده در مجموع 13.6 میلیارد دلار سود کسب کرده‎اند. در سال 2016 کشورهای ایالات متحده آمریکا (7.3 میلیارد دلار)، برزیل (3.8 میلیارد دلار)، هند (1.5 میلیارد دلار)، آرژانتین(2.1 میلیارد دلار)، چین (1 میلیارد دلار) و کانادا (0.7 میلیارد دلار) رتبه‎های اول تا ششم را در کسب سود حاصل از تولید محصولات تراریخته داشته‎اند. سایر کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته در سال 2016 مجموعا 1.8 میلیارددلار سود کسب کردند. کل سود حاصل از تولید محصولات تراریخته در سال 2016 18.2 میلیارد دلار بود. سود حاصل از تولید محصولات تراریخته در سال 2017 نیز 18.2 میلیارد دلار بود. ده میلیارد دلار از این مقدار به کشورهای درحال توسعه و 8.2 میلیارد دلار به کشورهای توسعه یافته تعلق داشت.

ماهنامه معتبر کراپ نوزیس ارزش جهانی بازار بذر تراریخته در سال 2017 را 17.2 میلیارد دلار برآورد کرد که معادل 23.9 درصد از بازار 70.9 میلیارد دلاری بازار جهانی سم و 30 درصد از بازار 56.02 میلیارد دلاری بذور تجاری در سال 2016 بود.

 

هزینه های احتمالی بدون محصولات تراریخته

با وجود همه مزایایی که برای محصولات تراریخته گفته شد، منتقدین این فناوری با مطرح کردن ادعاهای غیرعلمی بر قوانین کشورهای مختلف تاثیرگذار بوده‎اند. ایمنی، دسترسی همگانی، سودآوری، تاثیر برتنوع زیستی، رقابت تجاری از موضوعات مورد توجه دولت‎ها در مورد محصولات تراریخته است. تحقیقات انجام شده نشان می‎دهد اعمال قوانین محدود کننده می‎تواند بر بهره‎مندی کشورهایی با درآمد کمتر از 1.5 تریلیون دلار آمریکا از مزایای اقتصادی نوآوری های زیست فناوری تاثیرگذار باشد. تنها در آفریقا جلوگیری از پیشرفت این فناوری از سال 2008 تا 2013، حداقل 2.5 میلیارد دلار هزینه داشته است. بنابراین مخالفان محصولات تراریخته توانسته‎اند برای جلوگیری از پیشرفت فقیرترین مردمی که از طریق کشاورزی امرار معاش می‎کنند موانع کافی ایجاد کنند. این یک فاجعه اخلاقی است.

همانطور که گفته شد ارقام تراریخته متحمل به علف‎کش بیشترین سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داده اند. مجموعا 86.6 میلیون هکتار زیر کشت سویا، ذرت و کلزا تراریخته متحمل به علف‎کش رفته است. طبق تحقیقی که توسط بروکس و همکاران در سال 2017 انجام شد، با توقف کشت ارقام متحمل به علف‎کش سود حاصل از کشت این محصولات 6.76 میلیارد دلار در سطح جهان کاهش می‎یابد. همچنین تولید سویا، پنبه و کلزا به ترتیب 18.6، 3.1 و 1.44 میلیون تن کاهش خواهد یافت. با افزایش علف‎کش ‎های پرخطر 8.2 میلیون کیلوگرم از ماده موثره این علف‎کش‎های خطرناک به محیط منتقل خواهد شد. خارج قسمت اثرات زیست محیطی هم 12.4 درصد افزایش خواهد یافت. به علاوه با افزایش مصرف سوخت، انتشار گاز کربن دی اکسید افزایش وترسیب کربن کاهش خواهد یافت. به نحوی که معادل ورود 11.7 میلیون خودرو به جاده‎ها خواهد بود.

 

نتیجه

تداوم پذیرش محصولات تراریخته توسط کشاورزان و مصرف‎کننده‎ها همراه با مزایای کشاورزی، اقتصادی-اجتماعی و زیست‎محیطی، در کنار بهبود ارزش تغذیه‎ای و ایمنی غذایی هدف فناوری تولید محصولات تراریخته است. اطمینان از اینکه این مزایا در آینده نیز ادامه خواهند داشت به وضع قوانینی با مبنای علمی، نگاه حافظ منافع محیط زیست همراه با افزایش تولید در کشاورزی و مهمتر از همه توجه به وضعیت معیشتی میلیون‎ها نفر انسان فقیر و گرسنه در سطح جهان است که در انتظار بهبود شرایط معیشتی خود هستند.

آخرین وضعیت جهانی محصولات تراریخته در انتهای سال 2017 -pdf