تراریخته‌ها در اسارت تعصبات و فناوری هراسی!
یادداشتی از مهندس نژاد مقدم در پاسخ به مطلبی با عنوان” تراریخته ها دشمنان تنوع زیستی و قاتلان شهروندان”
سردبیر محترم روزنامه ملت ما
سلام علیکم. با احترام، بدینوسیله جوابیه‌ای را برای یادداشتی با عنوان “تراريخته‌ها دشمنان تنوع زيستي و قاتلان شهروندان” که به قلم سركار خانم الهه موسوي در تاریخ5/8/89 منتشر شده است تقدیم حضور نموده خواهشمندم جهت تنویر افکار عمومی نسبت به انتشار آن در همان صفحه اقدام بفرمایید.
قبل از هر چيز از روزنامه ملت ما به خاطر توجه به موضوع مهم مهندسی ژنتیک و تراریخته هاتشكر و قدرداني مي‌كنم. بدیهی است نشریه‌‌ای که مدیر مسئول آن خود یک بیوتکنولوژیست شناخته شده باشد انتظاری جز این نمی رود؛ حتی اگر در گام اول دچار اشتباه شده باشد.
انتقاد اصلي من در مورد اين مطلب مربوط به عنوان انتخاب شده است که نشانی از واقعیت و انصاف در آن دیده نمی‌شود. بعنوان يك محقق و كسي كه تعدادي مقاله علمي منتشر كرده است، به نظر انتخاب عنوان بايستي با مطالب مقاله سنخيت داشته باشد و از همه مهمتر صحیح باشد و از کذب پرهیز شود. متن مطلب نوشته شده توسط خبرنگار آن جریده سرتاسر انتقال نگراني شدید در مورد محصولات تراريخته است؛ محصولاتی که طی 15 سال گذشته صدها میلیون نفر از آن تغذیه کرده اند و از کیفیت آن هم بسیار راضی هستند و برخلاف ادعای خانم نویسنده همه ساله بر سطح زیر کشت آن در جهان افزوده شده است تا جایی که هم اکنون بیش از 134 میلیون هکتار از این محصولات در دنیا کشت می‌شود و مردم سراسر جهان از جمله ایرانیان هم از آن استفاده می کنند.
نكته بعدي اينكه در مجامع علمي ذكر يك مطلب بدون اثبات آن مطالب با دلايل عرضه شده علمي ديگر و ذكر آدرس آنها اساساً بدون ارزش است. ذكر بعضي ايده ها و مطالب تفسير شده (كه به نوعي مورد علاقه نويسنده هم بوده است) حتمآ و حتماً نياز به ذكر منابع معتبر علمي دارد چرا كه در حال حاضر دانشمندان تراز اول دنيا در نهایت اگر بخواهند نظري منتقدانه در اين باره ارائه نمايند، آنرا بصورت ترديد بيان مي‌نمايند. حال سوال من از نويسنده اين است كه ذكر مطالبي همچون قتل شهروندان یا دشمنی با تنوع زیستی یا تراریخته بودن ذرت های مکزیکی به استناد کدام ماخذ یا دلیل علمی ذکر شده است؟ آیا اگر کسی به یک رسانه دسترسی داشت حق دارد هر آنچه می خواهد بنویسد و یک فناوری را که سالیانه صدها میلیارد تومان از اعتبارات ملت ایران صرف توسعه آن می‌شود در افکار عمومی به عنوان یک فناوری خطرناک نشان داده شود؟ آیا مطالبی كه در متن ايشان آمده منجر به گمراهي بيشتر مردم و يا ايجاد سوال جديد در ذهن مردم، آنهم بدون وجود پاسخي مستدل (كه خود نويسنده در جايي به اينكه “ما ايرانيان سال‌هاست به پرسش‌هاي بي‌پاسخ عادت كرده‌ايم” منتقد بوده است) نخواهد شد!؟ اگر این نويسنده به بی پاسخی اعتراض دارند فقط و فقط یک نفر از شهروندان را که مقتول تراریخته ها هستند نام ببرند! متاسفانه فناوری هراسی و دروغ پردازی یکی از معضلات اساسی جامعه امروز ماست که همگی باید نسبت به آن واکنش نشان دهیم و مانع از تبدیل آن به یک فرهنگ شویم. موافق و مخالف هر موضوعی باید راست و مستدل بگویند و بنویسند که نجات در صدق و مستدل سخن گفتن است.
نویسنده در حالی مدعی شده‌اند که “كارشناسان ايمني زيستي و زيست فناوري، خطرهاي كاربرد اين تكنولوژي را بسيار جدي و غيرقابل جبران مي‌دانند”، که انجمن ایمنی زیستی ایران متشکل از صدها دانشمند ایمنی زیستی،محیط زیست، تغذیه، بهداشت و کشاورزی و حتی سازمان‌های تخصصی و بین المللی نظیر سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی بر سلامتی این محصولات تاکید و استفاده از آن را توصیه کرده‌اند. این تعارض را که در نشریه وزین شما منتشر شده و اذهانی که بر آنها تاثیر منفی گذاشته شده چگونه باید برطرف کرد؟ آیا همه آن‌هایی که آن مطالب غیر صحیح را خوانده‌اند توفیق خواهند داشت که جوابیه آن را هم که انشا‌الله منتشر خواهید فرمود بخوانند؟
ضمنآ در جواب به سوال خبرنگار شما كه در آخر مطلبتان آورده‌ايد يعني: آيا منطقي‌تر نيست كه اين آزمايش‌ها در آزمايشگاه به سرانجام برسد نه در زمين‌هايي كه غذاي مردمان را تامين مي‌كنند باید عرض کنم که شما آزمایشگاهی را که 134 میلیون هکتار باشد معرفی کنید تا دانشمندان از نظر ایشان تبعیت کنند؟ مثل اینکه ایشان متوجه نیستند که اکنون تراریخته ها موضوعی آزمایشی نیستند بلکه ابزاری برای رفع گرسنگی، بهبود کیفیت غذا و تامین ویتامین‌ها و سایر ترکیبات با ارزش در غذای فاقد بقایای سموم است. بنا براین مضحکه خواهد بود که این فناوری عظیم در چهار دیواری آزمایشگاه‌ها و یا در زندان فناوری هراسی بمانند و بپوسند.
از طرف دیگر موضوعيت این سوال وقتي عادلانه خواهد بود كه در باره همه محصولات تصنعي دست بشر پرسيده شود. حتي محصولاتي چون ذرت‌های هیبرید یا محصولات پرتوتابی شده (هسته‌ای)، صنعت توليد انواع خودرو، گوشي‌هاي تلفن همراه و ساير فناوری‌هاي روز كه ممكن است به ذهنتان خطور نمايد. بعبارتي همواره با معرفي يك تكنولوژي جديد، نگراني‌ها و مطالعات در زمينه مضرات آنها نيز برجسته می‌شود که خوب هم هست اما تشدید این فناوری هراسی و بزرگ نمایی ملاحظات ابراز شده و نمایاندن آنها به عنوان حقایقی اثبات شده یقینا از مصادیق کذب است. تكنولوژي هاي مذكور نيز مي توانست در حد كار آزمايشگاهي باقي بمانند و هرگز وارد بازار نگردند. ولي مي‌بينيد بر حسب اقتضاي زمان ضمن ورود به بازار از ابزارهاي ضروري و لاينفك مردم به شمار مي‌آيند.
و در پايان مجدداً توصيه مي‌كنم كه براي نوشتن مطالبي همچون اين مقاله كه مخالفت و يا موافقت با آن نياز به دلايل مستند علمي است حتمآً از منابع معتبر و افراد محقق و دانشمند موافق و مخالف بطور همزمان استفاده شود.
با آرزوي موفقيت
نژادمقدم 10/8/1389
عضو هیئت علمی پژوهشگاه نانو بیوتکنولوژی پژوهشگاه فناوری‌های نوین علوم زیستی جهاد دانشگاهی ابن‌سینا