خادمان بی ادعا، آبادگران خانه خراب!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران به نقل از دیده بان علم، فاطمه لونی، از اعضای انجمن ایمنی زیستی ایران در یادداشتی با انتشار سندی که نشان می دهد دکتر بهزاد قره یاضی، دعوت یکی از مدیران کل سازمان خواروبار جهانی (فائو) برای پذیرش مسئولیتی در حد مدیرکل این سازمان بین‌المللی را به منظور ادامه فعالیت های تحقیقاتی خود در ایران رد کرده از هجمه هایی که در سال های اخیر به دلیل تلاش های این استاد مهندسی ژنتیک در زمینه تولید محصولات تراریخته علیه وی اعمال شده انتقاد کرد.
فاطمه لونی در این یادداشت آورده است: «ما با دانشمندان خود چه می‌کنیم؟ آنان که دین و کشور خود را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنند و می‌شوند دکتر قره‌یاضی هایی که این روزها مورد هجمه دشمنان آگاه این سرزمین قرار گرفته‌اند. آیندگان در مورد رفتار ما چه قضاوتی خواهند کرد؟ تاریخ چگونه از قاتلان امیرکبیر و دادگاههای انگیزاسیون گالیله یاد میکند؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که دست از این تفکرات منقضی شده برداریم و کمی به فکر استفاده از دانش و توان دانشمندانمان در جهت پیشرفت کشور باشیم؟
در این میان مدارکی که خدمت صادقانه دکتر قره‌یاضی را در این سالها به کشور را نشان می دهد، کم نیستند و بنا به دلایلی که خودشان عقیده دارند: خدمت برای خدا باید پنهان باشد سالهاست منتشر نشده است.
اینجانب در مدت کوتاه همکاری خود با مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به سندی دست یافتم که در مورد دعوت یکی از مدیران کل سازمان خواروبار جهانی (FAO) در شهر رم ایتالیا برای پذیرش مسئولیتی در حد مدیرکل این سازمان معتبر بین‌المللی برای دکتر قره‌یاضی ارسال شده بود. با توجه به اینکه از نزدیک شاهد مظالمی هستم که برخی از نهادهای … علیه این دانشمند ولایتمدار و ایثارگر کشورمان که در عین حال منتسب به خانواده معظم شهدا (برادر شهید) هم هست، از او پرسیدم: “دکتر چرا نرفتی؟ ای کاش می رفتی و از این موقعیت به کشورت خدمت می کردی. شاید مثل برخی وزرای امروز تو را هم دعوت می کردند تا وزیر کشاورزی شوی”. لبخندی زد و گفت: من در کلاسهای درسی خودم بدون استثنا به دانشجویانم می آموزم که “بودن در بیابانهای ایران را به پادشاهی آمریکا ترجیح می دهم”. می خندد و می گوید می دانم آمریکا پادشاهی ندارد!
اما داستان وقتی شیواتر میشود که فضای تاریخی آن روزگار را نیز بدانیم. دکتر قره یاضی، چهره تاثیر گذار بیوتکنولوژی و بنیانگذار پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی که از سال ۱۳۷۸ نقش بلامنازعی در ساختارسازی در حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی و تربیت نیروهای جوان و نخبه در این کشور داشته است به محض به روی کار آمدن وزیر ناکارآمد دولت نهم نه تنها از تمام مسئولیتهای دولتی خود برکنار میشود بلکه چندین مرتبه از سوی دانشجویان خودش از پژوهشکده ای که خود بنیانگذار آن بوده اخراج می شود!
روز معارفه جایگزین دکتر قره‌یاضی شنبه ۲۳ مهر ۱۳۸۴ (مصادف با ۱۵ اکتبر ۲۰۰۵ میلادی) است. شنبه و یکشنبه در خارج تعطیل است. اما خبر برکناری دکتر قره یاضی که بیوتکنولوژی کشاورزی ایران در جهان با نام او شناخته میشود در کمتر از ۴۸ ساعت به همه جا می‌رسد. روز دوشنبه (که اولین روز کاری بعد از برکناری دکتر قره‌یاضی در خارج از ایران است)، دکتر محمود صلح، دانشمند لبنانی الاصلی که از علاقمندان به جمهوری اسلامی ایران است، طی نامه کوتاهی از دکتر قره‌یاضی برای پذیرش مسئولیت مهم کلیدی در سازمان خواروبار جهانی دعوت به عمل می آورد.
سند۱: مکاتبه دکتر محمود صلح، مدیرکل سازمان خواروبار جهانی و دکتر قره‌یاضی در سال ۱۳۸۴
پایین: دعوتنامه دکتر صلح از دکتر قره یاضی برای هیئت امنای IPGRI و احراز موقعیت کلیدی در سازمان خواروبار جهانی.
