گزارش نشست “گیاهان تراریخته بایدها و نبایدها” در پردیس کشاورزی دانشگاه تهران

نشست “گیاهان تراریخته بایدها و نبایدها” با حضور جمعی از اساتید دانشگاه ها و دانشجویان بیوتکنولوژی و کشاورزی صبح روز 17 تیر ماه درسالن شهدا پردیس کشاورزی دانشگاه تهران برگزار شد.

بستر تولید محصولات تراریخته در کشور فراهم است

در ابتدای این نشست دکتر منصور امیدی، استاد پردیش کشاورزی دانشگاه تهران، تامین امنیت غذایی، کمبود منابع آبی، تغییرات اقلیمی و افزایش جمعیت را از چالش های پیش روی کشاورزی خواند و زیست فناوری را یکی از علومی دانست که می تواند برای مقابله با این چالش ها به یاری انسان بیاید.

استاد پردیش کشاورزی دانشگاه تهران،  با بیان اینکه زمانی کسانی با تولید گیاهان با استفاده از کشت بافت نیز مخالفت می کردند افزود: محصولات تراریخته ظرفیت های بسیار زیادی دارند و علم در هر صورت مسیر خود را باز می کند.

دکتر امیدی ادامه داد: علم متعلق به یک شخص یا یک کشور نیست و امروز بستر تولید محصولات تراریخته در کشور ما بسیار فراهم است.

مزایای محصولات تراریخته: مبارزه با فقر و گرسنگی، کاهش دی اکسید کربن، کمک به حفظ تنوع زیستی

دکتر امیر موسوی ،عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، درباره جنبه های اخلاقی محصولات غذایی تراریخته به سخنرانی پرداخت. وی عنوان کرد: دستاوردهای زیست فناوری از سال 2000 شروع شده است و تولید داروهای نوترکیب، استفاده از سلول های بنیادی از دستاوردهای بیوتکنولوژی محسوب می شود.

پژوهشگر پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک با اشاره به اینکه سطح زیر کشت محصولات تراریخته در سال 2017 به 189.8 هکتار رسیده است گفت: اخیرا کشورهای در حال توسعه سهم بیشتری در این افزایش قابل توجه داشته اند.

دکتر موسوی با بیان اینکه 77 درصد سویا و 30 درصد از سطح زیر کشت ذرت در جهان تراریخته هستند، افزود: بر طبق گزارش های رسمی، سالیانه 5 تا 10 ملیون تن واردات سویا و ذرت به کشور داریم. وی ادامه داد اینکه عده ای می گویند سویا و ذرت غیر تراریخته به کشور وارد شود، مبنای صحیحی ندارد. چون تولیدات غیر تراریخته این محصولات، مازاد بر نیاز کشورهای تولید کننده آنها نیست.

دکتر موسوی در ادامه افزود در سال 2017، 4133 مورد مجوز برای محصولات تراریخته از سوی 97 کشور صادر شده است و بیشترین مجوز برای مصرف این محصولات را کشور ژاپن صادر کرده است. وی همچنین عنوان کرد: بیشترین محصولی که مجوز دریافت کرده ذرت تراریخته است.

عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، از جمله مزایای محصولات تراریخته را افزایش درآمد کشاورزان، مبارزه با فقر و گرسنگی، کاهش دی اکسید کربن، کمک به حفظ تنوع زیستی دانست.

وی با بیان اینکه برنج تراریخته و میوه تراریخته در کشور وجود ندارد، گفت: نباید با طرح بحث های غیر علمی از مسیر درست ارزیابی های علمی این محصولات منحرف شد.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: باید به تولید و توسعه گیاهان زینتی تراریخته نیز توجه شود.

استفاده از فناوری های نوین اجتناب ناپذیر است

در پایان نشست، دکتر هوشنگ علیزاده عضو هیات علمی دانشگاه تهران، با تاکید بر اینکه برای تامین رفاه و ایجاد امنیت غذایی برای جمعیت رو به افزایش جهان استفاده از فناوری های نوین اجتناب پذیر است، گفت با رعایت کامل قوانین ایمنی زیستی و ارزیابی های دقیق می توان از علم مهندسی ژنتیک بهره برد.

استفاده از مهندسی ژنتیک در کنار شیوه های سنتی اصلاح نباتات ضرورت دارد

دکتر رهنما عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی نیز با بیان اینکه مهندسی ژنتیک یک فناوری نوین است، عنوان کرد که این فناوری در کنار دیگر فناوری ها همچون اصلاح نباتات و کشت ارگانیک ابزاری برای توسعه کشاورزی کشور است.

تهیه و تنظیم: شقایق فکوری