راه نجات از گرسنگی با بیوتکنولوژی/ میزان سطح زیرکشت محصولات تراریخته

دکتر علیرضا مرشدی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به ضرورت توجه به ایمنی زیستی افزود: جمعیت دنیا از مرز هفت میلیارد گذشت و جمعیت ایران نیز در حال حاضر 75 میلیون نفر است و این نشان می‌دهد که روش‌های سنتی تامین غذا، جوابگوی امنیت غذایی جهان و کشور نیستند از این رو باید به استفاده از روش‌های نوین علمی برای تولید مواد غذایی توجه شود.

دبیر شورای عالی ایمنی زیستی کشور، با بیان اینکه 50 درصد مواد غذایی دنیا ازچهار گونه گیاهی گندم، ذرت، برنج و سیب زمینی تامین می‌شود، گفت: بخش اعظم مواد پروتئینی جوامع مختلف نیز از 14 تا 15 پستاندار و پرنده تامین می‌شود و این نشان‌دهنده کاهش تنوع زیستی و تنوع غذایی است.

وی فناوری‌های زیستی را از جمله روش‌های نوین تولید موادغذایی ذکر کرد و اظهار داشت: این فناوری، با استفاده از دستکاری ژنتیکی گیاهان و حیوانات منجر به رشد سرعت تولید گیاهان و حیوانات جدید می‌شود.

وی با بیان اینکه امروزه فناوری‌های زیستی در راس برنامه‌های بسیاری از کشورهای پیشرفته برای تولید غذا است، یادآور شد: از سال 1996 محصولات غذایی فراوانی از طریق این روش تولید شده، به گونه‌ای که امروزه با رشد بیش از 80 برابری میزان سطح زیر کشت محصولات دستورزی شده به 150 میلیون هکتار رسیده است.

ترایخته تنها بخشی از بیوتکنولوژی است

دبیر شورای عالی ایمنی زیستی کشور با تاکید بر اینکه تراریخته مترادف با بیوتکنولوژی نیست، ادامه داد: از این فناوری علاوه بر حوزه کشاورزی می‌توان در سایر حوزه‌ها از جمله در حوزه درمانی برای تولید انواع داروها، ژن درمانی، تولید سموم و کودهای بیولوژیکی، شناسایی نژادها و تنوع ژنتیکی، تشخیص بیماری‌ها و آفات، تولید آنزیم‌ها و پروتئین‌ها، ازدیاد برداشت نفت از مخازن نفتی، تولید انواع مواد شوینده و نساجی و توالی یابی ژنوم انسانی و عوامل بیماری‌زا بهره‌برداری کرد.وی تولید گیاهان تراریخته را یکی از دستاوردهای بیوتکنولوژی دانست.

ضروت توجه به ایمنی زیستی

دبیرایمنی زیستی کشور تاکید کرد: در دنیا یک میلیارد و 200 میلیون گرسنه وجود دارد. اگر بخواهیم تنها از روش‌های سنتی استفاده کنیم مشکلاتی را برای امنیت غذایی ایجاد کرده‌ایم. از این رو ملزم هستیم تا از فناوری‌های بیوتکنولوژی استفاده کنیم.

وی با اشاره به برخی نظرات در رابطه با مشکلات احتمالی مربوط به محصولات تراریخته خاطر نشان کرد: روش‌های نوین هر چند در تامین امنیت غذایی مفید هستند، ولی نظراتی در رابطه با مشکلات احتمالی این فناوری وجود دارد، که این امر به دلیل عدم شناخت از این روش‌ها و سرعت رشد فناوری‌های زیستی جدید است.

مرشدی با تاکید بر جنبه‌های ایمنی زیستی در حوزه تراریخته، اضافه کرد: ایمنی زیستی مجموعه‌ای از تدابیر، سیاست‌ها، مقررات و روش‌هایی برای تضمین بهره‌برداری از محصولات زیست فناوری‌های نوین و پیشگیری از آثار سوء احتمالی کاربرد این فناوری بر تنوع زیستی، محیط زیست و سلامت انسان و گیاه است.

وی با بیان اینکه ایمنی زیستی در رابطه با موجودات زنده تراریخته مطرح می‌شود، ادامه داد: یکی از مواردی که در ایمنی زیستی مورد توجه قرار می‌گیرد این است که فناوری‌های جدید نباید باعث کاهش تنوع زیستی شود که این امر منجر به تصویب پروتکل کارتاهنا شد.

مرشدی با تاکید بر اینکه این پروتکل همه کشورها را مکلف کرده تا قانون ملی خود را در زمینه تولید محصولات تراریخته تدوین و در چارچوب مصالح ملی خود اقدام به تولید محصولات تراریخته کنند، اظهار داشت: این پروتکل در سال 1382 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

وی یادآور شد: متعاقب این اقدامات، قانون ملی ایمنی زیستی تدوین و در مرداد 1388 به تصویب رسید. این قانون ابلاغ و قرار شد تا آیین نامه اجرایی آن تحت عنوان "آیین نامه اجرایی قانون ایمنی زیستی" به مرحله اجرا درآید.

منبع: خبرگزاری مهر

تهران:۰۸:۲۹– ۱۳۹۰/۱۱/۱۰