کاهش تولید غذا پیامد محدودیت تولید تراریخته ها

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران  سازمان غذا و کشاورزی اعلام کرده است تا نود درصد افزایش تولید غذا به کمک افزایش عملکرد محصولات کشاورزی، افزایش تراکم کشت و افزایش فصول کشت در سال رخ خواهد داد. تحقق این اتفاق تنها با استفاده از فناوری ممکن است.

استفاده از فناوری در کشاورزی در طی 150 سال گذشته به افزایش بهره وری، افزایش عملکرد و افزایش مقدار غذا تولید شده کمک بزرگی کرده است. بدون استفاده از فناوری برای تولید غذای مورد نیاز جمعیت امروز کره زمین به یک میلیارد هکتار زمین کشاورزی نیاز بود. در اواسط قرن نوزدهم میلادی هر مزرعه در ایالات متحده آمریکا به طور متوسط غذای 15 نفر را تامین می کرد. همان مزرعه امروز می تواند به کمک فناوری غذای 140 نفر را تامین کند. در همین مدت جمعیت کره زمین 882 درصد افزایش یافته است اما با افزایش بهره وری در کشاورزی به کمک استفاده از محصولات اصلاح شده، مکانیزه شدن کشاورزی، ارتقای دانش کشاورزی کشاورزان باعث افزایش عملکرد و تولید غذای بیشتری شده است.

یکی از مهمترین فناوری هایی که در کشاورزی برای تحقق اهداف توسعه پایدار خدمات ارزنده ای را ارائه کرده است مهندسی ژنتیک گیاهی است. برتری این فناوری دردسرهایی را هم برای تولید کننده های فراورده های حاصل از مهندسی ژنتیک داشته است. دردسر هایی که به ویژه در دنیای رقابتی غرب به شکل قوانین دست و پاگیر نمود یافته اند. از گوشه و کنار ادعاهایی نظیر اینکه بدون استفاده از فناوری و محصولات تراریخته و صرفا با تکیه بر کشاورزی سنتی قادر به تولید غذای مورد نیاز جمعیت امروز خواهیم بود بسیار شنیده می شود. اما آگاهی از اینکه اشاعه این اطلاعات غلط چه هزینه هایی را بر مردم کشورهای مختلف تحمیل کرده است می تواند به جلوگیری از زیان های حتمی فناوری گریزی در آینده کمک شایانی کند.

دکتر گری برستر استاد دانشگاه مونتانا می گوید محدودیت ها در استفاده از محصولات تراریخته منجر به کاهش تولیدات کشاورزی شده است. ادعا می شود تولیدات غیر تراریخته کشاورزی در اروپا با تولیدات تراریخته برابری می کند اما اطلاعاتی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

وی که برای بررسی این ادعا وضعیت تولید محصولات کشاورزی را از اوایل دهه 60 میلادی مورد مطالعه قرار داده است می گوید تا سال 1996 ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپایی از فناوری های مشابه در کشاورزی استفاده می کردند. تا پیش از تولید تراریخته ها مقدار تولید ذرت و سویا در ایالات متحده آمریکا و اروپا برابر بود اما بعد از استفاده از فناوری مهندسی ژنتیک و با تولید محصولات تراریخته، آمریکا در تولید این محصولات پیشرو بود. در واقع با ورود مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته به دنیای کشاورزی این آمریکا بود که حداکثر بهره را از این فناوری برد و بازار این محصولات را به دست گرفت.

استاد گروه اقتصاد دانشگاه مونتانا عامل عقب ماندگی اروپا در تولید غذا را تفاوت شرایط آب و هوایی یا کمبود دانش کشاورزی در دو قاره نمی داند. وی با بررسی عملکرد گندم که به صورت غیر تراریخته در اروپا و آمریکا کشت می شد این فرض را رد می کند. اروپا و آمریکا در تولید گندم، عملکرد مشابهی داشتند. اما در همین مدت تولید محصولات غیرتراریخته در اروپا به شدت کاهش پیدا کرد ولی در آمریکا به دلیل استفاده از فناوری تولید محصولات تراریخته افزایش عملکرد قابل توجهی را شاهد بودیم.

وی در کنوانسیون سالانه مزرعه در موناتانا گفت محدودیت های ایجاد شده برای تولید و استفاده از محصولات تراریخته باعث شدت گرفتن گرسنگی در سطح جهان شده است. دکتر برستر اظهار داشت برنج طلایی نمونه ای از دستاوردهای مهندسی ژنتیک است که می تواند به طور قابل ملاحظه ای سلامت بشر را بهبود ببخشد.

دکتر برستر افزود با استفاده از فناوری تولید محصولات تراریخته علاوه بر افزایش عملکرد شاهد کاهش مصرف نهاده های آلاینده محیط زیست بوده ایم. این مزیت محصولات تراریخته، کاهش هزینه تولید و حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست و کاهش اثرات مخرب کشاورزی بر محیط زیست را نیز برای ما به ارمغان آورده است.

وی تشریح کرد محدودیت های اعمال شده بر این فناوری بدون داشتن هر گونه مستند معتبر بوده است. تا کنون مطالعات بسیار گسترده ای برای بررسی اثر محصولات تراریخته بر سلامت انسان انجام شده و ثابت شده که این محصولات برای سلامت انسان مضر نبوده اند.

وی در پایان اظهار داشت کشاورزی امروز پیشرفت خود را مدیون فناوری است. تولید محصولات کشاورزی از دهه 40 میلادی با استفاده مستمر از فناوری تا کنون 250 درصد افزایش پیدا کرده است.