وقتي «بيبيسي» نگران سلامتي ايرانيان ميشود!
با نزدیک شدن به تولید ملی محصولات تراریخته بنگاه لجن پراکنی بی بی سی سخنگوی استعمار پیر انگلیس نیز همچون بیناد صهیونیستی صلح سبز با تکرار شبهات بی اساس نسبت به تولید ملی این محصولات اعلام نگرانی کرده است. یادداشت زیر را روزنامه رسالت در این باره منتشر کرده است.
اوايل دهه هشتاد بود که مطلبي در خصوص علت اصلي مقابله استکبار با توسعه علمي، فني و اقتصادي ايران، از زمان قائم مقام فراهاني تا ورود به کلوپ کشورهاي هستهاي، در همين نشريه به رشته تحرير درآمد. به ياد داريم که آن روزها هم عدهاي (دانسته يا ندانسته) همصدا با دشمنان خواستار توقف فعاليت هاي هسته اي از جمله غنيسازي بودند.
اما امروز که دانشمندان و جوانان ما در عرصه نانو، بيوتکنولوژي، مهندسي ژنتيک و …، پيشرو بوده و شأن و منزلتي در دنيا براي ايران و ايراني خلق کردهاند، استکبار منافع اقتصادي خويش را درخطر ديده و اينبار از حلقوم «بيبيسي» وبنياد صلح سبز (که دست پرورده صهيونيسم است)براي سلامتي ايرانيان ابراز نگراني کرده و خواستار توقف توليد ملي محصولات تراريخته در اين عرصهها شده است.
رسانه معاند «بيبيسي» در تاريخ 14 آذرماه 1396 طي گزارشي آشکارا به حمايت از مخالفان توليد ملي محصولات تراريخته برخاسته است. چه شبيه است گزارش «بيبيسي» به گزارش هايي که برخي رسانههاي داخلي در مورد فناوري توليد ملي گياهان تراريخته مينويسند! چه شبيه تر است سطح دغدغهمندي و نگراني و دلسوزي همان برخي رسانههاي داخلي با رسانههاي معاند خارجي! چه عجيب همنوا و همصدا شدهاند عليه اين فناوري!
در بخشي از گزارش«بيبيسي»آمده است: «يکي از دلايل طرفداران محصولات تراريخته اين است که اين محصولات به سموم کشاورزي نيازي ندارند و اين نفع بزرگي است اما معصومه ابتکار، رئيس سابق سازمان حفاظت از محيط زيست، در مصاحبهاي به نگارنده گفت اکنون مشخص شده بعضي از اين فرآوردهها که ژن «بي تي» دارند و در برنج و برخي محصولات استفاده ميشوند، حتما نيازمند آفتکش خاصي هستند (Glyphosate) بنابراين به گفته او اين ادعا که محصولات تراريخته مصرف سم و آفتکش را کاهش ميدهند، رد ميشود». به نظر مي رسد اين گزارش توسط قلم به مزدهايي که براي استکبار جهاني مي نويسند تهيه شده است.
آيا آنها دلشان بحال ما سوخته و نگران سلامتي ايرانيان شدهاند؟ يا به دستور اربابان خود، ميخواهند توانمنديهاي دانشمندان ما را محدود کرده و جلوي توليد و خودکفايي ما را که حاصلش واردات و سرازير شدن دلارهاي نفتي به جيب توليد کنندگان محصولات تراريخته است را بگيرند؟ ذيلاَ اثبات خواهيم کرد که فکر ضديت با توليد محصولات تراريخته توسط استکبار و صهيونيزم در مغز برخي از نيروهاي ارزشي نفوذ کرده و هدف اصلي هم استيلا بر منابع راهبردي حيات (يا جنگ اقتصادي) است.
ايالات متحده آمريکا يکي از 6 کشور مؤسس کشت، توليد و مصرف محصولات تراريخته از سال 1996 ميلادي در جهان است. چين، آرژانتين، کانادا، استراليا و مکزيک از ديگر کشورهاي مؤسس گسترش اين محصولات در جهان هستند.
آمار و ارقام نشان ميدهد که طي 21 سال گذشته، همواره آمريکا رتبه اول کشت، توليد و مصرف محصولات تراريخته را در جهان دارد. پس از آمريکا، برزيل و آرژانتين در رتبه دوم و سوم قرار دارند. عمده محصولات تراريخته موجود در بازار آمريکا عبارتند از: ذرت تراريخته، سوياي تراريخته، پنبه تراريخته، کلزاي تراريخته (کانولاي تراريخته)، چغندرقند تراريخته، يونجه تراريخته، پاپاياي تراريخته و کدوي تراريخته.
آمريکا با کشت 9/70 ميليون هکتار محصولات تراريخته در سال 2015، همچنان رتبه اول کشت، توليد و مصرف اين محصولات در جهان را به خود اختصاص داده است. بيش از 39 درصد محصولات تراريخته در آمريکا توليد مي شوند و نرخ پذيرش اين محصولات توسط کشاورزان آمريکايي، بيش از 90درصد است. ذرت تراريخته با نرخ پذيرش 92درصد، سوياي تراريخته با نرخ پذيرش 94درصد و پنبه تراريخته با نرخ پذيرش 94درصد در اين کشور کشت شدهاند.
