هندوستان: محل برگزاری ششمین اجلاس متعاهدین پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا در سال 2012
محل برگزاری ششمین اجلاس متعاهدین پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا تعیین شد. در آخرین جلسه از این اجلاس موافقت کشورهای عضو با برگزاری این اجلاس در هندوستان به طور رسمی اعلام شد. کشورهای برای برگزاری این گونه اجلاس ها رقابت شدیدی انجام می‌دهند زیرا: 1) کشور برگزار کننده با عضویت در دبیرخانه و تعیین رئیس اجلاس […]
محل برگزاری ششمین اجلاس متعاهدین پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا تعیین شد. در آخرین جلسه از این اجلاس موافقت کشورهای عضو با برگزاری این اجلاس در هندوستان به طور رسمی اعلام شد. کشورهای برای برگزاری این گونه اجلاس ها رقابت شدیدی انجام می‌دهند زیرا: 1) کشور برگزار کننده با عضویت در دبیرخانه و تعیین رئیس اجلاس و مشارکت در انتخاب روسای کارگروه‌ها نقش بیشتری را در اتخاذ تصمیم‌ها ایفا می‌کند، 2) تخمین زده می‌شود که برای برگزاری هریک از این اجلاس‌ها حداقل 3000 تا 4000 نفر وارد آن کشور می شوند که با توجه به ضرورت اقامت بین 7 تا 20 روز برای هر اجلاس 40 هزار نفر روز هتل و 120 هزار نفر غذا و حدود 4000 بلیط هواپیما به مقصد آن کشور خریداری می‌شود. خرید سوغاتی از آن کشور (رونق صنایع دستی) و آشنایی با فرهنگ و نمدن کشور میزبان از جمله تاثیرات مثبت جانبی برگزاری این اجلاس‌هاست. جمهوری اسلامی ایران هرگز متقاضی برگزاری چنین اجلاس‌هایی نشده است.
گفتنی است هندوستان یکی از بزرگترین کشورهای تولید کننده پنبه تراریخته است. این کشور در اوایل دهه دوهزار با وجود اینکه بزرگترین تولید کننده پنبه جهان بود ولی در عین حال یکی از بزرگترین وارد کنندگان این محصول نیز محسوب می‌شد. از سال 2004 هندوستان همزمان با ایران (تولیدد برنج تراریخته) وارد جرگه تولید کنندگان محصولات تراریخته شد. نام ایران به دلیل مخالفت وزیر سابق جهاد کشاورزی محمدرضا اسکندری پس از دو سال از نقشه کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته حذف شد. اما هندوستان که در سال 2005 تنها 500 هزار هکتار از اراضی خود را به کشت پنبه تراریخته احتصاص داده بود به سرعت موفق به توسعه کشت این محصول تا میزان بیش از هشت و نیم میلیون هکتار شد. این کشور نها و تنها با اتکا به فناوری مهندسی ژنتیک و تولید پنبه تراریخته مقاوم به کرم قوزه پنبه توانست وضعیت خود را از یک وارد کننده مطلق به یک صادر کننده جدی این محصول تبدیل نماید و علاوه بر این، مصرف سموم شیمیایی خطرناک خود را به نحو چشمگیری کاهش دهد. یادآور می‌شود که بعد از برنج تراریخته، پنبه تراریخته تولید شده توسط دکتر مسعود توحیدفر، دکتر قره‌یاضی و همکاران پیشرفته ترین محصول تراریخته تولید کشور بود که قرار بود در سال‌های 1385-1386 به سطح مزرعه و به دنبال آن تولید انبوه راه یابد که مدیریت سابق وزارت جهاد کشاورزی مانع از این امر شد. در حالی که تولید کنندگان محصولات تراریخته و از جمله هندوستان سال‌هاست که از منافع محصولات تراریخته بر سر سفره کشاورزان و در اقتصاد ملی استفاده می‌کنند مسئولین دولتی با وجود صراحت قانونی و سیاست های کلان ابلاغ شده هنوز سیاست واحدی را دنبال نمی‌کنند و در سردرگمی کامل به سر می‌برند.