افزایش لاکتوسیانین در برنج تراریخته با کمک پروتئین سویا به عنوان ناقل

ترجمه و تنظیم: علی مفاخری و امیرحسین فرتاش-
بیماری قلبی عروقی هایپرکلسترومی که به علت زندگی ناسالم و چاقی ایجاد می‌شود یکی از مهم‌ترین امراضی است که سالانه تعداد زیادی قربانی در سراسر جهان می‌گیرد. لاکتوسیانین، یک پپتید زیست‌فعال (bioactive) است که…

بیماری قلبی عروقی هایپرکلسترومی که به علت زندگی ناسالم و چاقی ایجاد می‌شود یکی از مهم‌ترین امراضی است که سالانه تعداد زیادی قربانی در سراسر جهان می‌گیرد. لاکتوسیانین، یک پپتید زیست‌فعال (bioactive) است که از بتا‌ـ‌لاکتو گلوبولین شیر گاو مشتق شده و داروی مشهوری برای درمان بیماری هایپرکلسترومی است. پژوهشگری به نام Cerrone Cabanos از دانشگاه کیوتو و همکارانش اقدام به تولید برنج تراریخته‌ای کردند که میزان بالایی لاکتوسیانین را تولید می‌کند. آنها از طریق وارد کردن 29 توالی اسید آمینه  IIAEKبه منطقهٔ ساختمانی قابل انعطاف پروتئین ذخیره‌ای دانهٔ سویا، A1aB1b، این کار را انجام دادند و سپس این پروتئین ذخیره‌ای را به اولین جهش‌یافته با محتوای گلوتلین کم LGC-1 (low glutelin content mutant 1)، به عنوان میزبان، وارد کردند.

پروتئین ذخیره‌ای همراه با 29 توالی لاکتوسیانین با کمک پیشبرهای اختصاصی در آندوسپرم سلول‌های دانهٔ برنج بیان شد و در دسته‌بندی و حجره بندی جدیدی نسبت به ساختارهای معمولیِ ذخیره‌ای شد ذخیره شد. بذرهای برنج تراریخته 2 میلی‌گرم لاکتوسیانین به ‌ازای وزن خشک دانه تولید می‌کنند که این میزان تولید نسبت به بذرهای معمولی بسیار بالاتر است. این نتایج نشان می‌دهد که انتقال تعداد بالای نسخه‌های ‌پپتیدهای زیست‌فعال به پروتئین‌های ذخیره‌ای دانه به‌عنوان ناقل، استراتژی مؤثری در افزایش میزان پپتیدهای زیست‌فعال در برنج است.

علی مفاخری ،امیرحسین فرتاش

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.