چه کسانی با تولید ملی محصولات تراریخته مخالفت می کنند؟/نقد تراریخته یا بازریابی برای ارگانیک؟

سلامت و امنیت غذایی یک کشور مستقیما به تولیدات بخش کشاورزی وابسته است. هر گونه اختلالی در روند تولید این بخش می‎تواند به طور مستقیم امنیت غذایی و حتی اجتماعی آن کشور را تهدید کند. یکی از راه های مبارزه با مشکلات امنیت غذایی در کشورها، تمرکز بر منابع و تولیدات شان است.

علی کرمی: می خواهیم مردم وحشت کنند[1]

محصولات کشاورزی به سه شیوه ی 1) کشاورزی سنتی، 2) کشاورزی ارگانیک و 3) مهندسی ژنتیک (محصولات تراریخته) تولید می­شوند. رسیدن به توسعه پایدار و ایجاد امنیت غذایی در کشور مستلزم به کارگیری همه­ ی شیوه های تولید در کشاورزی است.

در سال 1394، در حین تدوین برنامه ششم، استفاده از فناوری تراریخته همراه با کشت ارگانیک در کشور، برای تولید داخلی و بی‌نیاز کردن کشور از واردات این محصولات مطرح شد. بهره مندی از این فناوری که نتیجه ی سالها تلاش دانشمندان و پژوهشگران کشورمان است، قطعا گام مهمی به سوی ایجاد امنیت عذایی پایدار در کشور خواهد بود. اما عده ای سوداگر و پرفسور “خودخوانده” با نگاهی کاسب­ منشانه از همان ابتدا با این هراس که با تولید ملی محصولات تراریخته کسب و کارشان از رونق خواهد افتاد، برای مبارزه با محصولات تراریخته به میدان آمدند.

درج حمایت از تولید ملی محصولات تراریخته در اسناد پشتیبان برنامه ششم، پیش از همه­ ی دلواپسان دروغین، سکوت بیست ساله ی سوداگران ارگانیک تقلبی را شکاند. مصرف کنندگان دیروز محصولات تراریخته ی وارداتی، در نتیحه ی وحشتی که از باز ایستادن چرخش پولشان احساس کردند، شروع به جنجال آفرینی رسانه ای علیه این محصولات کردند.

اگرچه منفعت ملی، همسویی و کاربرد همه شیوه های تولید را طلب می کند. اما لابیگران محصولات ارگانیک با واهمه­ ی اینکه منافع شخصی شان به خطر بیفتد و به قول خودشان فاتحه ی محصولات ارگانیک (بخوانید فاتحه­ ی بازار ارگانیک تقلبی) خوانده شود، به تخریب چهره ی این محصولات پرداختند و در اقدامی هماهنگ و مذبوحانه مشغول هراس افکنی در جامعه شدند.[2]

آن ها با حمایت رسانه های همسو با خود و با بهره گیری از قدرت رسانه به عوامفریبی پرداختند. مسئله ی محصولات تراریخته را که دانشمندان سراسر دنیا در سلامت آنها به توافق رسیده اند را به فضاهای غیر علمی کشاندند. با ایجاد جنگ زرگری بین دو شیوه ی تولید، فضای جامعه را در حوزه ی غذا ملتهب ساختند و اینک در سایه ی جنجال ایجاد شده نشسته و از آبی که خود گل آلود کرده اند ماهی می گیرند!

تصاویر “جعلی” که اخبار کذب پیرامون محصولات تراریخته را مزین می کرد، مدتی است که به تنهایی منتشر نمی شود. تصویر یا آدرسی از محصولات و فروشگاه های به اصطلاح ارگانیک نیز با آن همراه می شود که پرفسور خود خوانده، راه نجات از این محصولات را به مردم معرفی می کنند!!! وب سایت ها و کانال های تلگرام که در پوشش اطلاع رسانی دایر شده اند تجارتکده های سود جویانی هستند که از ترس مردم پول می­سازند.

اینکه برچسب “ارگانیک” –که از سوی انجمن غیر علمی ارگانیک به بهای گزاف به فروش می رسد- در ایران صرفا برای اهداف بازاریابی مورد استفاده قرار می­گیرد و هیچ ارزش افزوده دیگری ندارد، از موضوع این مقاله خارج است. سوال این است چند درصد مردم توان خرید محصولات لوکس با برچسب ارگانیک را دارند؟ که یک کانال تلگرامی با مدیریت یکی از همین تاجران ، با داعیه ی آموزش سبک زندگی “سالم”، تمام محصولات غیر ارگانیک را مسموم معرفی می کند و پایگاهی است برای تبلیغ نان و زیتون و شیرینی و چای ارگانیک و… با پسوند “سالم”!؟ این شیوه ای است که به وسیله آن ضمن تبلیغ محصولات، به القای ترس در ذهن مخاطب می پردازند (تصویر 1). بدین ترتیب روغن ها و آبمیوه های موجود در بازار برای تبلیغ روغن شحم و خیار بوته های ارگانیک سرزمین پدری مدیران کانال سرطان زا معرفی میشوند (تصویر 2).

