جریان سازی رسانه ای به «محصولات تراریخته» رسید/مخالفت با تولید داخلی به دلیل منفعت از واردات

جریان سازی رسانه ای به «محصولات تراریخته» رسید/مخالفت با تولید داخلی به دلیل منفعت از واردات

تولید و مصرف محصولات تراریخته در بیشتر کشورهای پیشرفته دنیا به امر متداولی تبدیل شده است اما برخی رسانه‎ها این روزها دوباره اقدام به فضاسازی نسبت به فعالیت‎های تحقیقاتی و تولید محصولات تراریخته در کشور کرده‎اند آن هم به دلیل منفعتی که در واردات آن وجود دارد.

محصول تراریخته به گیاهی اطلاق می‌شود که ساختار ژنتیکی آن از طریق مهندسی ژنتیک تغییر یافته باشد و این تغییر در جهت بهبود مقاومت گیاه در مقابل برخی آفات و بیماری‎ها، افزایش عملکرد و بهره‎وری است.

در مهندسی ژنتیک انتقال یک یا چند ژن به گیاه انجام می‎شود که در صورت موفقیت، یک ویژگی جدید به گیاه می‌بخشند که این ویژگی جدید به طور معمول در گیاهان هم‎خانواده یافت نمی‌شود؛ به همین دلیل انتقال ژن یا ژن‎های عامل این ویژگی، که گاهی در گیاهان غیرهم‎خانواده یا حتی موجود زنده دیگر مانند یک گونه باکتری موجود است، از طریق روش‎های متداول اصلاح نباتات محقق نخواهد شد.

این درحالیست که نمونه‌های استفاده از گیاهان تراریخته با صفتی چون مقاومت به یک نوع آفت، بیماری یا خشکی را می‌توان در کشاورزی مدرن یافت و همچنین این نوع گیاهان در صنعت داروسازی جهت تولید صنعتی برخی ترکیبات با کاربرد پزشکی نیز استفاده می‌شوند.

با وجود فواید زیاد محصولات تراریخته و در نهایت اهمیت تولید آن در سال‎های آتی، به دلیل روند رو به رشد جمعیت جهان، استفاده از این نوع گیاهان به دلیل ملاحظات زیست محیطی (اکولوژیکی)، اقتصادی و سلامت مواد غذایی منتقدانی نیز دارد.

«بهزاد قره یاضی» رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی در گفت وگو با ایرنا با تاکید بر اینکه محصولات تراریخته سالم و پاک است، افزود: اکنون 181 میلیون هکتار از اراضی جهان زیرکشت محصولات تراریخته قرار دارد که این روند رو به افزایش است.

وی درباره هجمه‎های اخیر برخی رسانه علیه محصولات تراریخته گفت: حدود 20 سال است که محصولات تراریخته به کشورما وارد می‎شود و مردم روزانه از آن‎ها استفاده می‎کنند، اما در آن زمان این «فناوری‎هراسان» ساکت بودند و و آن را تایید می‎کردند؛ به طور نمونه روزنامه کیهان در 26 مهرماه سال 1383 در تیتر اول خود درباره محصولات تراریخته چنین نوشت: «ایران مجددا در جهان رهبری می‎کند».

وی با بیان اینکه دلواپسان سوابق حمایت خود از تراریخته‎ها را فراموش کرده اند، اظهارداشت: این تهاجم‎ها نسبت به تراریخته نشان می‎دهد که در کشور ما مشکل و دغدغه‎ای به جزء تولید محصولات تراریخته وجود ندارد.

مرجع ملی ایمنی زیستی اضافه کرد: حتی اگر انتشار این خبرها به دلیل انگیزه‎های مالی و درآمدزایی نباشد، می‎تواند با وجود این همه مشکل همچون پدیده ریزگردها، آلودگی هوا و … این موضوع‎ها باعث انحراف شود.

