دکتر قاسمی بزدی: قانون ایمنی زیستی ایران راه را برای تولید ملی محصولات تراریخته باز کرده است ولی برخی مدیران ضمن ممانعت از تولید ملی همچنان بر طبل واردات می‌کوبند.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، نشست تخصصی پیگیری عملیات اجرایی طرح کلان تولید پنبههای تراریخته و راهکارهای لازم جهت رفع موانع گسترش آن در کشور با حضور مدیران، پژوهشگران، کارشناسان و خبرگزاری صدا و سیمای استان گلستان در موسسه تحقیقات پنبه کشور برگزار شد.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، نشست تخصصی پیگیری عملیات اجرایی طرح کلان تولید پنبههای تراریخته و راهکارهای لازم جهت رفع موانع گسترش آن در کشور با حضور مدیران، پژوهشگران، کارشناسان و خبرگزاری صدا و سیمای استان گلستان در موسسه تحقیقات پنبه کشور برگزار شد.
دکتر روشنی رئیس موسسه تحقیقات پنبه کشور: بیش از 69 درصد پنبه جهان تراریخته است ما نیز باید به این سمت برویم.
در آغاز این نشست، دکتر روشنی دلایلی را مبنی بر نیاز کشور به بومیسازی علمی محصولات تراریخته جهت حفظ محیط زیست و توسعه کشاورزی پایدار برشمردند. ایشان خاطر نشان کردند بیش از 69 درصد پنبههای تولید شده در جهان تراریخته هستند و هندوستان، آمریکا، چین و پاکستان از کشورهای عمده تولیدکننده پنبه تراریخته محسوب میشوند. در ادامه، سوالاتی از طرف حاضرین در این جلسه مطرح شد و دکتر کمال قاسمی بزدی مجری مسئول طرح کلان تولید پنبههای تراریخته در کشور، ضمن ارائه گزارشی از وضعیت پیشرفت این طرح، به بیان مزایای استفاده از پنبههای تراریخته پرداختند و تنها دلیل تاخیر در اجرایی شدن طرح را عدم ابلاغ آییننامه اجرایی قانون ملی ایمنی زیستی (علیرغم گذشت حدود سه سال از تصویب این قانون) دانستند. ایشان ضمن ابراز تاسف از اینکه در سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی، اکثر ما محصولات تراریخته را مصرف میکنیم اما مجوز تولید نداریم، افزودند قانون ایمنی زیستی کشور راه را برای تولید ملی این محصولات باز کرده است ولی برخی مدیران ضمن ممانعت از تولید ملی همچنان بر طبل واردات می‌کوبند. عدم ابلاغ به موقع آییننامه اجرایی این قانون از سوی شورای ملی ایمنی زیستی باعث چنین سردرگمی شده است. وقتی کشورهای کمتر توسعه یافتهای نظیر میانمار و بورکینافاسو به جمع کشورهای تولیدکننده پنبههای تراریخته پیوستهاند، چرا ما از این قافله عقب بمانیم. دکتر قاسمی بزدی ابراز امیدواری کردند با معرفی پنبههای تراریخته به جامعه کشاورزی کشور و به سبب کاهش هزینههای تولید (سمپاشی علیه آفات، بیماریها و علفهای هرز) و کاهش آلودگی‌های زیست محیطی گامی موثر در جهت رونق کشت پنبه در استان گلستان و کشور برداشته خواهد شد و کشورمان ضمن کسب جایگاه قبلی از دست رفته خود در زمینه کشت پنبه، به راحتی قادر خواهد بود در مدت کوتاهی از یک وارد کننده پنبه به یک صادر کننده پنبه تبدیل شود.
مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران ضمن تقدیر از مدیران موسسه تحقیقات پنبه کشور و تایید کامل مطالب ارائه شده از سوی دکتر کمال قاسمی بزدی مجری مسئول طرح کلان تولید پنبههای تراریخته در کشور مایل است اضافه کند که پژوهش‌های مربوط به تولید پنبه تراریخته از سال 1387 در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی زیر نظر مستقیم بنیان‌گذار این پژوهشکده (دکتر بهزاد قره‌یاضی) آغاز و در سال 1383 به مرحله مطالعات گلخانه‌ای رسید. متاسفانه با به روی کار آمدن مهندس اسکندری به عنوان وزیر جهاد کشاورزی و مدیران دانایی ستیز و فناوری هراس منصوب وی در حوزه‌های پژوهشی به ویژه پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی پروژه تولید تجاری پنبه تراریخته نیز همچون پروژه تولید تجاری برنج تراریخته به محاق رفت. از سال 1384 تا ابتدای سال جاری دکتر خیام نکویی رئیس پیشین پژوهشکده و معاون امروز خانم دکتر سلطانخواه معاون علم و فناوری رئیس جمهور به کرات از تولید انبوه پنبه تراریخته "به زودی" خبر داده و از آن به عنوان دستاورد و خبر خوش یاد کرد و این درحالیست که نه تنها کوچکترین نقشی در پیشبرد مراحل پژوهشی نداشته است بلکه با توقف ساخت گلخانه‌های تراریخته به زنجیر کشیدن تنها برنج تراریخته جهان و برخورد با پیشکسوتان و پژوهشگران حوزه مهندسی ژنتیک موجب پسرفت در این حوزه شده و سرافکندگی را برای جامعه علمی بیوتکنولوژی کشاورزی به ارمغان آوردند چرا که ایرانیان اولین ملت جهان بودند که موفق به تولید انبوه برنج تراریخته شده بودند و پروژه تولید پنبه تراریخته را نیز خیلی پیش از همسایه شرقی خود پاکستان آغاز کرده بودند ولی مدیریت ناشایسته‌سالار وضعیتی را رقم زد تا ایران در این زمینه همانطور که دانشمند فاضل دکتر کمال قاسمی بزدی اعلام کردند از میانمار و بورکینافاسو و پاکستان هم عقب بیافتد. چاره کار ایجاد تغییرات مدیریتی گسترده در حوزه‌های علمی به ویژه در حوزه معاونت علم و فناوری تحقیقات کشاورزی، ستاد توسعه بیوتکنولوژی و دبیرخانه شورای ملی ایمنی زیستی خواهد بود. اگرچه این نسخه شفابخش برای نجات بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک و کشاورزی کشور در توان پیچیده شدن توسط مدیران ناشایسته‌سالار نیست.
امید است در آخرین روزهای سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی جمعی از علاقه‌مندان و پیگیری‌کنندگان مطالبات مقام معظم رهبری چرایی ستیز دکتر نسرین سلطانخواه، معاونین وی و برخی از مدیران وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست در مورد تولید ملی محصولات تراریخته در عین واردات سالیانه 3 تا 5 میلیارد دلاری همین محصولات مورد سوال، تحقیق و تفحص قرار گیرند.
مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران