وابستگي در تأمين غذا به ٦٠ درصد رسيد
درحالی که در سال گذشته میلادی محصولات تراریخته در سطحی بیش از 185 میلیون هکتار کشت شدند حاشیه های فناوری مهندسی ژنتیک، مانع از تولید ملی تراریخته ها شده است.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به نقل از شرق دومين نشست حقوق، اخلاق و ايمني زيستي در دانشگاه تربيتمدرس تهران، ميزبان استادان زيستفناوري کشاورزي و ايمني زيستي بود؛ سلسلهنشستهايي که در آن قرار است سهم مهندسي ژنتيک و زيستفناوري در تأمين امنيت غذايي در کشور بررسي شود. در ابتداي اين نشست، محمدرضا رسايي، رئيس مرکز مطالعات و توسعه زيستفناوري، با اشاره به اينکه هدف ما از اين نشستها صرفا آگاهيرساني است گفت: با وجود اينکه در زيستفناوري از کشورهاي پيشرو هستيم، در حوزه کشاورزي و کمکهايي که زيستفناوري به کشاورزي ميکند، اجازه پيشرفت به ما ندادند. او در ادامه با اشاره به اينکه برخي صحبتها از جمله اینکه در دنيا اقبالي به محصولات زراعي زيستفناوري وجود ندارد صحيح نيست، گفت: تا همين لحظهاي که ما با هم صحبت ميکنيم، ۱۸۵ ميليون هکتار از زمينهاي کشاورزي در تمام دنيا، زير کشت محصولات زيستفناوري است و مردم جهان، از جمله در همه کشورهاي پيشرفته اين محصولات را مصرف ميکنند. او ادامه داد: در حوزه محصولاتي مانند پنبه، استفاده از اين فناوري باعث شده است که اقتصاد و کشاورزي در برخي کشورها متحول شود که نمونه روشن آن مربوط به هند ميشود. هند پيش از کشت پنبه تراريخته مقاوم به آفت، به واردات پنبه وابسته بود، ولي با اين انتخاب در طول يک دهه به توليدکننده و صادرکننده اول پنبه جهان تبديل شد. در ادامه، بهزاد قرهياضي، رئيس انجمن علمي ايمني زيستي، با اشاره به چالشهاي امنيت غذايي کشور به دليل تغييرات اقليمي، کمبود آب، روند جهاني خشکسالي و افزايش فزاينده جمعيت اظهار كرد: اگر دسترسي به غذاي کافي و مغذي را امنيت غذايي بدانيم، درحالحاضر در ايران امنيت غذايي داريم، ولي اين امنيت بهطور فزايندهاي وابسته به بيگانگان است و پايدار نيست. سالانه ۱۲ ميليارد دلار محصولات غذايي به کشور وارد ميشود، درحاليکه در سال ١٣٨٤ وابستگي غذايي کشور ٢,٤ ميليارد دلار بوده است. هماکنون بيش از نيمي از کالري مصرفي کشور از محل واردات تأمين ميشود و ۸۵ درصد علوفه و خوراک دام کشور وارداتي است. قرهياضي با بيان اينکه سه تا پنج ميليارد دلار از واردات غذايي کشور در ۱۰ سال اخير تراريخته بوده است، اظهار كرد: باوجود پيشرفتهاي خوبي که در توليد علم، از جمله در زمينه آگرونومي داشتهايم، جاي تأسف است که به دليل کمتوجهي به فناوريهاي نوين، در شرايطي قرار گرفتهايم که امنيت غذايي کشور متکي به واردات است. در ادامه اين نشست، دکتر علي هاتف سلمانيان، استاد بيوتکنولوژي، با اشاره به اينکه وضعيت بد اکوسيستم باعث شده کشاورزي در ايران به چالش بزرگي بربخورد، گفت: اگر تلاشي صورت نگيرد، در آينده توانايي تأمين غذاي خود از طريق کشاورزي را نخواهيم داشت. او در ادامه با انتقاد از بحثهاي غيرعلمي درباره کمک مهندسي ژنتيک گفت: در مورد مباحثي که درباره محصولات مهندسي ژنتيک در رسانهها مطرح ميشود اين سؤال مطرح است که چه کسي در مورد اين محصولات تصميم ميگيرد؟ برخلاف آنچه كه يک جريان خاص دنبال ميکند، تصميمگيري بايد در محيطهاي علمي صورت بگيرد. او ادامه داد: بر اساس اظهارنظرهاي رسمي، ايران در سال ۲۰۲۵ از کشوري نيمهخشک به کشوري خشک تبديل ميشود. جهان درحالحاضر رو به گرمايش و کاهش شديد منابع آبي است و ايران در اين بين نهتنها مستثنا نيست، بلکه يکي از مهمترين کشورهايي است که شاهد تغيير اقليم خود است.