ون مونتاگو: بیوتکنولوژیستها باید دلیل اینهمه فناوریهراسی در جامعه را دریابند!
مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران- دکتر ون مونتاگو، برنده جایزه جهانی غذا، پس از دریافت جایزه مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی ایران از دستان وزیر جهاد کشاورزی، مهندس محمود حجتی، در مراسم افتتاحیه نهمین همایش ملی بیوتکنولوژی ایران در پیامی که خطاب به …
دکتر ون مونتاگو، برنده جایزه جهانی غذا، پس از دریافت جایزه مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی ایران از دستان وزیر جهاد کشاورزی، مهندس محمود حجتی، در مراسم افتتاحیه نهمین همایش ملی بیوتکنولوژی ایران در پیامی که خطاب به برگزارکنندگان این جشنواره ارسال کرد گفت: "بیوتکنولوژیستها باید دلیل اینهمه فناوریهراسی در جامعه را دریابند". این جایزه قبلاً تنها به دو نفر از دانشمندان برجستهای اعطا شده بود که که برای تأمین امنیت غذایی و نجات بشر از فقر و گرسنگی تلاشهای بسیاری کرده بودند. مرحوم دکتر نورمن بورلاگ، پدر انقلاب سبز، و دکتر گوردیو اس کوش، مبدع برنج پاکوتاه با عملکرد بالا برندگان قبلی این جایزه بودند.
متن کامل پیام دکتر ون مونتاگو به شرح زیر است.
باعث افتخار من است که برای حضور در مراسم افتتاحیه اولین همایش بینالمللی بیوتکنولوژی ایران برگزیده شدم.
بدینوسیله میخواهم مراتب سپاسگزاری خود را از برگزارکنندهها و مسؤلین این همایش، برای توجه به فناوریهای نو در زمینه علوم زیستی اعلام کنم.
در شرایطی که بسیاری از دانشمندان به این مسأله کاملاً آگاهند که افزایش بیرویه جمعیت آسیب بزرگی به کره زمین و موجودات زنده آن وارد میکند، توسعه صنایع و کشاورزی دیگر قادر نیست نیازهای اقتصادی-اجتماعی جوامع ما را برآورده کند وفقر، گرسنگی و سوء تغذیه سرنوشت بیش از نیمی از افراد کره زمین است،لازم است نشان دهیم که میتوانیم برای فائق شدن بر این فجایع همکاریهای بسیار ارزشمندی با همداشته باشیم.
انگیزه و هوش بشر برای دستیابی به دانش بیشتر، دلیل اصلی شکلگیری فناوریهای کاربردی بودهاست. برای بشرآسان نیست که همواره بتواند این فناوریها را بپذیرد و از آنها بهخوبی استفاده کند. به یمن انقلاب سبز که به همت نورمن بورلاگ و جامعه کشاورزان شکل گرفت، کشت متراکم ممکن شد. در دهههای گذشته دریافتیم که کشاورزی نوین باید از نوع کشاوررزی پایدار باشد. و اکنون این وظیفه متخصصین علوم گیاهی است که به توسعه کشاورزی متمرکز و پایدار کمک کنند.
دانشمندان سایر شاخههای علم توانستهاند ابزارهای نوین و ارزشمندیدرزیستشناسی سلولی و مولکولی و ژنتیک ابداع کنند که به رشد علومیاز جمله باروری گیاهان،شناخت فیزیولوژی گیاهی و رشد ونمو گیاهان کمکهای در خور توجهی کردهاند. امروزه بیوتکنولوژی با کمک دانشمندان بیوانفورماتیک وعلوم خاکو با مطالعه بهتر همزیستی بین میکروارگانیزمها و گیاهان، میکرواکولوژی گیاهان زراعی در حال توسعه است. به این ترتیب تجارت کشاورزی شکل میگیرد. صنایع سبز متراکم شکل میگیرند و صنعت کشاورزی آسیب کمتری به محیط زیست وارد میکند.
با گذشت بیش از سی سال از کشف مهندسی ژنتیک گیاهی، امیدواریم بتوانیم محصولات جدیدی تولید کنیم که به روشهای سنتی نمیتوان به آنها دست پیدا کرد، نه اینکه با ژنتیک گیاهی و جهشزایی به مقابله بپردازیم. اولین نتیجه تولید گیاهان مهندسی ژنتیک شده یا تراریخته، تولید گیاهان تولیدکننده پروتئینهای کشنده حشرات بود. گیاهانی که سالمتر بودند، از علفکشهایی استفاده میکردند که آسیب کمتری به محیط زیست وارد میکردند و عملکرد بیشتری هم داشتند.
اینها موفقیتهای بزرگی بودند که متأسفانه در نتیجه کجفهمیهای اقتصادی-اجتماعی فقط برای بعضی از محصولاتی که تولید انبوه داشتند استفاده شدند. بسیاری از محصولات ضروری برای مناطق خشک و با حاصلخیزی کم نتوانستند از این تکنولوژی بهره ببرند. امروزه با فوریت مشکلات کره زمین نمیتوانیم بیش از این صبر کنیم و استفاده از بهترین دانش و فناوری را به تأخیر بیندازیم.
به همین دلیل وظیفه ما بیوتکنولوژیستها است که بدانیم چرا جامعه ما از نوآوریها هراسان است. ما باید بدانیم چگونه میتوانیم ارزیابی مخاطرات و فواید این فناوری را به اطلاع همه برسانیم. همچنین باید بدانیم که چطور میتوانیم رابطهای صمیمانه و همکارانه بین ملل مختلف ایجاد کنیم. فناوری و خلاقیت همراه آن کافی نیستند. اکنون ما در جوامعی مشارکتی زندگی میکنیم وهیچ کس دوست ندارد که در ایدهپردازیها کنار گذاشته شود. بنابراین توضیح روشهای استفاده از دانش و ظرفیتهای آن به اندازه فرآیند کشف دانش اهمیت دارد.
بیایید تولید محصولات زراعی محلی و با مزایای فراوان را در اولویت قرار دهیم و روشهایی فناورانه و نوآورانه با آسیب کمتر به محیط زیست را استفاده کنیم. شاید به این ترتیب راحتتر و بهتر بتوانیم برتریهای علم، به ویژه بیوتکنولوژی را نشان دهیم و در نتیجه پذیرش آن هم راحتتر رخ دهد.
بار دیگر برای پیشقدم شدن در این مسیر از شما سپاسگزارم.
بارون مارک ون مونتاگو