مصرف در ۲۰۰ کشور بدون کوچکترین عوارض نشاندهنده سلامت تراریختههاست
ایسنا – جمعی از مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی کشور در نامه ای در حمایت از فنآوری بومی- ملی محصولات گیاهی تراریخته تاکید کردند سلامت محصولات تراریخته در چند هزار مطالعه پیمایشی و علمی منتشره در منابع معتبر علمی به اثبات رسیده و کشت گیاهان تراریخته در سطح ۱۸۰ میلیون هکتار و صدور مجوز کشت و مصرف آنها در اتحادیه اروپایی و مصرف آن در ۲۰۰ کشور جهان بدون مشاهده کوچکترین عوارض نیز نشاندهنده ایمنی و سلامت این فناوری است. در این نامه که به امضای حدود 100 دهها تن از مدیران و اساتید برجسته این حوزه رسیده آمده است: فناوری اصلاح ژنتیک ارقام کشاورزی (محصولات تراریخته) از پیشرفتهترین رهآوردهای دانش بشری در …
مصرف در ۲۰۰ کشور بدون کوچکترین عوارض نشاندهنده سلامت تراریختههاست
جمعی از مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی کشور در نامه ای در حمایت از فنآوری بومی- ملی محصولات گیاهی تراریخته تاکید کردند سلامت محصولات تراریخته در چند هزار مطالعه پیمایشی و علمی منتشره در منابع معتبر علمی به اثبات رسیده و کشت گیاهان تراریخته در سطح ۱۸۰ میلیون هکتار و صدور مجوز کشت و مصرف آنها در اتحادیه اروپایی و مصرف آن در ۲۰۰ کشور جهان بدون مشاهده کوچکترین عوارض نیز نشاندهنده ایمنی و سلامت این فناوری است.
در این نامه که به امضای حدود 100 دهها تن از مدیران و اساتید برجسته این حوزه رسیده آمده است: فناوری اصلاح ژنتیک ارقام کشاورزی (محصولات تراریخته) از پیشرفتهترین رهآوردهای دانش بشری در حوزه کشاورزی بوده و به عنوان ایمنترین و دقیقترین روش اصلاح ارقام برای حل بحران آب کشاورزی، بینیازی از سموم زیانبار برای انسان و محیط زیست و افزایش کمیت و کیفیت محصول شناخته میشود. امریکا با هدف انحصار در این فناوری در کنفرانس اسیلومار در سال ۱۹۷۵ برای اولین بار از دانشمندان جهان خواست به دلیل برخی به اصطلاح ابهامات، تحقیق در این حوزه را متوقف کنند. با این حال خود با کمک زیستفناوری کشاورزی بر امنیت غذایی جهان به ویژه در محصولات اساسی سلطه یافته است. در سالهای بعد، برخی جریانهای تندرو همچون حزب صهیونیستی صلح سبز در پوشش عناوین ارزشمندی همچون محیط زیست و کشاورزی ارگانیک به کانون اصلی انتشار مطالب خلاف واقع و سندسازی علیه زیستفناوری بدل شدند. در نتیجه این تلاشها برخی کشورهای جهان که شمار آنها به عدد انگشتان دست نمیرسد، تحقیق و توسعه گیاهان و حیوانات تراریخته را بدون استناد به هیچ مطالعه کارشناسی در کشورشان محدود کردند.
در ایران، تأکیدات قولی و فعلی مقام معظم رهبری نسبت به تولید حیوانات تراریخته در پژوهشگاه رویان پیشروی محققان و سیاستگزاران قرار دارد و سیاستهای کلی و بلندمدت جمهوری اسلامی ایران (مصوب 3/11/1379)، سند ملی زیستفناوری ( سال ۱۳۸۴) و راهبردهای اجرایی آن مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (سال ۱۳۸۶) و قانون ملی ایمنی زیستی (ماده ۲) تولید محصولات تراریخته را تکلیف کردهاند. همچنین وزرای سابق بهداشت، جناب آقای دکتر لنکرانی و دکتر پزشکیان و مراجع رسمی همچون وزارت بهداشت، ستاد توسعه زیست فناوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج وزارت کشاورزی، مرجع ملی ایمنی زیستی، مراکز تحقیقات ملی، و انجمنهای علمی کشور همواره با رد شایعات بر سلامت این فناوری تأکید کردهاند.
در سالهای اخیر با افزایش پیشرفتهای ایران در زیستفناوری، فشارها و تبلیغات خلاف واقع بر علیه این فناوری شدت یافته است. این فضاسازی رسانهای در دو مقطع در سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۹۴ به اوج رسیده است. ویژگی مشترک هر دو مقطع، تلاش دانشمندان زیستفناوری برای راهاندازی تولید بومی بوده است. حال آنکه در سایر مقاطع در ۱۵ سال گذشته که امریکاییها تولیدکننده این محصولات بودهاند و ما مصرفکننده آن، هیچ نگرانی در رسانهها دیده نمیشد. جالب آنکه مطابق آمار گمرک کشور از سال ۱۳۸۴ (سال توقف تولید برنج تراریخته تحت فشارهای رسانهای غیرکارشناسی) تا سال ۱۳۹۱ با وجود رشد ۲۷ درصدی واردات کل کشور، واردات محصولات اساسی (که بیشتر آن از نوع تراریخته بوده است) ۵۳۰ درصد رشد داشته است. بنابراین، حاصل این جریان رسانهای تا کنون افزایش شدید وابستگی کشور در یکی از شاخههای بسیار مهم فنآوری کشاورزی و تهدید امنیت غذایی بوده است.
جامعه علمی کشور و اجماع متخصصان زیستفناوری کشاورزی کشور از جمله امضاکنندگان این نامه تأکید دارند که در ورای حجم انبوه مطالب و شبهات رسانهای علیه این فناوری، هیچ مقاله و مطالعه علمی و منبع معتبری وجود ندارد. بلکه سلامت این محصولات در چند هزار مطالعه پیمایشی و علمی منتشره در منابع معتبر علمی به اثبات رسیده است. کشت گیاهان تراریخته توسط بیش از ۱۸ میلیون کشاورز در سطح ۱۸۰ میلیون هکتار در ۲۸ کشور از پنج قاره جهان و صدور مجوز کشت و مصرف آنها در اتحادیه اروپایی و مصرف آن در ۲۰۰ کشور جهان بدون مشاهده کوچکترین عوارض نیز نشاندهنده ایمنی و سلامت این فناوری است.
منبع: ایسنا