دروغهای جریان هدفمند فناوریهراسی علیه تراریختهها
دکتر مهدی معلی-غیرمتخصصان به طور مکرر در رسانهها القا کردهاند که برنج یا پنبه تراریخته یا همان اصلاح شده ژنتیک دارای سموم خطرناکی است. چندی پیش خبری منتشر شده بود که محققان آرژانتینی طی مطالعاتی وجود سم “گلایفوسیت” در محصولات داروخانهای که متشکل از پنبه تراریخته بوده را تشخیص دادهاند و عفونتهایی هم در همان منطقه دیده شده یا گفته میشود سم بی.تی در برنج تراریخته وجود دارد. این خبر به این دلیل منتشر شده است که امسال …
دروغهای جریان هدفمند فناوریهراسی علیه تراریختهها
غیرمتخصصان به طور مکرر در رسانهها القا کردهاند که برنج یا پنبه تراریخته یا همان اصلاح شده ژنتیک دارای سموم خطرناکی است. چندی پیش خبری منتشر شده بود که محققان آرژانتینی طی مطالعاتی وجود سم “گلایفوسیت” در محصولات داروخانهای که متشکل از پنبه تراریخته بوده را تشخیص دادهاند و عفونتهایی هم در همان منطقه دیده شده یا گفته میشود سم بی.تی در برنج تراریخته وجود دارد. این خبر به این دلیل منتشر شده است که امسال پنبه تراریخته ایرانی تولید خواهد شد.
این ابهام را وقتی از یک متخصص زیستفناوری گیاهی بپرسید با خنده به شما توضیح خواهد داد که گلایفوسیت و بی.تی برای آفت سم محسوب میشود و در بدن پستانداران گیرندهای ندارند لذا چیزی که برای یک حشره سم محسوب میشود وقتی پای انسان در میان است یک پروتئین عادی است. همچنین همان پروتئین بیضرر بی.تی و هیچ ماده خارجی دیگری در دانه برنج ایرانی تراریخته وجود ندارد. این برنج به نحوی مهندسی شده است که پروتئین یاد شده تنها در بافت سبز آن یعنی برگ و ساقه تولید شود. دوم اینکه برنج تراریخته ایرانی این ویژگی را دارد که اصولا هیچ نوع سم حشره کش شیمیایی برای آن استفاده نمیشود.
پنبه تراریخته ایرانی نیز با نوع خارجی آن متفاوت بوده و مقاوم به آفات است بنابراین، برای تولید آن از سموم دفع آفات نباتی شیمیایی استفاده نشده یا نیاز آن به چنین سمومی بسیار کمتر از ارقام دیگر است. در نتیجه محصولی سالمتر و محیطزیستی سالمتر را به ارمغان میآورد. دشمنان آفات نیز در طبیعت از گزند این سموم نجات پیدا میکنند. این محصول خوشبختانه روی واریتهای تولید شده که از نظر عملکرد نسبت به پنبههای متداول ما برتری دارد. با توجه به شرایط مورفولوژیک این پنبه تا شش تن محصول در هکتار بهراحتی تولید میکند.
در برخی اظهارات گفته شده است که عفونتهای نسبتا بیشتری در بیمارستانهای مناطق زیر کشت محصولات تراریخته مشاهده شده است که معلوم نیست به چه علتی منسوب باشد. به نظر میرسد اینگونه مطالعات مستند به یک کار پیمایشی و آماری دقیق نیستند چون بر فرض صحت این امر صرف وجود درصد بیشتری عفونت در یک منطقه عامل انحصاری عفونت را معلوم نمیکند.
نکته آخر اینکه اگر در مراحل تولید همه محصولات اعم از محصولات تراریخته یا غیرتراریخته از سموم شیمیایی به نحوی از انحا استفاده شده باشد دارای باقیمانده سموم خواهند بود. این موضوع امر جدیدی نیست و باید آن را موردی دانست یعنی هر محصولی شرایط خود را به لحاظ میزان نیاز به سموم دارد و این ربطی به اصل دانش تراریخته ندارد! باقیمانده سموم در هر محصولی بسته به نیاز آن ممکن است دارای سطح مجاز و سطح غیرمجاز باشد؛ اما نکتهای که وجود دارد این است که اولا اغلب محصولات تراریخته مقاوم به آفات مانند برنج تراریخته ایرانی اصولا سم شیمیایی حشرهکش استفاده نمیشود و اصولا باقیمانده سموم ندارد! و ثانیا در مورد سایر محصولات تراریخته که متحمل به علفکش میشوند از سموم بسیار کمتر زیانآور مانند گلایفوسیت مصرف میشود تا سموم بیشتر زیانآور که بعضا برای محصولات عادی به کار میرود و باقیمانده آنها خطرناک است.
بنابراین جریان هدفمند زیستفناوری هراسی تلاش دارد با مخلوط کردن حقیقت و دروغ جریان دانش و فناوری و تولید داخل را در کشور فلج کند. این جریان بدون ذکر اینکه برنج تراریخته اصولا فاقد بقایای سموم است در مورد پنبهای که اصولا در ایران هم نداریم تبلیغ میکند که این محصول تراریخته دارای بقایای سموم است اما نمیگویند که بقایای سموم پنبه تراریخته خیلی خیلی کمتر از پنبه غیر تراریخته است و نوع سم باقیمانده هم بسیار بسیار کم خطرتر است. لازم است دوستداران فناوری و پیشرفت کشور در انتشار این حقایق کمک کنند تا نیت فناوری هراسان آشکار شود.