فناوری هراسی به بهانه حمایت از تولیدات ارگانیک

ابتکار – بحث شبهه برانگیز نباید‎های دستاوردهای فناوری مهندسی ژنتیک و با فراوانی درماه‎های اخیر نشان از آن دارد که گرایشات سیاسی خاصی بر آن شده‌اند تا توپ مجادلات خود را با دولت در زمینی چالش برانگیز بیاندازند. چالش از آن جهت که به جای بازگرداندن فرصت‎های اتلاف کرده از سوی خود اینک در تلاشند که با هراس افکنی و برچسب کابوس‎های تخیلی بر محصولات پاک و پیشرفته تراریخته (که هنوز هم وارد خط تولید ملی نشده) و بدون هیچ مبنا و منطقی به نمایش دلسوزی برای مردم بپردازند. در چنین فضای کابوس آفرینی است که شاید بار دیگر بر سیاهی‎های لشگر خود بیافزایند. مصاحبه‎ها و خبر‎هایی که اگر هم اساس علمی نداشته باشند اما با تشویش …


فناوری هراسی به بهانه حمایت از تولیدات ارگانیک

ابتکار – بحث شبهه برانگیز نباید‎های دستاوردهای فناوری مهندسی ژنتیک و با فراوانی درماه‎های اخیر نشان از آن دارد که گرایشات سیاسی خاصی بر آن شده‌اند تا توپ مجادلات خود را با دولت در زمینی چالش برانگیز بیاندازند. چالش از آن جهت که به جای بازگرداندن فرصت‎های اتلاف کرده از سوی خود اینک در تلاشند که با هراس افکنی و برچسب کابوس‎های تخیلی بر محصولات پاک و پیشرفته تراریخته (که هنوز هم وارد خط تولید ملی نشده) و بدون هیچ مبنا و منطقی به نمایش دلسوزی برای مردم بپردازند. در چنین فضای کابوس آفرینی است که شاید بار دیگر بر سیاهی‎های لشگر خود بیافزایند. مصاحبه‎ها و خبر‎هایی که اگر هم اساس علمی نداشته باشند اما با تشویش اذهان و تولید کابوس‎های کذایی بی‎تردید اثر تخریبی در جامعه خواهد نهاد. ناروا نیست که دکتر ولایتی مشاور عالی مقام معظم رهبری ضمن ابراز نگرانی و گلایه از تشویش آفرینی برخی دوستان ناآگاه در سخنرانی افتاحیه خود در دومین همایش بین‌المللی ژنتیک کشور این روال را تنها باعث ایجاد تردید و تشویش در اذهان عمومی و تاخیر در پیشرفت‌ها عنوان می‌کند. می‎شود.

مصاحبه آقای آزاد عمرانی با باشگاه خبرنگاران جوان ( 1/3/95) و از سنگر تولیدات ارگانیک و در تکرار حملات کلیشه‎ای نسبت به محصولات تراریخته اما حکایتی دیگر دارد. تکرار همان کلیشه‎های نخ‎نما شده و از سنگر تشکلی موسوم به تولیدکنندگان ارگانیک (که یک تشکل صنفی غیر علمی و فاقد مجوزهای لازم از سوی موسسه استاندارد کشور است) شاید انگیزه‎های دیگری دارد. انگیزه‎هایی که البته آقای عمرانی خود به‎خوبی از آن آگاه هستند و در فضای رسانه‌ای جای پرداختن به آن نیست و رسیدگی آن به دستگاه قضایی کشور موکول شده است. اما در این نوشتار و تنها از منظرحوزه عمومی به چند نکته از فراز‎های این مصاحبه بسنده می‎شود.

