فناوری‎های نوین در طلایه‎ای با چالش گرسنگی

فناوری‎های نوین در طلایه‎ای با چالش گرسنگی

برای رویارویی با هیولای گرسنگی زمان اندکی در اختیار آگاهان از جامعه بشری است. با توجه به میزان افزایش جمعیت در سطح جهانی تا سال 2111 ، عملکرد فعلی محصولات عمده کشاورزی مثل برنج، گندم، سویا و ذرت باید 87 درصد افزایش پیدا کند. از آن سو پیش‎بینی‎های تغییرات آب و هوایی برای 91 سال آینده حاکی از افزایش دما و میزان دی‎اکسید کربن اتمسفر است. سرعت سازگاری گونه‎های گیاهی بسیار کند تراز دگرگونی‎های اقلیمی است. البته در این شرایط گسترش زمین کشاورزی موردنیاز برای کشت محصولات زراعی جهت تامین تقاضای پیش‎بینی شده نه تنها امکان پذیر نیست چه بسا کاهش هم پیدا کند. از جمله نگرانی‎های آینده تولید غذا اشاره به یک بررسی در دانشگاه ریور ساید کالیفرنیای آمریکاست. تیمی از محققان پس از انجام مطالعه تحقیقاتی در بیش از یازده هزار سایت در آمریکا دریافته‎اند که افزایش میزان نیتروژن ذخیره شده در خاک ناشی از فعالیت‎های انسانی رو به افزایش بوده و سبب کاهش تنوع گونه‎های گیاهی شده است. در نتیجه فعالیت‎هایی مثل احتراق سوخت‎های فسیلی، کاربرد کودهای کشاورزی و فضولات دامی، میزان نیتروژن ذخیره شده در خاک افزایش یافته است. از مقدار نیتروژن داده شده به خاک بخش کمی صرف رشد گیاه شده و بخش بزرگی از آن در خاک تجمع یافته و سلامت خاک را به خطر می‎اندازد و همچنین سبب از بین رفتن تعداد زیادی از گونه‎های گیاهی می‎شود. این تیم تحقیقاتی دریافتند که میزان ذخیره نیتروژن در خاک به مرحله بحرانی رسیده است.

در چنین چشم‎اندازی اما در کشورمان فناوری‎های نوین نوپا از قبیل مهندسی ژنتیک برای دستیابی به محصولات تراریخته که می‎توانند امیدها را به جای این نگرانی جایگزین نماید متاسفانه آماج سیاه‎نمایی‎های تردید آمیز قرار گرفته‎اند. جریانی که در گفتگو و مراودات علمی یارای اثبات دیدگاه‎های سلیقه‎ای خود را ندارند با تهیه انیمیشن به پراکندن ترس در شبکه‎های اجتماعی خطاب به مردم عادی پرداخته اند. در اینجا به چند فراز از تازه‎ترین‎های علمی و فناوری بخش کشاورزی و غذا اشاره می‎کنیم تا که دلهره‎آفرینان بدانند که ایستادن در برابر توسعه اجتناب ناپذیر فناوری بیهوده و تنها عرض و آبروی از خود می‎برند.

 محققان دانشگاه ایلی نویز آمریکا از موسسات تحقیقاتی مختلف معتقدند که استفاده از مهندسی ژنتیک در بهبود مکانیسم‎های فتوسنتزی با درنظر گرفتن افزایش دما و دی‎اکسیدکربن اتمسفر و رسیدن به عملکرد بالاتر در سطح کشت زراعی مشابه است.

محققان دانشگاه پوردو (Purdue) بر روی توسعه فناوری جدیدی کار می‎کنند که گیاهان خاصی

را قادر به تحمل خشکسالی‎های طولانی مدت کرده و میزان آب مورد استفاده در کشاورزی را به مقدار قابل توجهی کاهش خواهد داد. بنا بر اظهار یکی از محققان این پروژه، عواملی چون خشکسالی از مهمترین استرس‎های محیطی هستند که سبب کاهش تولید محصول می‎شوند. در حال حاضر، بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده حدود 75 درصد آب شیرین در دسترس را در سراسر جهان مصرف می‎کند. پدیده‎ای که در سطح جهانی روز به روز بحرانی‎تر می‎شود. اولین کاری که برای حفاظت از آب باید انجام شود محدود کردن میزان آب موردنیاز کشاورزان برای تولید محصولات است.

این محققان با کمک فناوری‎های نوین موفق به شناسایی ژنی شده‎اند که سبب بسته شدن سریع منافذ برگ‎ها و در نتیجه کاهش نرخ از دست دادن آب به علت تعریق می‎شود. غشای سلول کمتر آسیب دیده و کارآئی فتوسنتز بهتر شده و نهایتا منجر به واکنش بهتر گیاه در برابر شرایط خشکسالی می‎شود.

محققان دانشگاه لیورپول تحقیق کرده‎اند که چگونه موجود میکروسکوپی بنام سیانوباکتری با استفاده از ساختار پروتئینی داخلی، توانائی خود برای تبدیل دی‎اکسیدکربن به مولکول‎های قند را طی فرایند فتوسنتز می‎توانند افزایش دهند.

با توجه به اینکه امنیت غذا و انرژی یکی از بزرگترین چالش‎های قرن بیست و یک است، این یافته جدید می‎تواند به طراحی و مهندسی فناوری‎های نوین نانو برای بهبود عملکرد و تولید زیست توده محصولات کشاورزی کمک کند. سیانوباکتری‎ها که اعلب بنام جلبک‎های سبز-آبی شناخته می‎شوند، از فراوانترین موجودات آب‎های اقیانوس‎ها و آب‎های شیرین هستند. آن‎ها مشابه گیاهان سبز هستند زیرا به کمک نور خورشید و عمل فتوسنتز انرژی موردنیاز خود را تولید می‎کنند.

البته که حکایت تازیدن طلایه داران علم در جامعه بشری بر تاریکی‎ها و شکستن بن‎بست‎ها از همان آغازی که انسان دست کنجکاوی بر میوه ممنوعه برد تا جایی که او را در کمال آگاهی بر سفره حیاتش بنشاند ادامه خواهد داشت. ایکاش که بجای قرار گرقتن در برابر این پویایی ناایستا به همراهی‎اش می‎پرداختیم تا برای رسیدن به مقصد از هزینه کمتری ناگزیر می‎شدیم.

عبدالحسین طوطیایی

منبع: تعادل