فناوری تراریخته اولویت اول برای مبارزه با آفات و کم آبی در محصول پنبه

به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی، در گذشته‎ای نه چندان دور ایران بزرگترین تولیدکننده پنبه در جهان بود و بیشترین درآمد ارزی کشور بعد از نفت به پنبه اختصاص داشت طوری که میزان تولید پنبه در کشور در سال 1353 و در سال 1354 به 300 هزار تن رسیده بود و توانسته بود بالاترین ارزآوری در محصولات غیرنفتی را به خود اختصاص دهد.

  با وجود اینکه کشورمان از جمله استان‎ گلستان ظرفیت بالایی در کشت پنبه دارد و می‎تواند ظرفیت مناسبی برای رشد استان باشد اما این مهم در سایه برخی بی‎توجهی‎ها به فراموشی سپرده شده است و استان گلستان که روزگاری «سرزمین طلای سفید» را به یدک می‎کشید، مدت‎هاست ره فراموشی را طی می‎کند.

 دکتر کمال قاسمی بزدی، عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات پنبه کشور، گفت و گویی با خبرگزاری فارس داشته است که خلاصه ای از آن در این مطلب گرد آوری شده است.

 دکتر قاسمی‎بزدی در ارتباط با وضعیت پنبه در کشور و همچنین استان گلستان گفت : جایگاه پنبه در ایران به‎ویژه در استان گلستان طی دهه اخیر به‎شدت کاهش یافته و سطح زیرکشت پنبه در کشور نسبت به سال‎های گذشته کاهش چشمگیری داشته و به کمتر از 100 هزار هکتار و در استان گلستان به حدود 10 ‎هزار هکتار رسیده است و این آمار چند سالی است که در همین وضعیت در نوسان است. در حالیکه استان گلستان در چند دهه قبل، جزو مهم‎ترین مرکز تولید پنبه بود و حدود 60 درصد از تولید پنبه کشور را به خود اختصاص می‌داد، اما امروزه به حدود 10 درصد از تولید پنبه کشور رسیده است و این وضعیت اصلاً مطلوب کشور به‎ویژه استان گلستان نیست.

 وی افزود مسائل متعددی می‎توانند به‎عنوان عوامل کاهش‎دهنده سطح زیرکشت پنبه در استان و کشور مطرح باشند. برخی عوامل که اکثر کارشناسان به آنها اشاره می‎کنند عوامل ظاهری مرتبط با کاهش پنبه است که از مهم‎ترین آنها می‎توان به هزینه‎های زیاد تولید در مراحل مختلف کاشت، داشت و برداشت، پایین بودن سطح درآمد حاصل از این زراعت، طولانی بودن دوره زراعی این محصول، خسارت آفات، بیماری‎ها و علف‎های هرز و هزینه‎های سنگین سم و سمپاشی و … اشاره کرد، اما واقعیت امر می‎تواند متفاوت باشد و عوامل اصلی کاهش‎دهنده سطح زیر کشت پنبه را شاید بتوان به مسائل دیگری مرتبط دانست.

 این عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات پنبه ادامه داد از میان راهکارهای متعددی که جهت حل مشکلات مربوط به کاهش سطح زیر کشت و تولید پنبه در ایران، پیشنهاد شده است برای استفاده از فناوری‎های نوینی نظیر بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک با تولید ارقام پنبه تراریخته مقاوم به تنش‎های زیستی و غیرزیستی در درجه نخست اهمیت قرار دارد. به علاوه همکاری بیشتر موسسه تحقیقات پنبه کشور با بخش صنعت و مراکز آموزشی، سرمایه‎گذاری مالی و رفع محدودیت‎های مالی مراکز تحقیقاتی مرتبط، تجهیز آزمایشگاه‎ها و گرایش به سمت تحقیقات همه‎جانبه مزرعه‎ای و آزمایشگاهی و توجه بیشتر به سرمایه‎های انسانی نیز از عوامل موثر در این زمینه محسوب می‎شوند.

 دکتر قاسمی هشدار داد  اگر به این مسائل توجه نشود و چنین روند کاهش سطح زیر کشت تداوم پیدا کند، ممکن است در آینده نزدیک توقف تولید مرغوب‌ترین نوع پنبه کشور را به همراه داشته باشد که این اتفاق برای استان گلستان و در نهایت کشور یک فاجعه محسوب می‎شود.

منبع: فارس