خلوت ژنتیک
مسئوليت اخلاقي و وظيفه والدين جنین ايجاب مي کند كه همراه با مجموعه سيستم بهداشتي از همه امكانات براي تامين سلامت و سعادت آتي جنين (انسان آينده) تلاش نمايند. حال سؤال اينجاست كه عدم استفاده والدين و يا عدم توجيه والدين به استفاده از آزمايشات مولكولی براي تشخيص نارسايي هاي شديد و يا خفيف ژنتيك در جنين، از نظر اخلاقي و موازين والدين چه حكمي خواهد داشت؟
آيا همانطور كه والدين و بويژه مادر مثلاً در مصرف و يا عدم مصرف داروهاي خاص براي جلوگيري از بروز صدمه به جنين و يا تامين رشد مناسب جنين مسئوليت دارد؛ براي آگاهي از نقص ژنتيك در جنين نيز مسئوليت دارد؟ کادر پزشكي چطور؟
حال اگر مسامحه‌ای صورت گرفت و نوزادي با نقايص ژنتيك متولد شده و مجبور به ادامه زندگي مشقت با شد؛ آيا والدين كودك حق اقامه دعوي از كادر پزشكي را دارند؟ اگر خود والدين بعد از دريافت توصيه‌هاي پزشكي مسامحه کنند آيا حكومت حق دخالت دارد؟
آيا كادر پزشكي بر خلاف رضايت والدين حق دخالت دارند؟ اگر كودكي بر اثر این مسامحه ها متولد شده و زندگي مشقت باری را بگذراند، آيا بعد از سن قانوني، حق اقامه دعوي بر عليه والدين و سيستم بهداشتي را دارد؟
سازمان‌های مدافع حقوق شهروندی انسان‌ها چطور؟ اگر در مورد ناهنجاري ژنتيك خفيفي، بنا به صلاحديد، نوزادي با عيب ژنتيك خفيفي متولد شد؛ اين نوزاد بعد از برخورداري از حقوق اجتماعي در صورت عدم رضايت از زندگي و شرايط جسماني، تحت عنواني بنام «تولد غيرعادلانه» چه احساسي درباره والدين، جامعه، سيستم پزشكي و … در خود خواهد يافت؟
دکتر عبدالحسن کاظمي – دانشیار و عضو شورای پژوهشی، مرکز تحقیقات انکولوژی و هماتولوژی، مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، مرکز تحقیقات علوم تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز و رئیس تیم پژوهشی اخلاق و تاریخ پزشکی علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
Email: Kazemi1338@gmail.com