 

تصویر (1) تبلیغ فروشگاه های ارگانیک و مواد غذایی با پسوند “سالم” ،که به طور ضمنی، محصولات موجود در بازار را  ناسالم معرفی می کند.

 

تصویر (2) تبلیغ محصولات ارگانیک تقلبی در کنار سرطانزا اعلام کردن مواد غذایی موجود در بازار

تعداد این چنین پایگاه­هایی با عناوین مختلف از سبک زندگی سالم گرفته تا معرفی محصولات سالم، آنتی بیوتروریسم و کانال هایی که در پوشش طب سنتی به اشاعه ی شایعات در کشور می پردازند روز به روز در حال افزایش است. متاسفانه مطالب بی اساس آن ها میان مردم دست به دست می شود. کانال هایی که عمل جراحی را مذموم می شمرند (تصویر 3) و داروهای شیمیایی را حرام اعلام می کنند (تصویر 4). محصولات تراریخته را، که حاصل تلاش بی وقفه­ ی دانشمندان و راهی برای بهبود سطح رفاه مردم است، تخریب می کنند. محصولات موجود در بازار را شیمیایی و ناسالم معرفی می­ کنند و در لا به لای آن به تبلیغ محصولات خود می پردازند.

تصویر(3) مذموم شمردن عمل جراحی  و اشاعه ی خرافات برای کسب سود

 

تصویر (4) حرام اعلام کردن مصرف داروهای شیمیایی و اشاعه­ ی خرافات

 

حتی کانال هایی با عناوین نامرتبط به محصولات غذایی مشغول تشویش اذهان عمومی در حوزه ی غذا هستند! کانال “آنتی بیوتروریسم” مصداق خوبی در این مورد است. کانالی که انتظار می رود در زمینه ی تروریسم و بیوتروریسم اطلاع رسانی کند، به تبلیغ چوب مسواک وارداتی از پاکستان و پودر گوجه فرنگی مشغول است! (تصویر5).

تصویر (5) تبلیغ چوب مسواک وارداتی و پودر گوجه فرنگی در کانال آنتی بیوتروریسم

 تروریسم عبارتست از ارعاب و وحشت افکنی میان مردم با اهدف خاص. آیامی توان برای این دست از پایگاه ها و کانال ها، انگیزه ی دیگری جز ترساندن مردم با هدف کسب سود نظر گرفت؟ در مقابل دیدگان مدعی العموم یک کانال با عنوان ضد تروریسم ایجاد کرده اند و در آن به عمل تروریستی مشغولند!

کشاورزی، امروز با چالش­هایی همچون افزایش روز افزون جمعیت، خشکسالی، کمبود منابع آب و… مواجه است. بنابراین، استفاده از فناوری های نو در جهت تامین امنیت غذایی برای هر کشور اجتناب ناپذیر است. محصولات تراریخته به عنوان یکی از شیوه های پیشرفته تولید و بخشی از راه حل می­توانند به نحو موثری با این معضلات مقابله کنند. تاریخ، افرادی که منفعت های جمعی را قربانی منافع فردی می کنند را کم به خود ندیده است. اما اندوختن سرمایه با ترساندن مردم به راستی با کدام اخلاق توجیه پذیر است؟ چه کسی(کسانی) مسئولیت تزریق جهل در جامعه را به دوش خواهد کشید؟

 

سجاد موسوی – کارشناس ارشد زیست فناوری

منابع:

[1] علی کرمی، گفت و گو با دکتر علی کرمی؛ متخصص بیوتکنولوژی پزشکی از تراریخته با انتقال ژن تا ویرایش ژن/ منتقد تراریخته هستم و نه مخالف آن/ تراریخته با فناوری ویرایش ژن اشکال ندارد، پایگاه تحلیلی خبری عصر ایران، 30 بهمن 95، <http://www.asriran.com/fa/news/524612/>.

[2] علی کرمی، کشت محصولات تراریخته در ایران فاتحه محصولات ارگانیک را می‌خواند/‌‌۳۸ کشور کشت تراریخته را ممنوع کرده‌‌اند، خبرگزاری تسنیم، 21 تیر 96، <http://tn.ai/1463252>.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.