دستیابی به دانش فنی تولید پروبیوتیک مبتنی بر سویههای بومی قارچ
محققان پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی به دانش فنی تولید و فرمولاسیون جدید پروبیوتیک گیاهی (بیوکنترل/ بیوفرتیلایزر) مبتنی بر سویههای بومی قارچ تریکودرما دست یافتند.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به نقل از خبرگزاری ایسنا، محققان پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی به دانش فنی تولید و فرمولاسیون جدید پروبیوتیک گیاهی (بیوکنترل/ بیوفرتیلایزر) مبتنی بر سویههای بومی قارچ تریکودرما دست یافتند.
دکتر مژگان کوثری، عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی و مجری این طرح اظهار کرد: برای کنترل عوامل بیمارگر گیاهی که خسارتی حدود ۳۵ تا ۵۰ درصد به تولیدکنندگان وارد میکنند، سالانه حدود ۲۵ میلیون لیتر انواع سموم شیمیایی و دو میلیون تن کود شیمیایی در مزارع، گلخانهها و باغهای کشور مصرف میشود.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به عوارض و مشکلات مصرف بیرویه سموم و کودهای شیمیایی دانشمندان در تلاشند روشهای کنترل بیولوژیک را جایگزین بخشی از مصرف نهادههای شیمیایی کنند. روشهای کنترل بیولوژیک ضمن اینکه سالمتر و ایمنتر از روشهای شیمیایی است، از دوام بیشتری برخوردار بوده و تاثیر بسیار کمی بر تعادل اکولوژیکی محیط دارند.
کوثری تصریح کرد: به دلیل درک صحیح از مزایای استفاده از عوامل بیوکنترل و محرکهای زیستی، میزان مبادلات تجاری جهانی این عوامل در دنیا در حال گسترش است. تاکنون فرمولاسیونهای مختلفی از این عوامل در بازار جهانی عرضه شدهاند که پیشبینی بازار جهانی آنها تا سال ۲۰۲۰ برای عوامل بیوکنترل حدود پنج هزار میلیون دلار و برای عوامل بیوفرتیلایزر حدود سه هزار میلیون دلار است.
عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با بیان اینکه قارچ تریکودرما از جمله موفقترین عوامل کنترل بیولوژیک است، اظهار کرد: قارچ تریکودرما با داشتن خاصیت آنتاگونیستی شدید علیه بسیاری از قارچهای بیماریزای گیاهی از جمله Rhizoctonia , Fusarium, Phytophthora Pythium Alternaria و Macrophomina حدود ۶۰ درصد از عوامل بیوکنترل قارچی را به خود اختصاص داده است. این قارچ با ترشح آنتیبیوتیکها،
آنزیمها و همچنین پارازیتیسم باعث متلاشی شدن هیفها و اختلالات فیزیولوژیکی در قارچهای بیماریزای گیاهی میشود. تریکودرما از جمله اولین کلنیزاتورهای خاک بوده و از سرعت رشد و قدرت رقابت و بقای ساپروفیتی بسیار خوبی نیز برخوردار است.
کوثری تصریح کرد: این قارچ به سهولت روی پسماندههای گیاهی قابل دسترس و ارزان تکثیر شده و پس از وارد شدن در خاک به خوبی در خاک استقرار پیدا میکند. مناسب بودن برای تولید صنعتی، سازگاری با صنعت تخمیر، تحمل به طیف وسیعی از ترکیبات حیات کش (Biocide) و امکان کاربرد در کنترل تلفیقی از دیگر برتریهای این قارچ نسبت به سایر آنتاگونیستها است.
وی در ادامه با اشاره به تلاشهای ۱۵ ساله در راستای دستیابی به عوامل بیوکنترلی و محرک رشدی با منشاء قارچ تریکودرما در پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی که به کسب دانش فنی و فروش آن به بخش خصوصی منجر شده است، اظهار کرد: اولین گام برای ایجاد تولیدات موفق بر پایه میکروارگانیسمها یافتن و خالصسازی میکروارگانیسم بومی متناسب با شرایط اکولوژیکی آن منطقه است، زیرا میکرو ارگانیسمهای بومی قدرت سازگاری بهتر و بیشتری به منطقه و نیچ طبیعی خود دارند؛ لذا برای دستیابی به بیوکنترل و بیوفرتیلایزر تریکودرمایی مناسب بومی حدود ۶۰۰ جدایه قارچ تریکودرما از مناطق مختلف ایران جمعآوری، خالصسازی و شناسایی شد.
کوثری خاطرنشان کرد: پس از جداسازی و خاصسازی جدایههای قارچ تریکودرما، جدایههایی با قدرت بیوکنترلی بالا در برابر پاتوژنهای مهم گیاهی جهت بررسی اثر آنتاگونیستی جدایههای تریکودرما بر بیمارگرهای مهم گیاهی تقابل بین جدایههای تریکودرما و تعدادی از بیمارگرهای مهم گیاهی انجام شد.
وی ادامه داد: تستهای گلخانهای و مزرعهای فرمولاسیون به دست آمده حاکی از کارایی ۸۰ تا ۱۰۰ درصدی آن علیه عوامل بیمارگر گیاهی بود. علاوه بر آن با مصرف این محصول عملکرد در سطح گلخانه و مزرعه ۲۰ تا ۴۰ درصد افزایش یافت که نشان از اثربخشی آن در کاهش میزان کود شیمیایی مصرفی توسط کشاورزان دارد.
به گفته عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، از جمله دستاوردها و مزایای تولید پروبیوتیک تریکودرما، کاهش میزان مصرف سموم و کودهای شیمیایی، توان بیوکنترلی و بیوفرتیلایزری توامان، امکان استفاده این فرمولاسیون در شرایط آب و هوایی و گیاهان مختلف، بیوکنترل طیف وسیعی از پاتوژنها، افزایش توان تحمل تنش خشکی، افزایش فاکتورهای رشدی گیاه و افزایش زندهمانی نهالهای منتقل شده به عرصه، کاهش تولید پسابهای آلوده و کاهش تخریب محیط زیست و استفاده بهینه از ضایعات کشاورزی است.
انتهای پیام