از سال 1996 تا 2015 حدود 167/8 ميليارد دلار از فروش محصولات تراريخته عايد کشورهاي توليد کننده آنها شده است. در اين بين آمريکا با کسب 72/9 ميليارد دلار، بيشترين سود را از توليد و فروش محصولات تراريخته برده است. پس از آن، آرژانتين با کسب 21/1 ميليارد دلار، هند با کسب 19/6 ميليارد دلار، چين با کسب 18/6 ميليارد دلار، برزيل با کسب 16/4 ميليارد دلار و کانادا با کسب 7/3 ميليارد دلار بيشترين سود را از توليد و فروش محصولات تراريخته در جهان بردهاند.
آمريکا براي در انحصار نگه داشتن فناوري توليد محصولات تراريخته به عنوان ابزاري براي تأثير بر امنيت غذايي جهان، تلاش خود را از سالها قبل آغاز کرده است. آمريکا در سال 1975 طي کنفرانسي اعلام کرد تا هنگامي که خطرات بالقوه ژنتيک بهتر شناخته نشده است، دانشمندان جهان آزمايشات در اين حوزه را متوقف کنند!!!اين در حالي است که از سال 1996 تا 2016 آمريکا همواره کشور پيشرو در زمينه کشت، توليد و مصرف محصولات تراريخته بوده است و اکنون تقريباً همه کشورهاي جهان مصرف کننده محصولات تراريخته توليد شده در آمريکا هستند.
آمريکا براي حفظ اين بازار تلاشي بيوقفه را آغاز کرده است. يکي از راه هاي مؤثر، ايجاد فناوري هراسي در ساير کشورهاست. زيرا از اين طريق توانسته با کمک مهندسي ژنتيک بر امنيت غذايي جهان، به ويژه در مورد محصولات اساسي، سلطه يابد و رقباي اروپايي خود را از صحنه حذف کند. هم اکنون صنعت غذايي و به ويژه دام و طيور اروپا، وابستگي بالايي به آمريکا دارد و بخش زيادي از واردات اروپا از آمريکا را محصولات تراريخته تشکيل ميدهد. براي نمونه راجع به سويا، اتحاديه اروپا 1 تا 2 ميليون تن سوياي غير تراريخته و آمريکا 100 ميليون تن سوياي تراريخته توليد ميکند که حدود نيمي از آن در داخل آمريکا مصرف ميشود و نيم ديگر (يعني حدود 50 ميليون تن) به بسياري از کشورهاي جهان از جمله کشورهاي اتحاديه اروپا وارد ميشود.
يکي از راه هاي ايجاد فناوري هراسي در جهان توسط آمريکا، حمايت مالي از جرياناتي مانند بنياد صلح سبز يا (GreenPeace) است. صلح سبز جريان هاي مقابله با مهندسي ژنتيک را هدايت ميکند. اسپانسرهاي مالي 360 ميليون دلاري صلح سبز، شامل 200 شخص و نهاد است که در بين آنها بنياد راکفلر، بنياد ترنر (مالک سي ان ان)، بنياد تايد و بنياد نيويورک تايمز ديده ميشوند.
در سال هاي اخير با افزايش پيشرفت هاي ايران در زيست فناوري و بومي سازي فناوري توليد محصولات تراريخته، فشارها و تبليغات خلاف واقع به ويژه از سوي برخي اشخاص مرتبط با جريان صلح سبز، عليه فناوري توليد ملي محصولات تراريخته شدت يافته است. حاصل اين جريان رسانهاي تاکنون افزايش شديد وابستگي کشور و تهديد امنيت غذايي بوده است.
بايد روشن شود که بنياد راکفلر طرفدار ژنتيک گياهي (در نتيجه توليد کننده محصولات تراريخته) است يا مخالف آن؟ اگر موافق محصولات تراريخته هستند، چرا به بنياد صلح سبز کمک مالي ميکنند؟ پاسخ کاملاَ روشن است. کشورهاي ديگر بايستي مصرف کننده باشند تا بازار و شريان حيات در جهان را در دست داشته باشند. جنگ، جنگ اقتصادي است و سلامتي مردم بهانهاي براي حصول به ثروت بيشتر از طريق فناوري هراسي.
سؤال بعدي هم به همين گونه است. آيا مصرف محصولات تراريخته براي سلامتي انسان مضر است يا توليد آن؟ اگر محصولات تراريخته زيانبار هستند، چرا بعد از 20 سال واردات و مصرف 3 تا 5/5 ميليارد دلاري محصولات تراريخته، وعدم انتشار هيچ گزارشي از مراجع رسمي داخلي مبني بر ابتلاي ايرانيان به بيمارهاي ناشي از مصرف اين محصولات، نگران شده و مخالفت خود با توليد محصولاتي که در کشور خودمان و با شرايط اقليمي بومي شده و توسط دانشمندان ايراني حاصل ميشود را ابراز ميکنند؟ به عبارت ديگر ناخواسته يا ندانسته، مصرف محصولات تراريخته وارداتي را تأئيد و توليد داخلي و قطع وابستگي به استکبار را نفي ميکنند.
قبول داريم که بايد به دغدغههاي اين بزرگواران در خصوص حملات بيوتروريسم، توجه کرد. اما بيوتروريسم از چه طريقي انجام شدني است؟ قطعاَ اگر قرار باشد حملات بيوتروريسمي هم انجام شود، از طريق محصولات وارداتي انجام خواهد شد. بنابراين براي مقابله با اين حملات، بايد قادر باشيم خودمان شکم ملتمان را سير کنيم.عزيزان و بزرگواران مخالف محصولات تراريخته، شما بگوييد براي قطع وابستگي در تهيه محصولات کشاورزي (که تنها راه مقابله با بيوتروريسم است) و تأمين غذاي جمعيت 80 ميليوني کشورچه بايد بکنيم؟؟؟
علي احمدي