دستیابی به کشاورزی پایدار با کشت محصولات تراریخته

عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی:

دستیابی به کشاورزی پایدار با کشت محصولات تراریخته

عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی با بیان اینکه مهم‎ترین مزیت کشت محصولات تراریخته، کاهش استفاده از سموم است، گفت: این محصولات باعث کاهش انتشار کربن می‎شوند.

دکتر عبدالحسن کاظمی؛ عضو فرهنگستان علوم پزشکی کشور در همایش ملی «محصولات تراریخته در خدمت سلامت انسان و محیط زیست» که در دانشگاه رازی کرمانشاه برگزار شد، با بیان اینکه کشاورزی سنتی، راندمان پایین و ارزش افزوده کمی دارد و موجب آسیب به منابع آب و خاک و محیط زیست می‎شود، اظهار کرد: یک دانه برنج برای به عمل آمدن در روش سنتی به 70 سی سی آب نیاز دارد. اما می‎توان با تولید ارقام تراریخته، راهی برای مقابله با بحران آب و فقر غذایی یافت.

وی افزود: گاهی احتمال داده می‎شود که محصولات تراریخته خطر دارند. عمده کسانی که در مورد سلامت این محصولات تردید دارند، هیچ مدرک معتبر علمی که مورد تایید مراکز آکادمیک معتبر باشد، ارایه نکرده‎اند.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تبریز تصریح کرد: ظرفیت نهایی زمین برای پاسخگویی به نیازهای بشر حداکثر 12 تا 14 میلیارد نفر است. آن هم در صورتی که دست از کشت محصولات تفننی مثل چای و قهوه برداریم و تنها محصولات ضروری کشت کنیم. لذا وظیفه ما این است که به منابع حیاتی کره زمین وفادار باشیم.

کاظمی با بیان اینکه مخالفت با محصولات تراریخته، عمدتا از باب نگرانی برای دیگران نیست، خاطرنشان کرد: ما باید سپاسگزار کسانی باشیم که مهندسی ژنتیک را توسعه می‎دهند.

می توان با تولید ارقام تراریخته، راهی برای مقابله با بحران آب و فقر غذایی یافت.

دستیابی به کشاورزی پایدار با کشت محصولات تراریخته

در بخش دیگری از این همایش، دکتر مطهره محسن‎پور؛ عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، مهم‎ترین مزیت کشت محصولات تراریخته را کاهش مصرف سموم عنوان کرد و گفت: خیلی از سموم که وارد طبیعت می‎شوند، قدرت تجزیه‎پذیری ندارند و خاک و آب را آلوده می‎کنند. بنابراین کاهش استفاده از سم باعث دستیابی به کشاورزی پایدار می‎شود.

وی، کاهش انتشار کربن را از دیگر مزایای کشت این محصولات برشمرد و تصریح کرد: در سند زیست فناوری آمده که باید از تکنولوژی‎هایی استفاده کنیم که باعث پاکیزگی محیط زیست می‎شوند.

محسن پور افزود: محصولات تراریخته 28000 میلیون کیلوگرم دی‎اکسید‎کربن را در سال کاهش می‎دهند و این معادل دی اکسید کربن تولیدی 12.4 میلیون اتوموبیل در جاده‎هاست.

وی ادامه داد: می توان با استفاده از مهندسی ژنتیک، محصولات صنعتی همچون پلاستیک‎های زیست تجزیه‎پذیر تولید کرد. همچنین زیست‎پالایی از دیگر مزایای کاربرد این علم در کشت محصولات است.

محسن‎پور یادآور شد: یکی از نگرانی‎های مطرح در مورد محصولات تراریخته، جریان ژن است که تاکنون برای آن اسناد معتبری ارایه نشده است.

لزوم ارائه اطلاعات کافی در مورد محصولات تراریخته

در ادامه همایش، دکتر کیومرث زرافشانی؛ عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه، با اشاره به آرای مخالفان و موافقان کشت محصولات تراریخته، اظهار کرد: هم اکنون در مزارع استان ما، کشاورزان آنقدر از سموم دفع آفات استفاده می‎کنند که اثر احتمالی محصولات تراریخته در برابر آن هیچ است.

وی افزود: بنابر آمار اعلام شده، یک سوم غذای بشر توسط 500 میلیون کشاورز خرده‎پا تولید می‎شود. این کشاورزان در مقابل هجوم آفات راهی جز استفاده از ارقام تراریخته ندارند.

زرافشانی با بیان اینکه باید از بیوتکنولوژی به گونه‎ای استفاده کرد که به سلامت جامعه آسیب نرسد، گفت: اگر قرار است از گیاهان تراریخته به صورت رسمی استفاده کنیم، باید اطلاعات کافی در اختیار کشاورزان و مصرف کنندگان قرار بگیرد.

وی ادامه داد: یکی از بزرگترین مشکلات گیاهان تراریخته در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، اطلاعات کمی است که در مورد آن‎ها ارائه می‎شود.

منبع: سینا پرس