تولید ملی محصولات تراریخته گامی به سوی سلامت و کیفیت غذایی بیشتر
بشر از ابتدای پیدایش کشاورزی همواره در صدد تولید غذای با کیفیت و کمیت بالاتر بوده و با افزایش دانش خود سعی در افزایش بیشتر این دو مولفه در تولید محصولات غذایی و کشاورزی داشته است. او از زمانیکه بذرهای درشتتر یا با طعم بهتر را انتخاب و در کشت سال بعد استفاده میکرد، سعی داشت تا از تغییرات ژنتیکی موجود در طبیعت در جهت بهبود کیفیت و افزایش کمیت غذای خود گامی بردارد.
بشر از ابتدای پیدایش کشاورزی همواره در صدد تولید غذای با کیفیت و کمیت بالاتر بوده و با افزایش دانش خود سعی در افزایش بیشتر این دو مولفه در تولید محصولات غذایی و کشاورزی داشته است. او از زمانیکه بذرهای درشتتر یا با طعم بهتر را انتخاب و در کشت سال بعد استفاده میکرد، سعی داشت تا از تغییرات ژنتیکی موجود در طبیعت در جهت بهبود کیفیت و افزایش کمیت غذای خود گامی بردارد. پس از سالها پیشرفت علم و فناوری توانست با الهام از طبیعت ابزاری را در اختیار او قرار دهد تا نه تنها امنیت غذایی خود را با افزایش کمیت محصول تولیدی بالا ببرد، بلکه کیفیتهای غذایی را با کاهش استفاده از سموم یا افزودن ویتامینها و مواد معدنی به محصولات غذایی خود بالا ببرد.
زیست فناوری با ابزار مهندسی ژنتیک و تولید محصولات تراریخته یکی از فناوریهایی است که امروزه مورد توجه بسیاری از پژوهشگران عرصه کشاورزی و محیط زیست قرار گرفته است. محصولات تراریخته در واقع، محصولاتی هستند که با پیشرفتهترین فناوریهای روز به شیوهای بهبود پیدا کردهاند که با افزایش عملکرد در واحد سطح باعث نیل به تامین امنیت غذایی کشورها و حفاظت از محیط زیست ایشان میشوند. از سوی دیگر پژوهشهای متعدد و معتبری نشان دادهاند که کاربرد این محصولات باعث کاهش مصرف سموم در کشاورزی شده و در نتیجه محصولات سالمتری را تولید میکنند.
پیشرفت این فناوری، توجه پژوهشگران عرصههای مختلف تغذیهای و کشاورزی را به خود جلب کرد و منجر شد که ایشان پژوهشهای متعددی را در این زمینه انجام دهند. از جمله این پژوهشها که عمدتا بررسی سلامت محصولات تراریخته و تاثیر آنها بر محیط زیست است، میتوان به “تحقیق 25 ساله اتحادیه اروپایی” و “آکادمی علوم آمریکا” اشاره کرد که در آنها بر سلامت و ایمنی این محصولات تاکید شده است. از این روست که دکتر رضا ملکزاده معاون پژوهش و فناوری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور نیز اعلام کردند که سلامت محصولات تراریخته موجود در بازار مورد تایید این وزارتخانه قرار دارد.
در این میان اما افرادی با انگیزههای متفاوت سیاسی، اقتصادی و عنادهای شخصی در صدد سیاهنمایی در مورد این فناوری مهم و سرنوشتساز هستند تا با جلوگیری از تولید ملی این محصولات، موجبات وابستگی کشورمان را به کشورهای تولید کننده این محصولات فراهم آورند و این روندی است که تاکنون در کشور حاکم بوده است یعنی واردات میلیارد دلاری محصولات تراریخته و ممانعت از تولید و کشت این محصولات در کشور!!! این موضوع لزوم توجه مسئولین دلسوز کشورمان بهویژه وزارت جهاد کشاورزی را به دستهای پشت پرده مخالفت با تولید ملی محصولات تراریخته نشان میدهد تا با تکیه بر دانش روز و اعتماد به پژوهشگران متعهد و مسلمان کشور، زمینه خودکفایی کشور اسلامیمان را در عرصه کشاورزی فراهم آورند.
سمیرا کهک- عضو هیات مدیره انجمن علمی ایمنی زیستی ایران