افزایش روغن در دانه‌های روغنی از طریق مهندسی ژنتیک

افزایش تولید روغن در دانه‌های روغنی از طریق مهندسی ژنتیک

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی به نقل از زیست فن، نشان استفاده از توالی ژنتیکی چربی‌های غشایی FIT2 در پستانداران و انتقال آن به گیاهان می‌تواند تولید روغن را در دانه‌های روغنی تا حد قابل توجهی افزایش دهد.

بر اساس مطالعات مرکز تحقیقات چربی گیاهی در تگزاس امریکا افزایش بیان ژن خاصی در پستانداران سبب افزایش تعداد و بزرگ شدن غشاهای ذخیره کننده چربی می‌شود. محققان این مرکز بیان این پروتئین را در سلول های گیاهی نیز امتحان کردند.

FIT2 از پروتئین‌های غشایی موجود در اطراف شبکه آندوپلاسمی است که در تولید غشاهای ذخیره کننده چربی در سیتوسول (lipid droplets) نقش عمده ای دارد. چربی‌ها پس از تولید در شبکه آندوپلاسمی، توسط این پروتئین به دام انداخته شده و در غشاهای تک لایه محصور می شوند.

پروتین FIT2، یک پروتئین حفظ شده در فرمانروی جانوران است، اما در گیاهان همولوگی ندارد. به این دلیل که حدس زده می‌شد نقش این پروتئین بستگی به ویژگی های بیوفیزیکی شبکه آندوپلاسمی دارد و چنین ویژگی هایی در گیاهان و جانوران نسبتاً یکسان است. پژوهشگران، FIT2 را در تنباکو و آرابیدوپسیس بیان کردند که نتیجه ی آن،افزایش قابل توجه تعداد و اندازه غشاهای ذخیره کننده چربی بود. همچنین تولید چربی در آرابیدوپسیس با بیان پایدار FIT2 افزایش پیدا کرد.

مهندسی ژنتیک گیاهان تراریخته جدید با مجموعه این راهبردها در کنار هم، محتوای چربی آن ها را برای مصارف غذایی و سوخت زیستی به مقدار قابل توجه تری افزایش خواهد داد.

نتایج این پژوهش در شماره دسامبر 2016 مجله پلنت بیوتکنولوژی منتشر شده است.