دستاوردهای کشت پنبه تراریخته در هند

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی، در سال 2016 بیش از 7 میلیون کشاورز هندی از حدود 11 میلیون هکتار سطح زیر کشت پنبه تراریخته 6 میلیون تن محصول برداشت کردند. سطح زیر کشت پنبه در هند به دلیل شرایط بازار و کاهش قیمت پنبه در سال 2016 با 8 درصد کاهش مواجه شد که البته این کاهش بیشتر درباره پنبه غیر تراریخته بوده است. به همین دلیل سهم پنبه تراریخته از کل کشت پنبه در این کشور در سال 2016 از ۹۵ به ۹۶ درصد افزایش یافت (ISAAA, 2016).

از سال 2014 تا 2016 جلسات کمیته مهندسی ژنتیک پس از سالها از سر گرفته شد و ارزیابی های لازم برای صدور مجوز کشت به ارقام جدید تراریخته از جمله برنج، نیشکر، بادنجان، پنبه، نخود سودانی و خردل تراریخته را آغاز کرده است. تولید و عملکرد خردل در طی بیست سال گذشته بدون تغییر باقی مانده است اما خردل تراریخته می تواند با افزایش عملکرد محصول تا 25 درصد باعث رونق صنعت خردل شود و با کلزا رقابت کند (Ibis).

روی آوردن به پنبه ترارخیته موجب شد سطح زیر کشت پنبه از 7 میلیون هکتار در سال 2002 به بیش از 11 میلیون هکتار در سال 2015 افزایش یافته و حدود 20 میلیارد دلار درامد ناخالص در این مدت نصیب این کشور نماید (Brookes & Barfoot, 2017).

مقایسه داده های مربوط به کشت پنبه در هند نشان میدهد کشت پنبه تراریخته از سال 2002 موجب 31 درصد افزایش ثمردهی، 39 درصد کاهش مصرف سموم آفت کش و 88 درصد افزایش در سود دهی این محصول شده است (Gandhi and Namboodiri, 2006).

جدول ذیل (ستون آخر) نشان دهنده کاهش قابل توجه میزان مصرف سم از سال 2002 تا 2013 با وجود افزایش 50 درصدی سطح زیر کشت پنبه در هند و همچنین نشان دهنده افزایش ثمردهی محصول (ستون پیش از آخر) در مدت مشابه است که نه تنها این کشور را از وابستگی به واردات رهانیده بلکه به تولید کننده و صادرکننده اول پنبه جهان تبدیل کرده است.

منابع: