همه چیز درباره محصولات تراریخته

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ایران به نقل از ایسنا، یکی از تهدیدهای خاموش در بخش کشاورزی و تأمین امنیت غذایی در ایران و جهان، مسئله‌ تغییر اقلیم است. آمارهای رسمی نشان می‌دهد تغییرات اقلیمی می‌توانند تا سال ۲۰۵۰ باعث کاهش ۲۳ درصدی تولید محصولات اصلی کشاورزی از جمله ذرت، گندم، برنج و سویا شوند.

محصولات تراریخته محصولاتی هستند که با تکنیک‌های دقیق مهندسی ژنتیک) برای رفع نیاز بشر به مواد غذایی سالم تولید می‌شوند و می‌توانند در بخش‌های مختلف مانند پزشکی، دارویی، صنعتی و کشاورزی استفاده شوند.

ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۹۶ با تولید محصولات تراریخته‌ای مانند پنبه مقاوم به آفات بال‌پولکدار(پروانه‌ای مثل کرم غوزه، کرم سرخ و …)، ذرت مقاوم به علف‌کش و سویای مقاوم به علف‌کش وارد این عرصه شد و در حال حاضر با تولید بیش از ۷۱ میلیون هکتار انواع محصولات تراریخته، بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده این محصولات در جهان است.

کشورهای برزیل با ۴۴ میلیون هکتار، آرژانتین با ۲۹ میلیون هکتار و هند با ۱۲ میلیون هکتار در رده‌های بعدی هستند. در سال ۲۰۱۷ سطح زیرکشت این محصولات به ۱۸۵ میلیون هکتار رسیده‌است. با این وجود، کاربرد محصولات تراریخته به کشاورزی مدرن منحصر نشده و امروزه گیاهان تراریخته در صنعت داروسازی برای تولید صنعتی برخی ترکیبات دارویی یا ترکیبات دارای کاربرد پزشکی نیز مورد استفاده قرار داده می‌شوند.

رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان در این باره با بیان اینکه در ایران محصول تراریخته تولید نمی‌شود، اظهار کرد: کشورها برای تأمین غذای جمعیت خود باید محصولات تراریخته تولید کنند. 

قاسم اسدیان با اشاره به اینکه 28 کشور محصولات تراریخته کشت می‎کنند، گفت: از سال 1996 تا 2015 دو میلیارد هکتار از اراضی دنیا تحت کشت محصولات تراریخته قرار داشت.

اسدیان  ادامه داد: از 7.2 میلیارد نفر جمعیت جهان حدود 900 میلیون نفر جزء گرسنگان بوده و 1.8 میلیارد نفر از جمعیت جهان از دسترسی به آب شرب محروم هستند و از طرفی با کشاورزی سنتی نمی‌توانیم نیاز این جمعیت را تأمین کنیم.

رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان افزود: براساس پیش‌بینی‌ها جمعیت جهان تا سال 2050 بیش از 9 میلیارد نفر خواهد شد و سوالی که مطرح می‌شود چگونه باید غذای این جمعیت را تأمین کرد.

وی گفت:  با توجه به اینکه زمین توان تولید محدودی دارد و در منابع دیگر نیز محدودیت وجود دارد باید از روش های مختلف مهندسی در تولید محصولات غذایی استفاده کرد. اسدیان افزود:   استفاده بیش از حد از منابع طبیعی منجر به فرسایش خاک شده و از طرفی بالا بودن هدررفت آب، چرای بی رویه دامدار کشورها باعث شده اکوسیستم‌ها تغییر کند بنابراین در چنین شرایطی که منابع موجود پایدار نبوده، ما نمی‌توانیم از مهندسی ژنتیک استفاده نکنیم.

رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان بیان کرد: هدف از این کار، بهبود مقاومت گیاه نسبت به برخی از آفات یا بیماری‌های گیاهی(تنش‌های زیستی)، افزایش تحمل تنش‌های غیرزنده نظیر شوری و کم‌آبی، بهبود کیفیت و بازارپسندی محصول، افزایش تولید و عملکرد گیاه، افزایش بهره‌وری در کشاورزی و در نهایت، افزایش سطح سلامت جامعه از طریق کاهش مصرف انواع سموم و کودهای شیمیایی است.

