اتلاف وقت و پول در کمپین برچسب‌زنی
گاهی اوقات فقط باید ایستاد و پرسید که عامه‌ی مردم در برابر پیشرفت‌های علمی، به‌ویژه در این زمان که با قیمت‌هایی مقرون به صرفه به کمک تغذیه‌ی یک جهان رو به رشد می‌آید و در عین حال، غذاهایی سالم، فراوان و مقرون به صرفه را در اختیار همگان قرار می‌دهد، چه واکنشی دارند. صادقانه عرض می‌کنم که من این تردید نسبت به مصرف غذاهای اصلاح شده‌ی ژنتیکی را درک نمی‌کنم. من هفت سال است که در صنایع کشاورزی مشغول به کار هستم و نمی‌توانم به شما بگویم که در این مدت چه داستان‌ها که نخوانده‌ام، و چه چیزها که چندین بار مستقیماً به خود من گفته نشده است. بارها و بارها به خود من گفته شده که غذاهای تغییریافتهی ژنتیکی، خطرناک، غیر قابل پیش‌بینی، “غیر طبیعی”، سمّی و مسموم‌کننده‌اند و فقط صبر کن تا ببینی که زمین به زودی پُر از یک بیماری همه‌گیر جهانی خواهد شد که نویدبخش پایان حیات به همان صورتی که می‌دانیم، خواهد بود؛ و باعث و بانی همه‌ی اینها همان غذاهای فرانکنشتاینی وحشتناک یا تراریخته است!
فکر کنم که شما آنقدر زندگی کرده‌اید که همه‌ی این چرندیات را شنیده باشید، که در کنار آن یکی دیگر از آن کمپین‌های احمقانه‌ای که توسط ائتلاف به اصطلاح طرفداران محیط زیست و کسانی که فقط مواد غذایی موسوم به ارگانیک را مصرف می‌کنند، و حدّاقلّ یک حامی سوال‌برانگیز بر پا شده است که هنوز هم می‌خواهد کلمات بیشتری به آن برچسب‌های شلوغ مواد تشکیل‌دهنده بر روی بسته‌بندی‌هایی اضافه کند که در حال حاضر در قفسه‌های فروشگاه‌ها قرار دارد و بیشتر ماها در هر حال این برچسب‌ها را نمی‌خوانیم. درست است، حالا وقت آن است که بدانید که شما سال‌هاست که مواد غذایی‌ای را مصرف می‌کنید که حاوی سبزیجات و محصولات مهندسی‌ژنتیک شده‌اند! وای، همه‌ی اینها سنگدلانه و غیر انسانی است!
ستاد موسوم به “حق کالیفرنیا برای شناخت عمل غذاهای مهندسی ژنتیک شده” در حال حاضر در حال ارزیابی این موضوع است و در صورتی امضاهای کافی برای آن جمع آوری شده باشد، آن را در ماه نوامبر در معرض آرای عمومی قرار می‌دهد. این نوع از برچسب‌زنی بر روی غذاها در هیچ ایالت دیگری در آمریکا الزامی نیست.
و هنگامی که از این طرفداران فرزانه‌ی برچسب‌زنی بر روی محصولات تراریخته خواسته می‌شود که هر چه بر علیه محصولات تغییریافتهی ژنتیک در زنجیره‌ی غذایی‌مان در چنته دارند را رو کنند، بیشتر آنها در پاسخ می‌گویند که «واقعا هیچ کس خطر آنها را نمی‌شناسد. اما مراقب باشید، در چند سال آینده مشکلات بهداشتی وسیعی در سطح جهانی بروز پیدا خواهد کرد که ردّ پای علّت آن به غذاهای تراریخته می‌رسد.» البته علاوه بر اینکه، «امکان ایجاد مواد حساسیّت‌زای تازه‌ای هم وجود دارد.»
(برای اطلاعات بیشتر در این مورد، نگاه کنید به مقاله: زمان‌هایی که به اجتماع ضد بیوتکنولوژی برای برچسب‌زنی GMOها داده می‌شود؛ http://westernfarmpress.com/blog/time-take-anti-biotech-crowd-over-gmo-labeling)
این مطالب فقط چرندیات محض هستند. مثل این است که بگوییم ما نباید غذاهایمان را با پرتوهای الکترومغناطیسی گرم کنیم، چون نمی‌توانیم در مورد عدم وجود اثرات بهداشتی اجاق‌های مایکرو-ویو در دراز مدت مطمئن باشیم. بسیاری از ماها بدون وجود این وسایل در آشپزخانه‌ها بزرگ شده‌ایم، اما باز هم این ابزارها، فناوری‌های غیرمطمئنی نیستند.
این به اصطلاح تهدید غذاهای تراریخته آن چیزی نیست که برخی از سازمان‌های مسئول جهانی به آن باور داشته باشند: انجمن رژیم غذایی آمریکا، انجمن پزشکی آمریکا، شورای تحقیقات آکادمی ملی علوم، و سازمان خواروبار جهانی (فائو) سازمان ملل متحد همگی متفق هستند که محصولات GMتراریخته سالم و مغذی‌اند. مقامات FDA (اداره غذا و داروی ایالات متحده) می‌گویند به این علت که هیچ تفاوتی بین مواد غذایی اصلاح‌شده‌ی ژنتیک و سایر غذاها وجود ندارد، هیچ نیازی هم به برچسب زنی دولت فدرال وجود ندارد.
بر حسب آمار سرویس غیرانتفاعی بین‌المللی برای دستیابی به کاربردهای بیوتکنولوژی در کشاورزی، در سال 2011 در ایالات متحده، بیش از 85 میلیون هکتار از زمین‌ها (و 160 میلیون هکتار در سرتاسر جهان) به کشت محصولات کشاورزی تراریخته اختصاص یافته است. تقریباً یک نسل است که ما در حال کشت محصولات تراریخته در سراسر جهان هستیم. کشاورزان میلیاردها هکتار از آنها را برداشت کرده‌اند. مردم نیز تریلیون‌ها وعده غذای به دست آمده از این منابع را مصرف کرده‌اند که همه اینها در حالی است که هیچ گزارشی حتی در حدّ و اندازه‌ی گزارش یک شکم درد نیز وجود نداشته است.
ترجمه و تنظیم: سید الیاس مرتضوی، عضو انجمن ایمنی زیستی