شیمیدانان مولکولهایی با قابلیت کنترل رفتار باکتریها طراحی کردند.
شیمیدانان دانشگاه سیراکوس آمریکا به روشهایی دست یافتند که افقهای جدیدی در برابر شناخت و کنترل رفتار باکتریها ایجاد کرده است؛ خبر خوبی که میتواند راهگشای مقابله با آلودگیها و بیماریهای باکتریایی بدون ایجاد مقاومت دارویی …
شیمیدانان دانشگاه سیراکوس آمریکا به روشهایی دست یافتند که افقهای جدیدی در برابر شناخت و کنترل رفتار باکتریها ایجاد کرده است؛ خبر خوبی که میتواند راهگشای مقابله با آلودگیها و بیماریهای باکتریایی بدون ایجاد مقاومت دارویی باشد.
یان ینگ لاک یکی از متخصصین در زمینه شیمی زیستی و نانو مواد و عضو گروه پژوهشی در این باره گفت: از زمان کشف پنیسیلین در سال 1928 باکتریها باهوشتر شدهاند و نسبت به بسیاری از داروها مقاومت کسب کردهاند.
وی در توضیح نحوه کسب مقاومت دارویی در باکتریها توضیح داد: باکتریها قادر هستند این کار را با تغییر محتوای ژنتیک خود، تبادل ژنهای مقاومت به آنتی بیوتیک با یکدیگر و تشکیل بیوفیلم انجام دهند. بیوفیلم مجموعههای چند سلولی هستند که در آن باکتری هزاران برابر نسبت به آنتی بیوتیک مقاومتر هستند.
گروه پژوهشی دکتر لاک گروهی از ترکیبات شیمیایی را طراحی کردند که منجر به مرگ باکتری نمیشود ولی در مقابل، رفتارهای سلولی و ترکیبات تولید شده در باکتری را تحت تاثیر قرار میدهد. این عوامل شیمیایی مشتقات دی ساکارید-– disaccharide اطلاق میشوند که از ساختار شیمیایی دستهای از ترکیبات زیستی به نام رامنولیپیدها – rhamnolipids- تقلید میکنند. لاک با اشاره به باکتریهای میلهای شکلی که منجر به بروز بیماریهای عفونی در انسان و حیوان می شوند، گفت: رامنولیپیدها بطور عادی در باکتریها تولید و ترشح میشوند و حداقل سه فعالیت زیستی چند سلولی را سودوموناس آروژینوزا- Pseudomonas aeruginosa– تنظیم میکنند.
لاک با اشاره به نقش این مولکولهای زیستی ادامه داد: مولکولهای شیمیایی تولید شده در آزمایشگاه ما دقیقا شبیه رامنولیپیدها نیستند ولی میتوانند تجمع باکتریها در کنار همدیگر، نحوه حرکت و یا شکلگیری بیوفیلم را تحت تاثیر قرار دهند و بطور غیر مستقیم مانع عفونتزایی باکتری شوند.
گروه پژوهشی دکتر لاک قصد دارد در آینده نزدیک مولکولهایی را اراﺋه کند که تنها تقلیدی از ساختارهای طبیعی نبوده و قادر باشند رفتار مولکولی و زیستی ساختارهایی نظیر رامنولیپیدها را بطور کامل کنترل کنند. نتایج پژوهش فوق در مجله ChemBioChem بزودی در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت.
برای کسب اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه کنید.
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/05/140513113607.htm
مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران