وقتی «بی‌بی‌سی» نگران سلامتی ایرانیان می‌شود!
با نزدیک شدن به تولید ملی محصولات تراریخته بنگاه لجن پراکنی بی بی سی سخنگوی استعمار پیر انگلیس نیز همچون بیناد صهیونیستی صلح سبز با تکرار شبهات بی اساس نسبت به تولید ملی این محصولات اعلام نگرانی کرده است. یادداشت زیر را روزنامه رسالت در این باره منتشر کرده است.
اوایل دهه هشتاد بود که مطلبی در خصوص علت اصلی مقابله استکبار با توسعه علمی، فنی و اقتصادی ایران، از زمان قائم مقام فراهانی تا ورود به کلوپ کشورهای هسته‌ای، در همین نشریه به رشته تحریر درآمد. به یاد داریم که آن روزها هم عده‌ای (دانسته یا ندانسته) همصدا با دشمنان خواستار توقف فعالیت های هسته ای از جمله غنی‌سازی بودند.
اما امروز که دانشمندان و جوانان ما در عرصه نانو، بیوتکنولوژی، مهندسی ژنتیک و …، پیشرو بوده و شأن و منزلتی در دنیا برای ایران و ایرانی خلق کرده‌اند، استکبار منافع اقتصادی خویش را درخطر دیده و این‌بار از حلقوم «بی‌بی‌سی» وبنیاد صلح سبز (که دست پرورده صهیونیسم است)برای سلامتی ایرانیان ابراز نگرانی کرده و خواستار توقف تولید ملی محصولات تراریخته در این عرصه‌ها شده است.
رسانه معاند «بی‌بی‌سی» در تاریخ 14 آذرماه 1396 طی گزارشی آشکارا به حمایت از مخالفان تولید ملی محصولات تراریخته برخاسته است. چه شبیه است گزارش «بی‌بی‌سی» به گزارش هایی که برخی رسانه‌های داخلی در مورد فناوری تولید ملی گیاهان تراریخته می‌نویسند! چه شبیه تر است سطح دغدغه‌مندی و نگرانی و دلسوزی همان برخی رسانه‌های داخلی با رسانه‌های معاند خارجی! چه عجیب همنوا و همصدا شده‌اند علیه این فناوری!
در بخشی از گزارش«بی‌بی‌سی»آمده است: «یکی از دلایل طرفداران محصولات تراریخته این است که این محصولات به سموم کشاورزی نیازی ندارند و این نفع بزرگی است اما معصومه ابتکار، رئیس سابق سازمان حفاظت از محیط زیست، در مصاحبه‌ای به نگارنده گفت اکنون مشخص شده بعضی از این فرآورده‌ها که ژن «بی تی» دارند و در برنج و برخی محصولات استفاده می‌شوند، حتما نیازمند آفت‌کش خاصی هستند (Glyphosate) بنابراین به گفته او این ادعا که محصولات تراریخته مصرف سم و آفت‌کش را کاهش می‌دهند، رد می‌شود». به نظر می رسد این گزارش توسط قلم به مزدهایی که برای استکبار جهانی می نویسند تهیه شده است.
آیا آنها دلشان بحال ما سوخته و نگران سلامتی ایرانیان شده‌اند؟ یا به دستور اربابان خود، می‌خواهند توانمندی‌های دانشمندان ما را محدود کرده و جلوی تولید و خودکفایی ما را که حاصلش واردات و سرازیر شدن دلارهای نفتی به جیب تولید کنندگان محصولات تراریخته است را بگیرند؟ ذیلاَ اثبات خواهیم کرد که فکر ضدیت با تولید محصولات تراریخته توسط استکبار و صهیونیزم در مغز برخی از نیروهای ارزشی نفوذ کرده و هدف اصلی هم استیلا بر منابع راهبردی حیات (یا جنگ اقتصادی) است.
ایالات متحده آمریکا یکی از 6 کشور مؤسس کشت، تولید و مصرف محصولات تراریخته از سال 1996 میلادی در جهان است. چین، آرژانتین، کانادا، استرالیا و مکزیک از دیگر کشورهای مؤسس گسترش این محصولات در جهان هستند.
آمار و ارقام نشان می‌دهد که طی 21 سال گذشته، همواره آمریکا رتبه اول کشت، تولید و مصرف محصولات تراریخته را در جهان دارد. پس از آمریکا، برزیل و آرژانتین در رتبه دوم و سوم قرار دارند. عمده محصولات تراریخته موجود در بازار آمریکا عبارتند از: ذرت تراریخته، سویای تراریخته، پنبه تراریخته، کلزای تراریخته (کانولای تراریخته)، چغندرقند تراریخته، یونجه تراریخته، پاپایای تراریخته و کدوی تراریخته.
آمریکا با کشت 9/70 میلیون هکتار محصولات تراریخته در سال 2015، همچنان رتبه اول کشت، تولید و مصرف این محصولات در جهان را به خود اختصاص داده است. بیش از 39 درصد محصولات تراریخته در آمریکا تولید می شوند و نرخ پذیرش این محصولات توسط کشاورزان آمریکایی، بیش از 90درصد است. ذرت تراریخته با نرخ پذیرش 92درصد، سویای تراریخته با نرخ پذیرش 94درصد و پنبه تراریخته با نرخ پذیرش 94درصد در این کشور کشت شده‌اند.
