ترویج فناوریهراسی به نام آگاهسازی؟!
تهیه و تنظیم: زهرا حاجتپور- روز چهارشنبه، 25 آذر همایشی یک روزه با عنوان همایش ملی ایمنی زیستی و آگاهی عمومی در زمینه دستکاری ژنتیکی در سالن همایشهای بینالمللی سازمان حفاظت محیط زیست ایران برگزار خواهد شد. خانم دکتر ابتکار در حالی هزینههای دولتی را صرف برگزاری برنامههای فناوریهراسانهای از این دست میکند که سازمان حفاظت محیط زیست ایران به عنوان هماهنگ کننده …
روز چهارشنبه، 25 آذر همایشی یک روزه با عنوان همایش ملی ایمنی زیستی و آگاهی عمومی در زمینه دستکاری ژنتیکی در سالن همایشهای بینالمللی سازمان حفاظت محیط زیست ایران برگزار خواهد شد. خانم دکتر ابتکار در حالی هزینههای دولتی را صرف برگزاری برنامههای فناوریهراسانهای از این دست میکند که سازمان حفاظت محیط زیست ایران به عنوان هماهنگ کننده پروژه توانمندسازی ایمنی زیستی شناخته میشود. در عین حال اکثریت قریب به اتفاق دستگاههای عضو شورای ملی ایمنی زیستی به نحوه عملکرد این سازمان و اتلاف بودجههای دولتی در مسیر غلط، به جای معرفی درست مهندسی ژنتیک به عموم، معترض بودهاند.
اینبار نیز همایش یاد شده در غیاب انجمنهای علمی از جمله انجمن ایمنی زیستی، انجمن ژنتیک و … برگزار خواهد شد.همچنین عدم دعوت از مرجع ملی ایمنی زیستی و اتاق تهاتر ایمنی زیستی ایران به عنوان ارکان ایمنی زیستی و پروژه توانمندسازی ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران نیز موجب نارضایتی این مراجع شده است.
گفتنی است پیش از این نیز مراجع و کارشناسان مهندسی ژنتیک از جملهپژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاوری و مرجع ملی ایمنی زیستی ایران بارها نارضایتی خود را از سازمان حفاظت محیط زیست و به ویژه خانم دکتر ابتکار، در ارتباط با نحوه پیادهسازی این پروژه در کشور بیان کردهاند. این مراجع متذکر شدهاند که سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان هماهنگ کننده پروژه توانمند سازی ایمنی زیستی موظف به برقراری ارتباط مستمر با وزارتخانههای جهاد کشاورزی، علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. درحالی که تاکنون نه تنها واکنشی از جانب سازمان حفاظت محیط زیست در این راستا دیده نشده بلکه هماهنگ کننده پروژه ایمنی زیستی در ایران در حمایت از هراس افکنی نسبت به فناوریهای نوین از جمله مهندسی ژنتیک کارنامه پرباری برای خود فراهم کرده است.
پرسشی که در این شرایط ذهن بسیاری از کارشناسان را مشغول کرده این است که آیا روش پیش گرفته شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به عنوان مجری پروژه توانمند سازی ایمنی زیستی به راستی در با اهداف پروتکل جهانی ایمنی زیستی کارتاهنا و حفاظت جهانی از محیط زیست در یک راستا قرار دارد؟ پاسخ انجمنهای علمی به این پرسش منفی بوده است.