بالا: پاسخ دکتر قره یاضی به دعوت دکتر صلح
پاسخ وی به این دعوت در حالی که به تجربه می داند هشت سال سختی را پیش رو خواهد داشت راسخ و بدون تردید بود. به تفکر زیادی نیاز نبود. او دو روز بعد از دریافت این نامه در پاسخ به محمود صلح که بعدها به ریاست موسسه بین المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک منصوب شد ضمن تشکر از او می‌نویسد: “من از شغل و جایگاه خودم در کشورم به عنوان یک پژوهشگر ارشد راضی هستم” (سند ۱؛ بالا).
تصور کنید یکی از کلیدی ترین مقام‌های کشاورزی جهان را با چه چیزی عوض کرده است؟ آنان که حتی ظرفیت داشتن جایگاه کرسی هیئت علمی دانشگاهی را ندارند و آن وقت به سرمایه های کشور بیرحمانه حمله می کنند و تهمت هایی را روا میدارند – که زمان ثابت خواهد کرد از جانب چه کسانی است – در پیشگاه خدا و این ملت چه پاسخی خواهند داد؟
کسانی که با داشتن اندک بهره ای از دانش به خود اجازه میدهند در جایگاه اتهام زنی به افرادی قرار بگیرند که عمر خود را صرف ساختن دانشگاههایی کرده اند که همین افراد به ظاهر متفکر در آن مدرک عالیه بگیرند.
زیادند افرادی که ماندند و ایران مان را آباد کردند و کم نیستند کسانی که از این تلاش برای آبادانی کشور رنج می‌برند و جهت نابودی این تلاشها با کلیدواژه هایی که سوی از دشمن تهیه شده، سعی در از بین بردن خودباوری جوانانمان دارند و در تلاش برای وابستگی بیشتر به بیگانگان هستند.
کسانی را که رخت غربت را بر تن کردند نفی نمی‌کنم که هیچ، گاهی حق می‌دهم که بروند و در خاکی دیگر برای سرزمین مادری شان افتخار بیافرینند. ای کاش حیله دشمنان قسم خورده این مملکت به خودشان بازگردد و روزی شاهد بازگشت جسم‌هایی باشیم که قلبشان را در ایران مان جا گذاشته‌اند و خوب میدانیم آنکه می رود قلبش را جا می‌گذارد.
در این میان دکتر قره یاضی با تمام سختی ها مقابل نامردی ها ایستاده و در مقابل جهالت عده ای خودباخته بی اطلاع، از جامعه علمی حمایت میکند. معنای واقعی مجاهدت در زمانه ما، امثال دکتر قره یاضی هستند که با مال و جان خود در راه خدا و پیشرفت جامعه اسلامی گام برمیدارند. وظیفه ما چیست؟ آیا باید خانه نشینان را بر مجاهدان برتری دهیم؟ آیا کسانی که پیش از انقلاب اسلامی به آمریکا رفتند و پس از ۳۳ سال عیش و نوش به کشور بازگشتند، باید توسط برخی به مجاهدان و ولایتمداران واقعی ترجیح داده شوند؟
خداوند در آیه ۹۵ سوره «نساء» می‌فرماید: «لا يَستَوِي القاعِدونَ مِنَ المُؤمِنينَ غَيرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالمُجاهِدونَ في سَبيلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم ۚ فَضَّلَ اللَّهُ المُجاهِدينَ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم عَلَى القاعِدينَ دَرَجَةً ۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الحُسنىٰ ۚ وَفَضَّلَ اللَّهُ المُجاهِدينَ عَلَى القاعِدينَ أَجرًا عَظيمًا»
«مؤمنان خانه نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانی که با مال و جان خود در راه خدا جهاد می‌کنند یکسان نیستند. خداوند کسانی را که با مال و جان خود جهاد می‌کنند را به درجه‌ای بر خانه نشینان مزیت بخشیده و همه را خدا وعده (پاداش) نیکو داده ولی مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشی بزرگ برتری بخشیده است.»
ترجمه دعوت دکتر صلح از دکتر قره‌یاضی
ترجمه سند ۱
این یادداشت درتاریخ 14 فرودین 1400 منتشر شده است و در تاریخ 18 خرداد 1400 به یاد دکتر بهزاد قره یاضی و ستم هایی که در حقش شد، باز نشرشد.
پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران، در غم از دست دادن پدر خود به سوگ نشسته است. خداوند روح آن دانشمند برجسته، انقلابی واقعی، میهن پرست صداقت پیشه و مجاهد در راه حق را با بزرگان هم نشین و محشور کند. آمین….