خلق بدن انسان بر روی یک تراشه
ترجمه: امیرحسین فرتاش-
پروژه جدیدی فناوری‌های توسعه یافته در MIT، آزمایشگاه Charles Stark Draper, MatTek و Zyoxel را به منظور تولید بستر سیال میکروفلوئیدی تلفیق خواهد کرد. این بستر می‌تواند تا 10 واحد مجزای سامانه اندام میکروفیزیولوژیک مهندسی شده انسان را در یک مدار تعاملی قرار دهد.
پروژه جدیدی فناوری‌های توسعه یافته در MIT،آزمایشگاه Charles Stark Draper, MatTek و Zyoxel را به منظور تولید بستر سیال میکروفلوئیدی تلفیق خواهد کرد. این بستر می‌تواند تا 10 واحد مجزای سامانه اندام میکروفیزیولوژیک مهندسی شده انسان را در یک مدار تعاملی قرار دهد. این واحد‌ها برای شبیه‌سازی عملکرد سامانه‌های اندام‌های خاصی که نماینده طیف گسترده‌ای از بافت‌های بدن انسان همچون سیستم‌های گردش خون، غدد درون ریز، دستگاه گوارش، سیستم ایمنی؛ پوشش (پوست انسان)، اسکلتی- عضلانی، سیستم عصبی، تولید مثلی، تنفسی وادراری است طراحی خواهد شد .
هدف این برنامه تولید بستر سیالی است که قادر به پیش بینی دقیق تاثیر دارو و واکسیناسیون، سمیت وسرعت تاثیر دارو در آزمایش‌های بالینی خواهد بود.
پژوهشگران بخش مهندسی بیولوژی در MIT در 5 سال آینده بیش از 32 میلیون دلار از سازمان پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی(DARPA) و موسسه ملی سلامت (NIH) برای انجام این پروژه اعتبار دریافت خواهند کرد. این برنامه با عنوانBIO-MIMETICS شناخته می‌شود.
تیمBIO-MIMETICS پیش‌بینی کرده‌اند که این بستر برای بررسی‌های نظارتی٬ مستعد انتقال سریع یافته‌ها به جامعه پژوهشی داروهای زیستی مناسب بوده و برای تلفیق با فناوری‌های آینده (همانند پیشرفت در تکنولوژی سلول‌های بنیادی و داروهای شخصی سازی شده) سازگاری خواهد داشت .
هدف این پروژه الگو قرار دادن معالجات متاستاز سرطان با استفاده از ساختارهای بافت‌های مهندسی شده بدن انسان به منظور سازگارسازی این کار با بستر یکپارچه ساخته شده در پروژه BIO-MIMETICS است.
ترجمه: امیرحسین فرتاش