وی گفت: در گذشته این مقاومت‌ها از طریق اصلاح نباتات کلاسیک انجام می‌گرفت اما امروزه با استفاده از مهندسی ژنتیک یافتن، جداسازی و انتقال ژن یا ژنهای عامل این ویژگی‌های برتر، که گاهی در گیاهان غیر هم‌خانواده یا حتی موجود زنده دیگر مانند یک گونه باکتری موجود است، از طریق روش های متداول اصلاح نباتات محقق نخواهد شد.

اسدیان خاطرنشان کرد: هدف از اصلاح ژنتیکی انتقال ژن مقاومت به آفات، بیماری‌ها، شوری، علف‌های هرز، سرما و گرمای بیش از حد به گیاهان است که در نهایت به افزایش عملکرد در واحد سطح منجر می‌شود.

هدف اصلی اصلاح ژنتیک افزایش عملکرد در واحد سطح است

رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان اظهار کرد: هدف اصلی اصلاح ژنتیکی افزایش عملکرد در واحد سطح است به‌طوریکه تولید محصولات مقاوم نسبت به آفات، مصرف کم از نهاده‌ها و سموم و کودها، بهره‎وری بالای آب در راستای تأمین غذای مردم یا دام از اهداف اصلی مهندسی ژنتیک است.

رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان با بیان اینکه در جهان حدود 22 سال از محصولات تراریخته استفاده می‌شود، ادامه داد: کل ذرت و روغن وارداتی به کشور از محصولات تراریخته تولید می‌شود. اسدیان با تأکید بر اجتناب ناپذیر بودن محصولات تراریخته، افزود: در حال حاضر تمام ذرت های وارداتی و بذور کلزای وارداتی تراریخته هستند.

رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان بیادآور شد: 84 درصد از خوراک دام و طیور از خارج وارد می‌شوند که عمدتاً 10 تا 15 درصد این محصولات غیرتراریخته هستند.

اسدیان درباره موضوع ذرت‌های آلوده در کشور، اظهار کرد: آنچه درباره ذرت ها اعلام شده بحث آلودگی بوده که آلودگی شامل کپک زدگی یا قارچ زدگی است که موجب تولید سم آفلاتوکسین در انها شده است و این سم هیچ ارتباطی به محصولات تراریخته ندارد.

در هیچ کتاب سرطان شناسی بحثی درباره تأثیر محصولات تراریخته بر بروز سرطان در انسان نشده است

یک فوق تخصص خون و سرطان شناسی نیز درباره تأثیر محصولات تراریخته بر بروز سرطان گفت: در هیچ کتاب سرطان شناسی بحثی درباره تأثیر محصولات تراریخته بر بروز سرطان در انسان نشده است.

دکتر محمد عباسی با بیان اینکه اطلاعاتی در زمینه اثرات تراریخته‌ها بر بروز سرطان در انسان وجود ندارد، اظهار کرد: با توجه به اینکه کتب مورد مطالعه در علم سرطان شناسی کتب مرجع و مورد استفاده در تمام دنیاست اما هیچ صحبتی در زمینه محصولات تراریخته و ایجاد سرطان در انسان نشده است.

گفتنی است که با وجود واردات انبوه محصولات تراریخته به کشور، جریان هایی از تولید ملی این محصولات توسط دانشمندان کشورمان جلوگیری می کنند. متاسفانه این جریان ها بدون هیچگونه مرجع علمی و با استفاده از کلید واژه «سرطان» اقدام به ایجاد نگرانی در میان مردم  نسبت به محصولات تراریخته می کنند. به نظر می رسد  آنها از این شیوه یرای فشار بر سیاست گذاران استفاده می کنند تا بدین نحو بتوانند با مانع تراشی در مسیر تولید ملی محصولات تراریخته راه استمرار واردات آنها را همچنان باز نگه دارند.