ضرورت فراگیری فرهنگ استفاده از فناوری‌های نو همگام با ورود این فناوری‌ها به کشور
تهیه و تنظیم: نغمه عبیری-
دکتر یوسف ثبوتی فیزیکدان و عضو پیوسته فرهنگستان علوم، بنیانگذار دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان یکی از سخنرانان میزگرد نقش انجمن‌های علمی در تبیین، تدوین و تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در نخستین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بود.
دکتر یوسف ثبوتی فیزیکدان و عضو پیوسته فرهنگستان علوم، بنیانگذار دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان یکی از سخنرانان میزگرد نقش انجمن‌های علمی در تبیین، تدوین و تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در نخستین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بود.
دکتر ثبوتی با مطرح کردن این مطلب که بکارگیری فناوری‌های نو از نظر فرهنگی خنثی نیستند و باید فرهنگ و راه و رسم استفاده از این فناوری‌ها همگام با فناوری‌های نو باشد ابراز گلایه‌مندی خود را از مطرح نشد این مسئله در این کنفرانس توسط صاحبنظران اعلام کرد و افزود: "دولت و بخش‌های دولتی چون پول، امکانات مادی و پشتیبانی‌های قانونی دارد به خودش اجازه می‌دهد در تعیین اهداف، تنظیم برنامه و نحوه اجرا کنترل داشته باشد و باعث می‌شود که این وظایف از بخش خصوصی ساقط شود. بخش خصوصی نه خود داوطلبانه پا پیش می‌گذارد و نه تشویق می‌شود که بار قابل توجهی از دوش دولت بردارد. این بن‌بست باید گشوده شود. حاکمیت خود را همه‌چیز‌دان و همه چیز‌کن نداند. به باور من انجمن علمی یک باشگاه است که در آن اعضای باشگاه به بهانه‌های گوناگون گرد هم می‌آیند و از دیدگاه‌های هم آگاه می‌شوند. از هم می‌آموزند و به هم می‌آموزانند. اکثر انجمن‌های علمی ما در چند ده سال گذشته بوجود آمده‌اند. هر آنچه در نقاط دیگر دنیا مرسوم است انجمن‌های علمی ما هم کرده‌اند. کتاب منتشر کرده‌اند. بزرگان‌شان را بزرگ داشته‌اند. به کوچکانشان جایزه داده‌اند. البته عیب‌هایی هم دارند. بعضی از نارسائی‌ها مربوط به کوتاهی خودشان است. آیین‌نامه‌های وزارتی و دولتی که انجمن‌ها باید از آنها پیروی کنند عمدتا توسط افرادی که شوق نظارت و حراست دارند نوشته شده‌اند که اینها دست و پاگیر انجمن‌ها است. تعداد زیادی انجمن‌های علمی نو پا داریم که گام‌های نخستین را درست برداشته‌اند و در حال رشد‌اند. اما بعضی فقط نام انجمن را یدک می‌کشند."
گفتنی است بسیاری از فناوری‌های نو با وجود ورود به ایران و توسعه آنها در حد آموزش و تحقیق هرگز به دست مصرف کننده نمی‌رسند. فناوری‌هراسی و دانایی ستیزی حاکم بر برخی مدیران موجب شده است تا ملت ایران هزینه دستیابی به فناوری‌های نو را بپردازد اما از آن بهره اقتصادی نداشته باشد. بارزترین موردی که می‌توان به آن اشاره کرد موضوع مهندسی ژنتیک محصولات کشاورزی است. با وجود انکه بر اساس پژوهش انجمن ایمنی زیستی ایران، کشورمان از نظر تولید مقالات نمایه شده ISI در زمینه مهندسی ژنتیک کشاورزی حائز رتبه اول کشورهای اسلامی و رتبه مناسبی در بین کشورهای درحال توسعه است اما از جنبه تولید محصولات مهندسی ژنتیک شده از بورکینافاسو، پاکستان،مصر، میانمار و فیلیپین هم عقب مانده‌تر است. سهم ایران از تولید سالیانه 160 میلیارد دلاری محصولات تراریخته تنها واردات 3-5 میلیارد دلاری این نوع محصولات بوده است. بنابراین دولت ضمن ممانعت از تولید محصولات تراریخته درهای واردات این نوع محصول‌ها را کاملا باز گذاشته است.
تهیه و تنظیم: نغمه عبیری