سیب‎زمینی‎هایی که چند ژن به آن‎ها منتقل شده است نسبت به بیماری قارچی بادزدگی مقاوم‎تر هستند.

نتایج مطالعات میدانی پژوهشگران دانشگاه گنت، VIB، با همکاری موسسه تحقیقات کشاورزی و شیلات (ILVO) بر روي سیب‎زمینی تراریخته در مجله Crop Protection منتشر شد. آزمایش‌هاي مزرعه‎ای سیب‎زمینی‎های تراریخته در بلژیک و هلند به منظور بررسی کارایی انتقال یک الی سه ژن به سیب‎زمینی برای ايجاد مقاومت نسبت به بیماری بادزدگي که توسط گونه قارچ مهاجم Phytophtora رخ می‎دهد انجام شد. نتایج اين بررسي‌ها نشان داد كه ژن‎های مورد مطالعه تأثير متفاوتی در ايجاد مقاومت نسبت به قارچ عامل بیماری داشتند. پژوهشگران مجموعه‌ي خاصي از ژن‎ها را در سه گونه Solanum venturii، Solanum stoloniferum وSolanum bulbocastanum  شناسایی کرده‎اند که بیشترین مقاومت را نسبت به بیماری بادزدگي به وجود آورده‌اند.

نتایج مطالعات میدانی پژوهشگران دانشگاه گنت، VIB، با همکاری موسسه تحقیقات کشاورزی و شیلات (ILVO) بر روي سیب‎زمینی تراریخته در مجله Crop Protection منتشر شد. آزمایش‌هاي مزرعه‎ای سیب‎زمینی‎های تراریخته در بلژیک و هلند به منظور بررسی کارایی انتقال یک الی سه ژن به سیب‎زمینی برای ايجاد مقاومت نسبت به بیماری بادزدگي که توسط گونه قارچ مهاجم Phytophtora رخ می‎دهد انجام شد. نتایج اين بررسي‌ها نشان داد كه ژن‎های مورد مطالعه تأثير متفاوتی در ايجاد مقاومت نسبت به قارچ عامل بیماری داشتند. پژوهشگران مجموعه‌ي خاصي از ژن‎ها را در سه گونه Solanum venturii، Solanum stoloniferum وSolanum bulbocastanum  شناسایی کرده‎اند که بیشترین مقاومت را نسبت به بیماری  بادزدگی به وجود آورده‌اند.

پژوهشگران بر مبناي یافته‎های این پژوهش دریافته‎اند که برای اصلاح سیب‎زمینی‎ها باید تركيب گسترده‌اي از ژن‎های مقاومت طبیعی را در ارقام جديد قرار داد كه حداقل شامل سه ژن است ولي چهار يا پنج ژن مقاومت بهتر هم هست. همچنين این ژن‎ها باید به حد كافي متفاوت از همدیگر باشند. راهكار استراتژيك برای ايجاد مدیریت مقاومت پایدار آن است كه ترکیب ژن‌هاي مورد استفاده در ارقام جدید دائماً تغییر کند.

اطلاعات بیشتر را در VIB مطالعه کنید.

منبع: CBU