گلیفوسیت خطری برای سلامت انسان ندارد

سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) اعلام کرد كه هیچ خطری برای سلامت انسان هنگام استفاده از گلیفوسیت وجود ندارد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران، سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) نتایج بررسی نظارتی خود را بر روی گلیفوسیت در ژانویه سال 2020 پس از دریافت و بررسی نظرات عمومی منتشر کرد. این سازمان اعلام کرد كه هیچ خطری برای سلامتی انسان هنگام استفاده از گلیفوسیت وجود ندارد. با توجه به این بررسی، این سازمان احتمال خطر بالقوه سلامت انسان در ارتباط با قرار گرفتن در معرض گلیفوسیت را به طور کامل ارزیابی کرده است و نتیجه گرفته است که هیچ گونه خطری برای سلامت انسان از موارد استفاده فعلی گلیفوسیت ثبت نشده است و به نظر نمی رسد این ماده برای انسان سرطان زا باشد.

گلیفوسیت علف کشی است که علف های هرز کنترل می کند و به ظور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. این علف کش برای اولین بار در سال 1974 به ثبت رسید. دانشمندان سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده ارزیابی مستقلی از داده های موجود برای گلیفوسیت را انجام دادند و دریافتند که:

  • هیچ گونه احتمال خطری برای سلامتی انسان از استفاده های فعلی گلیفوسیت وجود ندارد. هنگام استفاده از آن، خطری برای کودکان یا بزرگسالان ایجاد نمی کند.
  • هیچ علامتی مبنی بر حساسیت کودکان نسبت به گلیفوسیت وجود ندارد. این سازمان پس از ارزیابی های متعدد از منابع مختلف، هیچ نشانی مبنی بر حساسیت کودکان نسبت به گلیفوسیت در رحم و یا بعد از زایمان پیدا نکرد. به عنوان بخشی از این ارزیابی، این سازمان تمام جمعیت ها از جمله نوزادان، کودکان و زنان در سن فرزندآوری را ارزیابی کرد.
  • هیچ مدرکی مبنی بر سرطان زایی گلیفوسیت وجود ندارد. این سازمان نتیجه گرفت که به نظر نمی رسد گلیفوسیت برای انسان سرطان زا باشد. این سازمان مجموعه ای از داده های قابل توجهی گسترده تر و مرتبط تر از آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) در نظر گرفت.
  • هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه گلیفوسیت یک عامل به زننده ی غدد درون ریز است، وجود ندارد. گلیفوسیت تحت برنامه غربالگری اخلالگر غدد درون ریز، تحت برنامه غربالگری سطح اول قرار گرفته است و براساس کلیه اطلاعات موجود، این سازمان نتیجه گرفته است که داده های موجود نشان نمی دهد که گلیفوسیت پتانسیل تعامل با مسیرهای سیگنالینگ استروژن، آندروژن یا تیروئید را داشته باشد.

از سال 1996 تا 2018، محصولات مقاوم به علف کش، مانند گلیفوسیت و محصولات تحمل گلوفوزینات، بزرگترین سطح کاشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داده اند. تنها در سال 2018، محصولات مقاوم به علف کش 5/87 میلیون هکتار یا 45 درصد از کل 7/191 میلیون هکتار محصولات تراریخته را که در سطح جهان کاشته شده است، به خود اختصاص داده اند.

منبع

تهیه و تنطیم خبر: سمیرا کهک، عضو هیات مدیره انجمن ایمنی زیستی ایران

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.