بررسی آگاهی عمومی و سطح پذیرش محصولات تراریخته

این عنوان مقاله‌ای است که به قلم سرهنگی و همکاران به مسئولیت دکتر محمدی از ‌دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به تازگی در مجله علمی ترویجی ایمنی زیستی منتشر شده است. به دلیل اهمیت علم بیوتکنولوژی و پذیرش محصولات تراریخته در این پژوهش به بررسی سطح آگاهی مردم از این علم در شهرستان خرم‌آباد پرداخته شده است. آنالیز اطلاعات بدست آمده نشان داد که مردم خرم‌آباد دارای اطلاعات نسبتاً خوبی در مورد این علم هستند

در این مقاله بر اساس نمودار زیر مشخص شده است که اکثریت افراد (حدود 55 درصد) تغییرات ژنتیک و تنها 20 درصد استفاده از سموم شیمیایی را به عنوان مناسب‌ترین روش برای کنترل آفات و امراض پیشنهاد کرده‌اند.

همچنین افراد شرکت‌کننده در این پژوهش با نگرشی مثبت نسبت به علم بیوتکنولوژی و موجودات تراریخته بر این باورند که طی20 سال آینده این علم باعث بهبود زندگی بشر خواهد شد.

یکی از نتایج مهم بدست آمده از این پژوهش این است که در مجموع 96 درصد از شرکت‌کنندگان دراین پژوهش موافق تولید داخلی محصولات تراریخته بودند.

همچنین2/88 درصد از افراد شرکت‌کننده در این پژوهش با اعتماد بالا معتقد بودند که علم بیوتکنولوژی در آینده باعث جبران عقب ماندگی‌های بخش کشاورزی خواهد شد.

در پژوهشی دیگرکه توسط ایزدی وعالم‌زاده در سال 1388 انجام شده بود دیدگاه مصرف‌کنندگان در مورد موجودات تراریخته و ایمنی‌زیستی با تأکید بر گیاهان در استان اردبیل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داده است که اگرچه 58 درصد افراد با قوانین ایمنی زیستی کنترل کننده خطرات احتمالی موجودات تراریخته آشنا نبودند، حدود 92 درصد افراد با ایجاد گیاهان تراریخته و 72 درصد با ایجاد جانوران تراریخته موافق بودند.

ایران با وجود داشتن قانون مشوق تولید محصولات تراریخته به نام قانون ملی ایمنی زیستی و درحالی که اولین کشور تولید کننده برنج تراریخته در سال 84 بوده است با به روی کار آمدن مدیران میانی دانایی ستیز و فناوری هراس امروز نه تنها خبری از کشت محصولات تراریخته نیست بلکه با پژوهشگران این عرصه برخورد هم می‌شود و در سال "تولید ملی" با "تولید ملی" محصولات تراریخته برخورد و راه واردات این نوع محصولات بازتر و بازتر می‌شود به طوری که امروز ایران تبدیل به بازاری برای مصرف محصولات تراریخته دیگر کشورها شده است.

چرا وقتیکه نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مردم ایران تولید داخلی محصولات تراریخته را به واردات این محصولات ترجیح می‌دهند و رهبر معظم انقلاب بر تولید ملی تاکید دارند مدیران حوزه معاونت علم و فناوری رئیس جمهور و یرخی مدیران میانی در وزارت جهاد کشاورزی تا این اندازه در مقابل بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک صف آرایی می‌کنند؟ چرا در حالی که در ایران بستر تولید محصولات تراریخته وجود دارد مسئولین با بی‌توجهی به آمار و ارقام جهانی و سطح زیرکشت این محصولات، با برخورد با پیشکسوتان علم بیوتکنولوژی و پیشگامان تولید محصولات تراریخته پژوهشگران را ازادامه راه دلسرد کرده و مردم ایران را از این فناوری محروم می‌کنند؟ چرا مجلس شورای اسلامی به این موضوع رسیدگی نمی‌کند؟ چرا سازمان بازرسی کل کشور و وزارت اطلاعات و سایر دستگاه‌های اطلاعاتی و نظارتی شبکه مقابله با توسعه مهندسی ژنتیک کشاورزی در ایران را شناسایی نمی‌کنند؟

تهیه و تنظیم: نغمه عبیری