قره‎یاضی با اشاره به منویات رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه «به بیوتکنولوژی توجه ویژه‎ای بکنید چون رشته مهمی است»، گفت: بنابراین مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته، تجلی آلی بیوتکنولوژی است و باید مورد توجه قرار گیرد.

به گفته وی، همچنین رهبر معظم رهبری در سال 1385در بازدید از پروژه بزهای تراریخته، به حمایت از سلول های بنیادین و تولید داروهای نوترکیب پژوهشگاه رویان پرداختند.

رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی، با یادآوری یکی دیگر از بیانات رهبر معظم انقلاب در رابطه با دانش ژنتیک مبنی بر اینکه «تا دنیا دید ما در ژنتیک در حال پیشرفت هستیم شورای حکام برای این قضیه تشکیل داد بنابراین باید حواس‎های ما جمع باشد»، اظهارداشت: برخی فراموش کرده‎اند رهبر معظم انقلاب چه تاکید ویژه‎ای برای فناوری زیستی داشته‎اند.

وی ادامه داد: همچنین در سیاست‎های کلی برنامه چهارم توسعه، دستیابی به فناوری زیستی از طرف معظم اله مورد تاکید قرار گرفته بود و جزئی از تکالیف ما به شمار می‎رفت.

قره‎یاضی افزود: بنابراین طبق قانون ایمنی زیستی سال 1388 که در مجلس شورای اسلامی تصویب شد، دولت مکلف به حمایت از تولید و مصرف محصولات تراریخته شد؛ این بدان معناست که اجرای آن، تکلیف قانونی دولت است که مجلس برعهده آن گذاشته است.

وی با بیان اینکه در آن زمان رسانه‎های منتقد کنونی، سکوت کرده بودند، افزود: اکون برخی افراد این مسائل را درباره فناوری زیستی و محصولات تراریخته مطرح می‎کنند در حالی که از لحاظ علمی افراد ورشکسته‎ای هستند و تاکنون حتی یک مقاله علمی در این زمینه نداشته‎اند.

به گفته وی، آنچه مهم اینکه، سازمان بهداشت جهانی و دستگاه‎های نظارتی داخلی همچون وزیران بهداشت درمان و آموزش پزشکی دولت‎های هفتم تا دهم و دیناروند رئیس کنونی سازمان غذا و دارو بدون استثناء و با صراحت به شکل مکتوب و شفاهی محصولات تراریخته را تایید کرده‎اند.

رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی معتقد است، باید بتوانیم در داخل کشور محصولات تراریخته را تولید کنیم زیرا تا زمانی که واردات محصولات تراریخته پابرجا بود مخالفان کنونی همسو با رسانه‎هایشان، سکوت کرده بودند اما از زمانی که مقرر شده به تولید داخل این محصولات دست یابیم، صدای انتقاد آن‎ها بلند شده است.

بیش از 180 میلیون هکتار اراضی جهان زیرکشت محصولات تراریخته

قره‎یاضی، با بیان اینکه تا به امروز 181 میلیون هکتار در دنیا به کشت محصولات تراریخته پاک و پاکیزه اختصاص یافته است، افزود: در حال حاضر با مجوز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، روغن‎های تراریخته توزیع می‎شود؛ با نگاهی به برچسب روی روغن‎های نباتی، مطالبی مبنی بر وجود محصولات تراریخته در این محصولات دیده می‎شود.

دانه‎های روغنی و روغن نباتی از تولیدات تراریخته است

وی ادامه داد: هم اکنون محصولات تراریخته شامل دانه روغن، کنجاله سویا، ذرت، کلزا و پنبه به کشورمان وارد می شود و روزانه در حال استفاده از آن‎ها هستیم.

وجود برنج تراریخته در کشور دروغ است

رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی در ادامه با تاکید دروغ بودن واردات برنج تراریخته به کشور، گفت: سازمان غذا و دارو به صراحت این موضوع را تکذیب کرده است.

