بررسي آگاهي عمومي و سطح پذيرش محصولات تراريخته
تهیه و تنظیم: نغمه عبیری-
این عنوان مقالهای است که به قلم سرهنگی و همکاران به مسئولیت دکتر محمدی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به تازگي در مجله علمی ترویجی ایمنی زیستی منتشر شده است. به دلیل اهمیت علم بیوتکنولوژی و پذیرش محصولات تراریخته در این پژوهش به بررسی …
این عنوان مقالهای است که به قلم سرهنگی و همکاران به مسئولیت دکتر محمدی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به تازگي در مجله علمی ترویجی ایمنی زیستی منتشر شده است. به دلیل اهمیت علم بیوتکنولوژی و پذیرش محصولات تراریخته در این پژوهش به بررسی سطح آگاهی مردم از این علم در شهرستان خرمآباد پرداخته شده است. آناليز اطلاعات بدست آمده نشان داد كه مردم خرمآباد داراي اطلاعات نسبتاً خوبي در مورد این علم هستند
در این مقاله بر اساس نمودار زیر مشخص شده است که اکثریت افراد (حدود 55 درصد) تغییرات ژنتیک و تنها 20 درصد استفاده از سموم شيميايي را به عنوان مناسبترین روش برای کنترل آفات و امراض پیشنهاد کردهاند.
همچنین افراد شرکتکننده در این پژوهش با نگرشی مثبت نسبت به علم بیوتکنولوژی و موجودات تراریخته بر این باورند که طی20 سال آینده این علم باعث بهبود زندگی بشر خواهد شد.
یکی از نتایج مهم بدست آمده از این پژوهش این است که در مجموع 96 درصد از شرکتکنندگان دراین پژوهش موافق تولید داخلی محصولات تراریخته بودند.
همچنین2/88 درصد از افراد شرکتکننده در این پژوهش با اعتماد بالا معتقد بودند که علم بیوتکنولوژی در آینده باعث جبران عقب ماندگیهای بخش کشاورزی خواهد شد.
در پژوهشی دیگرکه توسط ایزدی وعالمزاده در سال 1388 انجام شده بود دیدگاه مصرفکنندگان در مورد موجودات تراریخته و ایمنیزیستی با تأکید بر گیاهان در استان اردبیل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داده است که اگرچه 58 درصد افراد با قوانین ایمنی زیستی کنترل کننده خطرات احتمالی موجودات تراریخته آشنا نبودند، حدود 92 درصد افراد با ایجاد گیاهان تراریخته و 72 درصد با ایجاد جانوران تراریخته موافق بودند.
ایران با وجود داشتن قانون مشوق توليد محصولات تراريخته به نام قانون ملی ایمنی زیستی و درحالی که اولین کشور تولید کننده برنج تراریخته در سال 84 بوده است با به روی کار آمدن مدیران میانی دانایی ستیز و فناوری هراس امروز نه تنها خبری از کشت محصولات تراریخته نیست بلکه با پژوهشگران این عرصه برخورد هم میشود و در سال "توليد ملي" با "تولید ملي" محصولات تراریخته برخورد و راه واردات اين نوع محصولات بازتر و بازتر میشود به طوري كه امروز ایران تبدیل به بازاری برای مصرف محصولات تراریخته دیگر کشورها شده است.
چرا وقتیکه نتایج پژوهشها نشان میدهد که مردم ایران تولید داخلی محصولات تراریخته را به واردات این محصولات ترجیح میدهند و رهبر معظم انقلاب بر توليد ملي تاكيد دارند مديران حوزه معاونت علم و فناوري رئيس جمهور و يرخي مديران مياني در وزارت جهاد كشاورزي تا اين اندازه در مقابل بيوتكنولوژي و مهندسي ژنتيك صف آرايي ميكنند؟ چرا در حالي كه در ایران بستر تولید محصولات تراریخته وجود دارد مسئولین با بیتوجهی به آمار و ارقام جهانی و سطح زیرکشت این محصولات، با برخورد با پیشکسوتان علم بیوتکنولوژی و پیشگامان تولید محصولات تراریخته پژوهشگران را ازادامه راه دلسرد کرده و مردم ایران را از این فناوری محروم میکنند؟ چرا مجلس شوراي اسلامي به اين موضوع رسيدگي نميكند؟ چرا سازمان بازرسي كل كشور و وزارت اطلاعات و ساير دستگاههاي اطلاعاتي و نظارتي شبكه مقابله با توسعه مهندسي ژنتيك كشاورزی در ايران را شناسايي نميكنند؟
تهیه و تنظیم: نغمه عبیری