فناوری مهندسی ژنتیک موثر در دستیابی به امنیت غذایی

مدیر قطب علمی تنش‌های  محیطی در غلات با تاکید بر ضرورت توجه به امنیت غذایی از طریق تولید داخلی افزود: برای تولید محصولات مقاوم به تنش‌ها با بهره وری بالاتر، روش‌های اصلاح کلاسیک علی رغم موثر بودن  به تنهایی پاسخگو نیستند، از این رو نیازمند استفاده از بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک می باشیم.

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی به نقل از ایسنا، دکتر قاسم محمدی‌نژاد در نشستی خبری با تاکید بر این که حوزه تحقیقات به‌نژادی کلاسیک  علی رغم تاثیر گذاری بالا محدودیت‌های دارد افزود: در نقطه مقابل مهندسی ژنتیک  بسیاری از این محدودیت‌ها را رفع می‌کند.

محمدی‌نژاد با اشاره به وضعیت کم‌آبی کشور و ضرورت تولید داخلی با بهره وری بالای آب افزود: در روش‌های کلاسیک محدودیت خزانه ژنی وجود دارد، به طور مثال ژن مقاوم به خشکی در گیاهی نظیر پنبه باید از یک پنبه به پنبه دیگر منتقل شود و نمی توان از سایر گونه های گیاهی خشک زی بهره گرفت، که این امر پاسخگوی نیازهای کشاورزی ما نیست. در این زمینه ناچار هستیم از فناوری بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک بهره بگیریم، خاطرنشان کرد: با استفاده از این فناوری می‌توانیم ارقام متحمل به تنش ها با رعایت قوانین ایمنی زیستی تولید کنیم.

مدیر قطب علمی تنش‌های  محیطی در غلات با تاکید بر ضرورت توجه به امنیت و سلامت غذا خاطرنشان کرد: هدف اصلی ما تولید داخلی مواد غذایی با بهترین کیفیت است که از هرگونه معضل به دور باشد واز نظر ارزیابی های سلامت مورد تائید باشند.

در آینده کشاورزی با توجه به تنش های محیطی،  به منظور تولید ارقام متحمل برای تولید پایدار با بهره وری بالا به نژادی گیاهی و مهندسی ژنتیک به طور توام می توانند جهت دستیابی امنیت غذایی موثر باشند.