مشخصات ژنتیکی گستره ژنومی جمعیت ایرانی برای اولین بار شناسایی شد

به گزارشبه گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران به نقل از خبرگزاری مهر، برای اولین بار «شناسایی مشخصات ژنتیکی گستره ژنومی جمعیت ایرانی» طی مطالعه ای مشترک به سرپرستی پروفسور حسین نجم آبادی و پروفسور مایکل ناتناگل و تیم تحت سرپرستی ایشان در مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ایران و مرکز ژنومیک دانشگاه کلن آلمان، انجام شد.

دکتر حسین نجم آبادی رئیس مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی درباره این تحقیق گفت: نتایج حاصل از این تحقیق بین المللی که در طول سال های ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ انجام شده است، علاوه بر ارزش علمی در تحقیقات پزشکی، زمینه مطالعات گسترده تر در حیطه بیماری های ژنتیکی و نیز روندهای تاریخی مهاجرتی را فراهم کرده است و به واضح تر شدن مسیرهای مهاجرتی در گذشته و اقتباس زبانی توسط جمعیت های بومی کمک می کند.

وی اظهار داشت: مجموعه داده های حاصل از این تحقیق که برای تحقیقات آتی در زمینه بیماری های ژنتیکی نادر و شایع بسیار ارزشمند خواهد بود و در ژورنال PLOS Genetics با عنوان «واریاسیون ژنتیکی متمایز و هتروژنیتی در جمعیت ایرانی» به چاپ رسیده است.

نجم آبادی با اشاره به اینکه مراکز تحقیقاتی ایرانی و آلمانی یادشده با بسیاری از دانشگاه های دیگر در ایران و هم چنین دانشگاه سیدنی استرالیا همکاری کردند، افزود: محققان اصلی این تحقیق معتقدند که «اطلاعات ژنتیکی ایران به ویژه به لحاظ پر کردن خلاء اطلاعات ژنتیکی یک جمعیت شاخص، یعنی داده های گستره ژنومی یک جمعیت بزرگ در یک منطقه مهم از دنیا، از اهمیت شایانی برخوردار است».

وی توضیح داد: تیم محققان این تحقیق، داده های حاصل از ژنوتیپ در گستره ژنوم تعداد ۱۰۲۱ نمونه از داوطلبان سراسر کشور که والدین و یا اجداد آنها از ۱۱ گروه نژادی ایران شامل گروه های بزرگ مانند فارس و آذری و نیز گروه های کوچکتر ایرانی مانند عرب و بلوچ٬ ترکمن٬ سیستانی٬ کرد٬ گیلک٬ لر٬ مازندرانی٬ و ساکنان جزایر خلیج فارس بودند را مورد بررسی قرار دادند.

رئیس مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: علاوه بر این، محققان، اطلاعات ژنومیک این جمعیت ها را در کنار اطلاعات ژنومی منتشر شده از جمعیت های زنده بشری و داده های ۸۰۰ نمونه کشف شده از افرادی که در این منطقه و حوالی آن از هزاران سال پیش زندگی می کردند، قرار داده و آنها را با هم مقایسه کردند.

به گفته وی، از زمان مهاجرت بشر امروزی از آفریقا، ایران در یک چهارراه مهاجرتی قرار داشته است. علاوه بر این، این کشور به طور مکرر با جریان ژنتیکی ورودی مهاجران در هزاره های گذشته مواجه بوده است، افرادی با زبان هندی-اروپایی در این منطقه سکنی گزیدند و همچنین عرب ها در قرن هفتم، این سرزمین را فتح کرده و کمی بعد، ترک زبانانی از آسیای مرکزی به این جمعیت ملحق شدند که در نتیجه، جمعیت کنونی ایران شامل گروه های نژادی، مذهبی و زبانی مختلفی است.

نجم آبادی خاطرنشان کرد: علاوه بر این، از گذشته های دور، ایران نقش مهمی به لحاظ فرهنگی و سیاسی در آسیای مرکزی و غربی ایفا کرده است اما بر خلاف اندازه و موقعیت جغرافیایی این کشور و نیز تاثیرات فرهنگی آن، این کشور تاکنون از مطالعات ژنتیک جمعیت انسانی مغفول مانده و سبب شده است که اطلاعات ژنتیکی اندکی از این جمعیت در دست باشد.

وی اظهار داشت: تا به امروز، بسیاری از دانشمندان تصور می کردند که از لحاظ واریاسیون های ژنتیکی در جمعیت ایرانی حاضر، یک هموژنیتی وجود دارد. با این حال، این مطالعه جدید نشان داد که توزیع این واریاسیون دارای ریشه های عمیق بوده و بسیار هتروژن و با تفاوت های بسیار ظریف و دقیق است.

رئیس مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تاکید کرد: داده های ما مطرح کننده وجود خوشه مرکزی ایرانی است که به طور قابل توجهی در برگیرنده آذری ها و عرب های ایرانی است. چهار گروه نژادی دیگر ایران (بلوچ٬ ساکنین جزایر خلیج فارس، سیستانی و ترکمن)٬ با وجودی که جهت گیری دایمی به سمت خوشه مرکزی ایرانی دارند، ولی حاصل یک ادغام ژنتیکی قابل ملاحظه با مشارکت جمعیت های اجدادی متفاوت هستند.

وی افزود: همکاری دو مرکز تحقیقاتی ایرانی و آلمانی در پژوهش یادشده، به درک بهتر الگوهای متنوع ژنتیک انسانی و مارکرهای informative با کاربرد در پزشکی قانونی و ژنتیک پزشکی خصوصا در زمینه تشخیص بیماری ها و نیز تکوین و توسعه درمان های شخصی سازی کمک شایانی می کند.

نجم آبادی یادآور شد: اجرای این مطالعه بدون حمایت معاونت تحقیقات و فن آوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و نیز نظارت مستمر مسئول کمیته کشوری اخلاق پزشکی وزارت بهداشت امکان پذیر نبود.

پروفسور حسین نجم آبادی رئیس مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی دارای کرسی پژوهشی کشوری است و تیم تحت سرپرستی وی از سال ۱۳۸۱ شناسایی علل ژنتیکی بیماری های منوژنیک را آغاز کرد و تاکنون حدود ۲۰۰ ژن جدید را که اختصاصا در کم توانی ذهنی و ناشنوایی ارثی نقش دارند، شناسایی کرده است.

مرکز «ژنومیک کشوری» به همین منظور از سوی سوی تاسیس شده و کاتالوگی از واریاسیون های ژنومیک جمعیت ایرانی را در سال ۲۰۱۸ معرفی کرد.

همچنین گروه تحقیقاتی تحت سرپرستی پروفسور مایکل ناتناگل نیز در مرکز ژنومیک کلن آلمان بر روی ژنتیک آماری از قبیل ژنتیک اپیدمیولوژی، ژنتیک جمعیت و ژنتیک پزشکی قانونی تمرکز دارد. این مرکز در تحقیقات خود از مجموعه داده های گستره ژنومی روز افزون حاصل از ژنوتایپینگ و نیز توالی یابی نسل جدید (Next-generation sequencing) و نیز مارکرهای ژنتیکی پزشکی قانونی، استفاده می کند.