احتمال وقوع عوارض ناخواسته در روش های سنتی اصلاح نباتات و محصولات موسوم به طبیعی بیشتر از محصولات تراریخته است
این عنوان اولین سخنرانی دکتر بهزاد قرهیاضی رئیس این مرکز و رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران در کارگاه منطقه ای آنالیز احتمال خطر مهندسی ژنتیک بود که از روز شنبه در موسسه تحقیقات علمی در شهر کویت برگزار شده است.
این عنوان اولین سخنرانی دکتر بهزاد قرهیاضی رئیس این مرکز و رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران در کارگاه منطقه ای آنالیز احتمال خطر مهندسی ژنتیک بود که از روز شنبه در موسسه تحقیقات علمی در شهر کویت برگزار شده است. وی با ارئه داده های حاصل از تحقیقات دانشمندان مختلف از کشورهای مختلف نشان داد که در حالی که در دو سطح ترانسکریپتوم و پروتئین تفاوت بسیار کمی بین گیاهان تراریخته و والدین غیر تراریخته آنها وجود دارد، این تفاوت بین واریته های تولید شده با استفاده از روش های سنتی اصاح نباتات و والدینشان و یا با یکدیگر بسیار بیشتر است. این امر نشان دهنده وقوع عواقب ناخواسته و جانبی بیشتری در محصولات اصلاح شده با استفاده از روشهای سنتی اصلاح نباتات از جمله تولید هیبریدها و استفاده از پدیده هتروزیس و روشهای مبتنی بر کشت بافت و به ویژه استفاده از فناوری جهش زایی با استفاده از مواد پرتوزا و مواد شیمیایی مورد انتظار است. این در حالی است که در ایران در حالی بر استفاده از روش های کشت بافت و محصولات پرتوتابی شده تاکید میشود که از سال 1384 و به روی کار آمدن محمدرضا اسکندری وزیر پیشین کشاورزی کشت محصولات تراریخته با مشکل جدی مواجه شده و به جز کشاورزانی که خود راسا به کشت برنج تراریخته اقدام میکنند محصول تراریخته دیگری به مرحله تولید انبوه نرسیده است. از سوی دیگر با وجود صرف اعتبار سالیانه بیش از صدها میلیارد ریالی کشور برای توسعه محصولات تراریخته عدم توفیق در این مورد و حذف نام ایران از نقشه کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته، کسی مسئولیت پاسخگویی در مورد این عقب افتادگی علمی و ضررو زیان اقتصادی را بر عهده نمیگیرد.