مهندسی ژنتیک پنبه: از گذشته تا امروز

این مقاله ضمن مروری بر تاریخچه اصلاح پنبه و بررسی موانع موجود، به تحقیقات صورت گرفته در زمینه تولید ارقام مقاوم به تنش­های زیستی و غیر زیستی و افزایش کیفیت پنبه با روش­های مهندسی ژنتیک و ویرایش ژنومی می­پردازد.

مقاله 3، دوره 9، شماره 2، تابستان 1396، صفحه 31-58  XML اصل مقاله (552 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jab.2017.1750
نویسندگان
مسعود توحیدفر 1؛ سولماز خسروی2
1دانشیار، دانشکده علوم و زیست فنآوری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2مربی پژوهشی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی.

تاریخ دریافت: 14/12/1395، تاریخ پذیرش: 22/04/1396

چکیده
پنبه یکی از گیاهان زراعی مهم و اقتصادی در دنیا و به عنوان چهارمین محصول مهم صنعتی در ایران به شمار می­رود. در گذشته، تلاش­های زیادی جهت اصلاح کیفیت پنبه توسط اصلاحگران سنتی صورت گرفته است که به علت محدودیت­های موجود در روش­های سنتی، استفاده از روش­های مهندسی ژنتیک رواج یافت. به دنبال رواج روش­های نوین، گیاهان تراریخته پنبه مقاوم به حشرات، بیماری­ها، علفکش، تنش­های غیر زیستی و همچنین الیاف با کیفیت بالاتر تولید شدند. امروزه، تعدادی از این ارقام تجاری­سازی شده و از پذیرش عمومی بالایی در سراسر جهان برخوردار هستند. اکنون نیز با ظهور روش­های توالی­یابی نسل جدید و تسهیل شناسایی ژن­های کاندید و مناسب جهت دست­ورزی و وجود روش­های ویرایش ژنوم (CRISPR/Cas9) با قابلیت ایجاد تغییرات هدفمند در ژن­ها، افق تازه­ای در حوزه اصلاح ژنتیکی پنبه ایجاد شده است.  این مقاله ضمن مروری بر تاریخچه اصلاح پنبه و بررسی موانع موجود، به تحقیقات صورت گرفته در زمینه تولید ارقام مقاوم به تنش­های زیستی و غیر زیستی و افزایش کیفیت پنبه با روش­های مهندسی ژنتیک و ویرایش ژنومی می­پردازد.

 

کلیدواژه ها
پنبه تراریخته؛ مقاومت به بیماری؛ مقاومت به حشرات؛ ویرایش ژنوم؛ CRISPR/Cas9
 

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.