از سال 1996 تا 2015 حدود 167/8 میلیارد دلار از فروش محصولات تراریخته عاید کشورهای تولید کننده آنها شده است. در این بین آمریکا با کسب 72/9 میلیارد دلار، بیشترین سود را از تولید و فروش محصولات تراریخته برده است. پس از آن، آرژانتین با کسب 21/1 میلیارد دلار، هند با کسب 19/6 میلیارد دلار، چین با کسب 18/6 میلیارد دلار، برزیل با کسب 16/4 میلیارد دلار و کانادا با کسب 7/3 میلیارد دلار بیشترین سود را از تولید و فروش محصولات تراریخته در جهان برده‌اند.
آمریکا برای در انحصار نگه داشتن فناوری تولید محصولات تراریخته به عنوان ابزاری برای تأثیر بر امنیت غذایی جهان، تلاش خود را از سالها قبل آغاز کرده است. آمریکا در سال 1975 طی کنفرانسی اعلام کرد تا هنگامی که خطرات بالقوه ژنتیک بهتر شناخته نشده است، دانشمندان جهان آزمایشات در این حوزه را متوقف کنند!!!این در حالی است که از سال 1996 تا 2016 آمریکا همواره کشور پیشرو در زمینه کشت، تولید و مصرف محصولات تراریخته بوده است و اکنون تقریباً همه کشورهای جهان مصرف کننده محصولات تراریخته تولید شده در آمریکا هستند.
آمریکا برای حفظ این بازار تلاشی بی‌وقفه را آغاز کرده است. یکی از راه های مؤثر، ایجاد فناوری هراسی در سایر کشورهاست. زیرا از این طریق توانسته با کمک مهندسی ژنتیک بر امنیت غذایی جهان، به ویژه در مورد محصولات اساسی، سلطه یابد و رقبای اروپایی خود را از صحنه حذف کند. هم اکنون صنعت غذایی و به ویژه دام و طیور اروپا، وابستگی بالایی به آمریکا دارد و بخش زیادی از واردات اروپا از آمریکا را محصولات تراریخته تشکیل می‌دهد. برای نمونه راجع به سویا، اتحادیه اروپا 1 تا 2 میلیون تن سویای غیر تراریخته و آمریکا 100 میلیون تن سویای تراریخته تولید می‌کند که حدود نیمی از آن در داخل آمریکا مصرف می‌شود و نیم دیگر (یعنی حدود 50 میلیون تن) به بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای اتحادیه اروپا وارد می‌شود.
یکی از راه های ایجاد فناوری هراسی در جهان توسط آمریکا، حمایت مالی از جریاناتی مانند بنیاد صلح سبز یا (GreenPeace) است. صلح سبز جریان های مقابله با مهندسی ژنتیک را هدایت می‌کند. اسپانسرهای مالی 360 میلیون دلاری صلح سبز، شامل 200 شخص و نهاد است که در بین آنها بنیاد راکفلر، بنیاد ترنر (مالک سی ان ان)، بنیاد تاید و بنیاد نیویورک تایمز دیده می‌شوند.
در سال های اخیر با افزایش پیشرفت های ایران در زیست فناوری و بومی سازی فناوری تولید محصولات تراریخته، فشارها و تبلیغات خلاف واقع به ویژه از سوی برخی اشخاص مرتبط با جریان صلح سبز، علیه فناوری تولید ملی محصولات تراریخته شدت یافته است. حاصل این جریان رسانه‌ای تاکنون افزایش شدید وابستگی کشور و تهدید امنیت غذایی بوده است.
باید روشن شود که بنیاد راکفلر طرفدار ژنتیک گیاهی (در نتیجه تولید کننده محصولات تراریخته) است یا مخالف آن؟ اگر موافق محصولات تراریخته هستند، چرا به بنیاد صلح سبز کمک مالی می‌کنند؟ پاسخ کاملاَ روشن است. کشورهای دیگر بایستی مصرف کننده باشند تا بازار و شریان حیات در جهان را در دست داشته باشند. جنگ، جنگ اقتصادی است و سلامتی مردم بهانه‌ای برای حصول به ثروت بیشتر از طریق فناوری هراسی.
سؤال بعدی هم به همین گونه است. آیا مصرف محصولات تراریخته برای سلامتی انسان مضر است یا تولید آن؟ اگر محصولات تراریخته زیانبار هستند، چرا بعد از 20 سال واردات و مصرف 3 تا 5/5 میلیارد دلاری محصولات تراریخته، وعدم انتشار هیچ گزارشی از مراجع رسمی داخلی مبنی بر ابتلای ایرانیان به بیمارهای ناشی از مصرف این محصولات، نگران شده و مخالفت خود با تولید محصولاتی که در کشور خودمان و با شرایط اقلیمی بومی شده و توسط دانشمندان ایرانی حاصل می‌شود را ابراز می‌کنند؟ به عبارت دیگر ناخواسته یا ندانسته، مصرف محصولات تراریخته وارداتی را تأئید و تولید داخلی و قطع وابستگی به استکبار را نفی می‌کنند.
قبول داریم که باید به دغدغه‌های این بزرگواران در خصوص حملات بیوتروریسم، توجه کرد. اما بیوتروریسم از چه طریقی انجام شدنی است؟ قطعاَ اگر قرار باشد حملات بیوتروریسمی هم انجام شود، از طریق محصولات وارداتی انجام خواهد شد. بنابراین برای مقابله با این حملات، باید قادر باشیم خودمان شکم ملتمان را سیر کنیم.عزیزان و بزرگواران مخالف محصولات تراریخته، شما بگویید برای قطع وابستگی در تهیه محصولات کشاورزی (که تنها راه مقابله با بیوتروریسم است) و تأمین غذای جمعیت 80 میلیونی کشورچه باید بکنیم؟؟؟
علی احمدی