آیا مرحوم چاوز از دوست خود محمود احمدی نژاد خواسته بود جلوی کشت محصولات تراریخته را بگیرد؟

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، دکتر خاویر وراستگو رئیس مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی پرو که در کنفرانس بین‌المللی پذیرش محصولات تراریخته در کشورهای در حال توسعه در هتل هایت در شهر مانیل سخنرانی می‌کرد با عنوان کردن اینکه آمریکای لاتین دومین قاره بعد از آمریکای شمالی از جنبه …

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، دکتر خاویر وراستگو رئیس مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی پرو که در کنفرانس بین‌المللی پذیرش محصولات تراریخته در کشورهای در حال توسعه در هتل هایت در شهر مانیل سخنرانی می‌کرد با عنوان کردن اینکه آمریکای لاتین دومین قاره بعد از آمریکای شمالی از جنبه سطح زیر کشت محصولات تراریخته است گفت: "کشورهای آمریکای لاتین در حال حاضر 39.2 درصد سطح زیر کشت محصولات تراریخته جهان را به خود اختصاص داده‌اند. از 16 کشور عضو آمریکای لاتین، 11 کشور به صورت تجاری محصولات تراریخته را تولید می‌کنند. کوبا، مکزیک، هندوراس، برزیل، آرژانتین، اوروگوئه، پاراگوئه، بولیوی، شیلی و کلمبیا کشورهایی هستند که محصولات تراریخته را به صورت انبوه و تجاری تولید می‌کنند."

وی در ادامه گفت: "شیلی کشور عجیبی است. در این کشور تولید محصولات تراریخته برای مصرف محلی ممنوع است و این نوع محصولات را تنها برای صادرات کشت می‌کنند." بر اساس اظهار نظر رئیس مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی پرو، ونزوئلا، اکوادور و پرو تنها کشورهایی در جنوب آمریکای لاتین هستند که کشت محصولات تراریخته را ممنوع کرده‌اند." وی ابراز امیدواری کرد که شرایط در کشور پرو هم در حال تغییر است و ممکن است کشت محصولات تراریخته به صورت بذوری که از کشورهای بولیوی، پاراگوئه و کلمبیا وارد این کشور می‌شود همین الان هم صورت بگیرد.

گفتنی است با وجود اینکه ایران اولین کشور خاورمیانه و جهان اسلام بوده است که از سال 1383 به کشت تجاری محصولات تراریخته اقدام کرده از زمان به روی کار آمدن رئیس سابق پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در دوره آقای احمدی نژاد کشت این نوع محصولات بر خلاف قانون به محاق رفته است. معلوم نیست که این محمود احمدی نژاد بود که به مرحوم چاوز راهنمایی کرد تا کشت محصولات تراریخته را ممنوع کند یا مرحوم چاوز بوده که از احمدی نژاد خواسته است قانون مصوب مجلس شورای اسلامی را که تولید، رهاسازی و کشت محصولات تراریخته را مجاز دانسته و دولت را مکلف کرده است تسهیلات لازم را برای این امر فراهم کند، زیر پا بگذارد یا هیچ کدام. آنچه معلوم است اینست که ریشه این قانون‌گریزی، دانایی ستیزی و فناوری هراسی که موجب شده است تا تولید ملی محصولات تراریخته در ایران صفر باشد ولی واردات سالیانه 3 تا 6 میلیارد دلاری محصولات کشاورزی تراریخته همچنان ادامه داشته و آزاد باشد را باید در مدیران میانی وزارت جهاد کشاورزی (رئیس سابق پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی)، معاونین خانم سلطان‌خواه و رئیس ستاد توسعه زیست فناوری یافت. مدیرانی که با هماهنگی همدیگر موجب شده‌اند ایران اسلامی جایگاه خود را از جایگاه نخست منطقه و جهان اسلام در تولید هر نوع محصول تراریخته و جایگاه نخست جهانی در تولید برنج تراریخته را از دست داده از کشورهایی همچون بورکینافاسو، سودان، اوگاندا و کشورهای آمریکای لاتین عقب بماند.

مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.