وی افزود: درهیچ جای دنیا، برنج تراریخته در سبد مبادلات تجاری قرار ندارد اما برخی بدانند ما به دنبال آن هستیم تا چنین محصولاتی را تهیه و خریداری کنیم زیرا این محصولات پاک، کیفی و بدون کوچکترین باقیمانده سموم است.

واردکنندگان محصولات تراریخته نوادگان کمپانی چندملیتی «مونسانتو»

قره‎یاضی، در ادامه دلیل نگرانی دلواپسان درباره تولید محصولات تراریخته در کشور را «وجود فرزندان و نوادگان کمپانی چند ملیتی مونسانتو» دانست و گفت: آن‎ها نمی خواهند ما تولید داخلی تراریخته را داشته باشیم تا بتوانند همچنان تولیدات مونسانتو را به کشور وارد کنند و ما مصرف‎کننده آن‎ها باشیم.

به گفته وی، مونسانتو شرکت عمومی آمریکایی و چندملیتی صنایع کشاورزی و بیوتکنولوژی است.

وی تاکید کرد: تولید محصولات تراریخته از طریق محققان ایرانی هیچ رابطه‎ای با مونستانتو ندارد، اما آن‎هایی که محصولات خارجی تراریخته را وارد می‎کنند یا بستر واردات را باز می‎گذارند، راه را برای ورود مونستانتو باز می‎کنند.

این مقام مسئول، ویژگی محصولات تراریخته خوراکی و غیرخوراکی را نبود بقایای سموم، افزایش عملکرد بالا و کاهش هزینه‎های تولید عنوان کرد و افزود: این محصولات از بالاترین کیفیت و قیمت ارزان نسبت به محصولات غیرتراریخته برخوردارند که برای هر قشری حتی کم درآمدها قابلیت مصرف داشته باشد.

وی گفت: علت ارزانی قیمت محصولات تراریخته به معنای غیرکیفی بودن این محصولات نیست بلکه به دلیل استفاده نکردن از برخی نهاده‎ها همچون سم، هزینه‎های تولید کاهش می‎یابد؛ بنابراین این محصولات با قیمت مناسب‎تری به دست مصرف‎کنندگان می‎رسد.

قره‎یاضی با بیان اینکه 82 درصد سطح زیرکشت سویای جهان تراریخته است، افزود: به دلیل داشتن عملکرد بالا بیش از 95 درصد سویای تولید شده جهان تراریخته است.

وی ادامه داد: اگر دولت بخواهد سویای غیرتراریخته وارد کند، باید این محصول را به دو برابر قیمت بخرد؛ البته نه به دلیل اینکه سویای غیرتراریخته وجود ندارد بلکه کشورهای عقب‎افتاده تنها کشورهایی هستند که امروزه محصول تراریخته تولید نمی‎کنند.

رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی افزود: بنابراین برخی افراد و فناوری‎هراسان که سودی از واردات محصولات تراریخته می‎برند، با چوب لای چرخ دولت گذاشتن به دنبال منافع اقتصادی خود هستند.

به گفته وی، هم اکنون 90 درصد روغن‎های خوراکی و علوفه خوراک دام وارداتی به کشور تراریخته است که از سال‎های گذشته وارد ایران می‎شدند.

وی با بیان اینکه فناوری و مصرف محصولات تراریخته در کشور، سابقه 20 ساله دارد، افزود: امروز در کنار تربیت دانشجویان زیاد در این علم، پژوهشگران و موسسه‎های پژوهشی زیادی ایجاد شده است.

قره یاضی، درباره کمیته و کارگروه ترایخته نیز گفت: طبق قانون این کارگروه در دولت تدبیر و امید ایجاد شد؛ کاری که در دولت نهم و دهم عامدانه متوقف شد. این اقدام سبب شد تا کمیسیون تحقیق و تفحص مجلس دولت قبل را محکوم کند و پرونده آن‎ها را برای رسیدگی به دادگاه بفرستد.

