بهای سنگین غفلت از فناوری
دکتر الهام باقری راد*- اخیرا خبر جالبی در مورد استفاده از مهندسی ژنتیک برای حفظ گونههای در حال انقراض در اروپا و مخصوصا انگلستان منتشر شده است. این خبر یادآور خوبی برای فواید و کاربردهای فناوری مهندسی ژنتیک است به این فکر افتادم که چرا اکثر گونههای ناب و خاص جانوری در کشور ما نابود شدند یا در حال انقراض هستند، در حالی که سازمان مربوطه فقط خبر نابودی را اعلام میکند و کار خاصی انجام نمیدهد. چرا سازمان حفاظت محیط زیست با توجه به اعلام خطر بسیاری از کارشناسان و متخصصین امر التفاتی چندانی …
اخیرا خبر جالبی در مورد استفاده از مهندسی ژنتیک برای حفظ گونههای در حال انقراض در اروپا و مخصوصا انگلستان منتشر شده است. این خبر یادآور خوبی برای فواید و کاربردهای فناوری مهندسی ژنتیک است به این فکر افتادم که چرا اکثر گونههای ناب و خاص جانوری در کشور ما نابود شدند یا در حال انقراض هستند، در حالی که سازمان مربوطه فقط خبر نابودی را اعلام میکند و کار خاصی انجام نمیدهد. چرا سازمان حفاظت محیط زیست با توجه به اعلام خطر بسیاری از کارشناسان و متخصصین امر التفاتی چندانی در مورد روند انقراض گونههای جانوری نکرده است؟ چرا از وجود متخصصین و دانشمندان علم ژنتیک، مانند کشورهای دیگر، از این علوم و فنون جدید استفاده نمیکنیم تا جلوی انقراض گونههایی همچون ببر مازندران را بگیریم؟ یوز ایرانی هم به زودی به جرگه ببر مازندران میپیوندد.
کشور ایران با امضای پروتکل کارتاهنا متعهد شد که کلیه فعالیتهای مهندسیشده گونههای گیاهی و جانوری را در قالب قوانین ایمنی زیستی که توسط 170 کشور پذیرفته شده انجام دهد. البته کشورهای توسعه یافته از طریق سازمانهای بینالمللی کمکهزینههایی را هم در خصوص کمک به کشورهای در حال توسعه در نظر گرفتهاند. اما با کمال تعجب به شخصه دیدم و شنیدم که محیط زیست به فکر کندن چاله برای این کمک هزینه است. در واقع از لحاظ علمی و عملی هیچگونه فعالیت و تحقیقی در چهارچوب وظایف این سازمان حول محور ایمنی زیستی ندیدم. در صورتی که این سازمان حداقل میتوانست از فناوری نوین و مهندسی ژنتیک استفاده کند تا گونههای جانوری با ارزش از بین نرود. بیم آن میرود که در آینده مجبور به خرید گونههای منقرض شده جانوری ایران به قیمت میلیونها دلار از اروپا و آمریکا باشیم.
به گفته صاحبنظران، بسیاری از محصولات غذایی وارداتی که مدتها است مورد مصرف عموم قرار گرفتهاند تراریخته هستند. مثلاً ذرت که به وفور مورد استفاده مردم قرار میگیرد یک رقم تراریخته وارداتی است. همچنین تمام روغنهای وارد شده از آمریکای جنوبی حاصل ارقام تراریخته است. اگر این گونهها عامل سرطان هستند پس چرا این محصولات وارد ایران میشوند؟.چرای جلوی واردات آن گرفته نمیشود؟ شاید گونههای تراریخته وارداتی سرطانزا نیستند اما اگر این گونهها در ایران کشت شوند سرطانزا میشوند؟؟؟؟ یعنی مشکل از خاک ایران هست؟؟؟
*کارشناس تنوع زیستی و دانشآموخته دکتری بیولوژی از دانشگاه ملی مالزی