اولین نکته در خصوص این مصاحبه، صف آرایی بی‎توجیه تولیدات ارگانیک در برابر فناوری محصولات تراریخته است. در حالی که صاحبنظران ارگانیک علمی جهان هم اکنون ایده آشتی ارگانیک و تراریخته را در قالب (organo-transgenesis) مطرح و پیگیری می‌کنند، به نظر می‎رسد عمرانی‎های کشور ما در زیر تابلو محصولات ارگانیک دفتر و تشکیلاتی و هیات رییسه‎ای و سیستمی تدارک دیده‎اند که بیشتر جنبه کسب درآمد دارد تا توسعه علمی و اقتصادی کشور. برای این تشکیلات بهتر آن است که در گام‎های اول، برنامه‎های خود را از قالب‎های تفننی و لوکس به عرصه‎های ملی انتقال دهند. آیا کشوری که نظام مدیریتی‎اش بر این است که هم برای جمعیت فعلی و نیز چشم انداز دو برابری آینده آن از منابع داخلی غذا تامین کند می‎تواند از نگاه لوکس و ایده‎آلیستی (و البته بدون یک نظام کنترل دقیق) تشکل تولیدکنندگان ارگانیگ این پاسخگویی را اجابت کند؟ اساسا آیا وقت آن نرسیده است که به جای نفی دیگر فناوری‎ها و تنها با انتشار تعدادی دستورالعمل مدون و با مبانی علمی برای تولید محصولات ارگانیک برای تشکل خود هویت کسب کنیم و با اخذ مجوز از نهادهای نظارتی ملی مانند وزارت بهداشت، وزارت جهاد کشاورزی و موسسه استاندارد قانون گرایی خود را نشان دهیم؟ آیا اینکه تاکنون و در سایه وحشت جامعه از مصرف سموم و یا کودهای شیمیایی به تابلوی “تولید ارگانیک” موجودیت بخشیده‌ایم برای ما سنت و عادت نشده است؟ متاسفانه این‎ها روش‎هایی هستند که انجمن ارگانیک با بازیگری آقای عمرانی و دبیر پرحاشیه آن تنها با تاکید بر نبایدها به آن انس گرفته و در نقد توسعه فناوری جدید نیز از این شیوه استفاده کرده و می‎کنند. تشکل‎هایی همچون تولید کنندگان ارگانیک تا چه زمانی قرار است با فعل “نباید” به بایدهای خود رنگ بدهند؟

آنچه که آقای عمرانی از محصولات تراریخته در این مصاحبه و سایر افاضات خود گفته‌اند بسیار عجیب‎تر از آن است که بتوان در این مجال کوتاه به داوری گذاشت. اینکه برای اثبات سلیقه خود بیاییم مخالفین خود را و بر اساس ادعای بی‎پایه در مقابل راهبرد‎های مورد تایید عمومی از قبیل “اقتصاد مقاومتی بگذاریم” در شان یک بحث فنی نیست. استدلال ایشان در این زمینه که آوردن “ژن بیگانه” به داخل کشور بر خلاف این راهبرد است از زمره طنزهای روزگار است. اطلاق واژه “بیگانه” آن هم به ژن و در شرایطی که علوم کاربردی اصلاح نباتات ده‎ها سال است که بهترین ژنوتیپ‎های گیاهان زراعی و باغی را در سراسر کره زمین به دیگر نقاط منتقل می‎کنند و اساسا مرز جغرافیایی نمی‎شناسند حیرت‎انگیز است. مگر ارقام اصلاح شده و یا هیبریدی که همکاران آقای عمرانی برای کشت ارگانیک به کار می‎برند در داخل کشور اصلاح شده‎اند و هیچ ژن خارجی ندارند!؟؟؟ آقای عمرانی توسعه فناوری محصولات تراریخته را مغایر توسعه صادرات برشمرده و فرموده‌اند: چنین فعالیتی به تردید کشور‎های وارد کننده از محصولات کشورما می‎افزاید. اما نفرموده‌اند که چگونه کشوری مانند برزیل یا آرژانتین هر کدام با دهها میلیون هکتار سطح زیر کشت محصولات تراریخته هیچ مانعی برای صادرات ندارند و تامین سویای تراریخته جهان را بر عهده گرفته‌اند؟ ایشان البته به ابراز نظر‎های دیگری از این دست نیز مبادرت نموده‎اند؛ نظراتی که بیش از آنکه از زاویه نقد به محصولات تراریخته به آن‎ها پرداخته شود موجب نگرانی برای سرنوشت توسعه محصولات ارگانیک کشور می‎شود. نگرانی از آنکه چنین دفاع‎های پر اشتباه و غیرعلمی ‎و سلیقه‎ای خود به تخریب جایگاه تولیدات ارگانیک می‎انجامد. جایگاهی که نباید با دفاع‎های غیر منطقی مورد خدشه قرار گیرد. حسن ختام این کلام را به این هشدار مقام معظم رهبری اختصاص می‌دهم که “اگر در مقابل قدرت‌ها کوتاه بیاییم، قطعا مخالفت خود را به پیشرفت‌ها در حوزه‌های دیگر مانند زیست فناوری و…گسترش خواهند داد…”

منبع: ابتکار


ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.