وی ادامه داد: خوشبختانه این ساختار در دولت جدید ایجاد شد تا مردم بلاتکلیف نباشند بنابراین متخصصان، تولیدکنندگان و پژوهشگران برای تولید داخلی می توانند تقاضایشان را به این کمیته ارائه دهند.

وی اضافه کرد: در این کمیته دانشمندان و مسئولان وزارتخانه‎های بهداشت، آموزش پزشکی، علوم و فناوری و جهاد کشاورزی حضور دارند و برای صدور مجوز به طور دقیق آنالیز احتمال خطر را بررسی می‎کنند.

رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی گفت: وزارت بهداشت مجوز این محصولات را اگر جنبه خوراکی یا بهداشتی دارند، صادر کند؛ طبق قانون ایمنی زیستی، نیازی به اخذ مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست نیست و می‎توان این محصولات را تولید و مصرف کرد. اما اگر قرار است این محصولات در محیط زیست یا حیات وحش رها شود، باید از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز بگیرند.

وی ادامه داد: طبق قانون ایمنی زیستی، صدور مجوز محصولات کشاورزی تراریخته منحصرا مربوط به وزارت جهاد کشاورزی و محصولات غذایی و بهداشتی نیز مربوط به وزارت بهداشت است. سازمان محیط زیست نیز مسئول بررسی ارزیابی احتمال خطر انجام شده از سوی متقاضیان است.

قره‎یاضی افزود: به طور قطع وزارتخانه‎های جهاد کشاورزی و بهداشت و سازمان حفاظت محیط زیست نهایت تلاش خود را برای تولید سالم‎ترین، باکیفیت‎ترین و پاکترین محصولات کشاورزی به کار می‎برند تا بتوانیم بهترین محیط زیست را داشته باشیم.

وی درباره کمیته محصولات تراریخته نیز گفت: این کمیته برای تجاری سازی و رهاسازی محصولات تراریخته تشکیل شده؛ هرچند تاکنون مجوزی از سوی این کمیته صادر نشده است.

رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی اضافه کرد: در دولت تدبیر و امید، بار دیگر ساختارهای الزام شورای امنیتی زیستی تشکیل شد و کمیته های تخصصی ایمنی زیستی در وزارتخانه شکل گرفت؛ این کمیته نزدیک به چهار ماه است که در وزارت جهاد کشاورزی تشکیل شده و تقاضاها به این کمیته می رسد.

وی افزود: پیش بینی ما این است که پنبه تراریخته سال آینده به طور قطع به تولید انبوه برسد.

 نابودی 120 تن برنج تراریخته

قره یاضی درباره محصول برنج نیز گفت: در کشور برنج تراریخته وجود داشت اما به دلیل آنکه زیرساخت ها را نابود کرده اند، 120 تن برنج تراریخه الیت، نابود شد.

وی تاکید کرد که مقصران این رویداد باید در دادگاه حاضر و پاسخگو باشند زیرا دوباره تولید دوباره این محصول، زمان می برد.

وی اضافه کرد: امیدواریم اواخر امسال تولید برنج تراریخته را بار دیگر داشته باشیم

به گزارش ایرنا، قانون ایمنی زیستی مربوط به سال 1383 است که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. محصولات تراریخته نخستین بار در دنیا(در آمریکا و چین) در سال 1996 تولید تجاری رسید؛ برای نخستین بار 1.7 میلیون هکتار از اراضی دنیا به سطح زیرکشت این محصولات اختصاص داشت.

پس از گذشت 20 سال سطح زیرکشت به بالای 181 میلیون هکتار یعنی بیش از 14 برابر افزایش یافته است؛ محصولات تراریخته در آمریکا، استرالیا، ژاپن، آلمان، برزیل، اسپانیا، پرتغال، جمهوری چک، رمانی، آفریقای جوبی، فلیپین، هندوستان و چین در سایرکشورها تولید می شود. به دلیل پیشرفته بودن این فناوری ها، همه کشورها آن را ندارند اما ایران به این فناوری دست پیدا کرده است.

منبع: ایرنا